Την πιο αποκρουστική της μορφή παίρνει η άγρια ψηφοθηρία στην οποία επιδίδεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αφ' ενός με εκβιαστικά διλήμματα και ρητορική που ενεργοποιεί τα πιο αντιδραστικά αντανακλαστικά, αφ' ετέρου βεβηλώνοντας ξένα ιερά και όσια, επιχειρώντας να καρπωθεί λίγη απ' την αίγλη τους. Κάπως έτσι έφτασε χτες βράδυ να χαιρετίζει «τον αντάρτη Πειραιά που στα εργοστάσια, στα μηχανουργεία και στο λιμάνι του η εργατική τάξη της Ελλάδας έκανε ένα μεγάλο βήμα για την πολιτική της χειραφέτηση. Τον Πειραιά του Μπλόκου, της Ηλεκτρικής, της Εθνικής Αντίστασης»!

Ακριβώς τον Πειραιά που οι πολιτικοί του πρόγονοι αποκήρυξαν, όπως και ο ίδιος, όταν χαρακτήριζε εξαλλοσύνες τους αγώνες που σήμερα επικαλείται για να ψαρέψει ψήφους, αλλά κι όταν εξυμνεί τα αμερικανόπνευστα σχέδια Μάρσαλ...

Δεν άφησε φυσικά ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία της 9ης Μάη: Ενώ το κόμμα του ήταν απ' τα πρώτα που έριξε το ανάθεμα στο σοσιαλισμό τη σφραγίδα του οποίου φέρει η μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, χτες προσπάθησε να την οικειοποιηθεί, καταθέτοντας τα σέβη του στον «ανειρήνευτο και απίστευτα ηρωικό αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ» και στο «ρόλο των κομμουνιστών»!

Το πλιάτσικο συνεχίστηκε με τον Αλ. Τσίπρα να επικαλείται άλλοτε τον Βάρναλη και τον Λάδη κι άλλοτε τον Στάινμπεκ, να καλεί σε «ενός λεπτού σιγή για τις εκατόμβες των νεκρών μας» και να αναλώνεται σε δεκάρικους ενάντια στο φασισμό, αποκόπτοντάς τον φυσικά απ' τη «μάνα» του, τον καπιταλισμό, απ' τον οποίο πασχίζει, εμπλουτίζοντας διαρκώς το βιογραφικό του, να προσληφθεί για τη θέση του κυβερνητικού διαχειριστή.

Για να προστατεύσει αυτόν, εξάλλου, είναι και το μπαράζ των διλημμάτων που θέτει: «Τις εκλογές που θα κρίνουν αν αυτή τη χώρα θα την κυβερνούν οι Ελληνες ή η κυρία Μέρκελ. Αν θα έχουμε μια κυβέρνηση που θα εκπροσωπεί εμάς, ή τη "Ζήμενς" και τα συμφέροντα του Βερολίνου. Αν η δημοκρατία μας θα είναι στην υπηρεσία του λαού, ή στην υπηρεσία του ολιγάρχη, του τραπεζίτη, της μνημονιακής ισοπέδωσης. Αν θα εξακολουθήσουμε να έχουμε ένα κράτος εκβιαστή και δυνάστη, ή θα δημιουργήσουμε ένα κράτος που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες του πολίτη. Στο δίλημμα Πατρίδα ή Μέρκελ. Ανεξαρτησία ή μνημόνια. Ανατροπή ή υποταγή. Η απάντηση είναι μία: Πρώτη φορά αριστερά (...) Να απελευθερώσουμε τη χώρα απ' τη γερμανική επικυριαρχία» κατέληξε, υιοθετώντας ουσιαστικά την «ατζέντα» της Χρυσής Αυγής.

«Στις 18 και στις 25 του Μάη δεν έχουν ραντεβού με τη Μέρκελ. Εχουν ραντεβού με τον ιδιοκτήτη της χώρας. Με τον ελληνικό λαό. Με σας. Που θα τους επιδώσετε την απόφαση της έξωσης. Στις 25 ψηφίζουμε στις 26 φεύγουνε!», επανέλαβε ο Αλ. Τσίπρας, παραλείποντας κι αυτή τη φορά να αναφερθεί έστω λεκτικά στους καπιταλιστές ιδιοκτήτες της οικονομίας και την εξουσία τους που θα μείνουν και στις 26 και με διαχειριστή ΣΥΡΙΖΑ και θα κάνουν κουμάντο στα εργοστάσια, στα λιμάνια, στα βαπόρια, θα επιβάλλουν τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.