Τι οδήγησε τους τέσσερις αστυνομικούς στην άνανδρη ενέργεια να ξεβρακώσουν δημοσίως δύο αθώους, ανύποπτους και ανυπεράσπιστους νέους, σε δρόμο της Αθήνας; Ο, εκ του ασφαλούς, «τσαμπουκάς του μπάτσου» - ως χαρακτηριστικό της διαπαιδαγώγησης που παίρνουν οι αστυνομικοί- ο «υπερβάλλων ζήλος» - ως ίδιον μιας υπαλληλικής ευθυνοφοβίας που διακατέχει τα «όργανα της τάξεως» - ή η συνειδητοποίηση ότι η εξουσία που υπηρετούν τους θέλει, ιδιαιτέρως σήμερα, σε ρόλο άξεστου και σκληρού τρομοκράτη σε βάρος του λαού; Ο,τι κι αν ισχύει - μπορεί και τα τρία μαζί να ισχύουν - η τελική ευθύνη για την άνανδρη πρόκληση των «μπάτσων» βαρύνει τον πολιτικό τους προϊστάμενο, υπουργό Δημοσίας Τάξεως Ν. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος και θα πρέπει να απολογηθεί.

Οσο για τα τέσσερα «καλόπαιδα της αστυνομίας» θα πρέπει να γνωρίζουν ότι άνδρας δεν είναι όποιος ξεβρακώνει ανυπεράσπιστους ανθρώπους χρησιμοποιώντας τα όπλα της εξουσίας, ούτε βεβαίως όποιος απλώς φοράει παντελόνι...