Την οικονομική, κοινωνική και διατροφική σημασία του τομέα του ελαιολάδου, αλλά και τη δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο τομέας μετά την εφαρμογή του κανονισμού 1638/98, επισήμανε με παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το καθεστώς ενίσχυσης του τομέα του ελαιολάδου και την ποιότητα του προϊόντος.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ στην παρέμβασή του σημείωσε τα εξής:

«Οι προτεινόμενες τροπολογίες του εισηγητή της Επιτροπής Γεωργίας παγιδεύονται στη λογική του κανονισμού και δε θίγουν τα βασικά ζητήματα που απασχολούν σήμερα τους ελαιοπαραγωγούς και την αγορά του ελαιολάδου, όπως η κατάργηση της παρέμβασης, η ασυδοσία και η αισχροκέρδεια των εμποροβιομηχάνων και των πολυεθνικών, οι χαμηλές ποσοστώσεις και τα εξοντωτικά πρόστιμα συνυπευθυνότητας, οι καταστροφικές δηλαδή συνέπειες του κανονισμού 1638/98, που οδήγησαν στο να καταρρεύσει η αγορά του ελαιολάδου, οι τιμές του να διαμορφωθούν σε εξευτελιστικά επίπεδα και το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών, που είναι στο σύνολό τους μικρομεσαίοι αγρότες άγονων και νησιωτικών περιοχών να εξανεμιστεί.

Η Κομισιόν συνειδητά και σκόπιμα παραβλέπει αυτά τα αποτελέσματα και δεν κάνει καμία σκέψη για επαναφορά της παρέμβασης έτσι ώστε να διασφαλίζεται ένα ελάχιστο εισόδημα στους ελαιοπαραγωγούς, δεν κάνει καμία πρόταση για αύξηση των ποσοστώσεων, έτσι ώστε να καλύπτεται η υπάρχουσα τουλάχιστον παραγωγή, παρά εστιάζει τάχα την προσοχή της στην ποιότητα του ελαιολάδου, λες και μέχρι σήμερα το υγιεινότερο και καταλληλότερο προϊόν για την υγεία των καταναλωτών ήταν εντελώς ακατάλληλο. Το δήθεν ενδιαφέρον της Κομισιόν για την ποιότητα του ελαιολάδου είναι αποπροσανατολιστικό και υποκριτικό. Γιατί ενώ κάνει πως ενδιαφέρεται για την ποιότητα, επιτρέπει την ανάμειξη και εμπορία του ελαιολάδου με τα διάφορα σπορέλαια, επειδή με την ανάμειξη αυτή πωλούνται μεγάλες ποσότητες σπορέλαιων, που καμία διατροφική σχέση δεν έχουν με το ελαιόλαδο και επειδή με την ανάμειξη αυτή οι εμποροβιομήχανοι και οι πολυεθνικές βγάζουν πολύ περισσότερα κέρδη. Πασίδηλη των υπονομευτικών προθέσεων και της κραυγαλέας υποκρισίας της Κομισιόν είναι και η εξέταση εφαρμογής μέτρων όπως η ενίσχυση ανά δέντρο, αδιαφορώντας για τις δραματικές συνέπειες που αυτό θα έχει τόσο για τους ίδιους τους ελαιώνες, όσο και για την ποιότητα του προϊόντος αλλά και την απασχόληση και τα εισοδήματα των παραγωγών.

Και όλα αυτά, την ίδια περίοδο που η Κομισιόν διακανονίζει τη νομιμοποίηση της ανάμειξης - δηλαδή της νοθείας του ελαιολάδου, που προωθεί την κατάργηση της διακίνησης και εμπορίας του ελαιολάδου σε συσκευασίες μεγαλύτερες των 5 λίτρων με το πρόσχημα να αποφευχθεί η νοθεία, λες και η νοθεία δεν μπορεί να γίνει με συσκευασίες μικρότερες των 5 λίτρων. Δηλαδή και το μέτρο αυτό δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας αλλά στη μονοπώληση της εμπορίας και διακίνησης του ελαιολάδου από τους εμποροβιομηχάνους και τις πολυεθνικές».

Καταλήγοντας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ τόνισε: «Για να αποκοπεί η σημερινή καταστροφική για τους ελαιοπαραγωγούς κατάσταση χρειάζονται αλλαγές στο καθεστώς της ΚΟΑ του ελαιολάδου και όχι ορισμένες επιμέρους παρεμβάσεις σε δευτερεύοντα θέματα. Δυστυχώς, η Κομισιόν καλύπτει τις απαράδεκτες ενέργειές της με τη συνένοχη στάση της ελληνικής κυβέρνησης».