Ολα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για τη στάση που θα κρατήσει η ΔΗΜΑΡ και ο ίδιος προσωπικά, σε ό,τι αφορά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, άφησε ο Φ. Κουβέλης, μιλώντας στη συνεδρίαση της ΚΕ του κόμματος το περασμένο Σάββατο, όπου επανέλαβε ότι «το θέμα της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας είναι ζήτημα ευρύτερων συναινέσεων», ότι «θα κριθεί στον κατάλληλο χρόνο και αυτός ο χρόνος δεν είναι τώρα» και ότι «θα κριθεί σε συνάρτηση με τις πολιτικές που ασκούνται».

Η αμφισημία του προκάλεσε περαιτέρω αντιδράσεις στο εσωκομματικό πεδίο, όπου ήδη τρεις βουλευτές (Πανούσης, Ρεπούση, Ξηροτύρη) έχουν διαφωνήσει με την προοπτική να είναι ο Φ. Κουβέλης η πρόταση της συγκυβέρνησης για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ενώ πολλά άλλα στελέχη τον μέμφονται ότι «ροκανίζει» το χρόνο ελπίζοντας σε μια ευνοϊκότερη συγκυρία, κατά την οποία να μπορεί με μεγαλύτερη άνεση να αποδεχτεί την πρόταση.

Η βουλευτής Μαρία Γιαννακάκη επέκρινε χτες τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ δηλώνοντας (ρ/σ «Αθήνα 9,84») «θεωρούμε ότι η εμπλοκή του ονόματος του Φώτη Κουβέλη στα σενάρια για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο βλάπτει τη Δημοκρατική Αριστερά και γίνεται εκ του πονηρού. Θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει άμεσα όλο αυτό το ζήτημα. Αντίθετα, η τοποθέτησή του στην Κεντρική Επιτροπή ήταν σαν να είναι εξωτερικός παρατηρητής και σαν να μην εμπλέκεται το όνομά του σε όλη αυτή τη συζήτηση...».

Αλλωστε, 17 μέλη της ΚΕ, μεταξύ των οποίων οι βουλευτές Κυρίτσης, Πανούσης και Γιαννακάκη, ζήτησαν χτες με κοινή τους δήλωση απ' τον Φ. Κουβέλη να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα αποδεχτεί ενδεχόμενη κυβερνητική πρόταση για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Κατά τα λοιπά η ΚΕ αποφάσισε τη χρονική μετάθεση του Συνεδρίου, που θα διεξαχθεί από 2 έως 5 Οκτώβρη, στη σκιά της έντονης αντίδρασης της μειοψηφούσας «Μεταρρυθμιστικής Τάσης», η οποία ζήτησε αναβολή του και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα πάρει μέρος στις εργασίες του. Η Κεντρική Επιτροπή πάντως ενέκρινε τα κείμενα θέσεων, τον κανονισμό προσυνεδριακών διαδικασιών και το σχέδιο καταστατικού του Συνεδρίου.

Ο Φ. Κουβέλης με την ομιλία αξίωσε άμεσα «αλλαγή του μείγματος» ώστε να ευνοηθεί η ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας. Στο πλαίσιο αυτό υπερασπίστηκε ως «κρίσιμο ζήτημα τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους» καθώς, όπως είπε, «από αυτήν άλλωστε θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό η δυνατότητα της χώρας να ανακάμψει». Προέτρεψε ακόμα την κυβέρνηση «να διεκδικηθεί ένα ευρωπαϊκό επενδυτικό πρόγραμμα "τύπου Μάρσαλ" με ενίσχυση - και όχι μείωση - των δημοσίων επενδύσεων και παροχή εγγυήσεων και ρευστότητας στην αγορά, με χρηματοδότηση της οικονομίας από τις ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες και με την προσέλκυση σοβαρών και μεγάλων ιδιωτικών επενδύσεων». Μάλιστα, ζήτησε τα θέματα αυτά «να αποτελέσουν αντικείμενο εθνικής διεκδίκησης και να συγκροτηθούν ευρύτερες συμπαρατάξεις σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για την προώθησή τους».

Σε ό,τι αφορά την ύπαρξη της ΔΗΜΑΡ στο αστικό πολιτικό σύστημα δεν έκρυψε τη φιλοδοξία «να επηρεάσουμε την πορεία των πολιτικών πραγμάτων» και για το λόγο αυτό «θα επιμείνουμε στο διάλογο για τη συγκρότηση ενός τρίτου προοδευτικού πόλου, επιδιώκοντας τη συνάντηση των δυνάμεων της προοδευτικής κεντροαριστεράς, του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της πολιτικής οικολογίας».