Η βίλα του μικροαστικού ζεύγους ορθώνεται στο ύψωμα πάνω από τη θάλασσα. Σύγχρονη αρχιτεκτονική, μινιμαλιστική αισθητική, νόρμες οικολογικές, υλικά το ίδιο, πέτρα, ξύλο, μέταλλο, γυαλί... Σπίτι χωρίς βιβλία, με υπολογιστές. Και τα ρούχα της ελιτίστικης οικογένειας από φυσικές ίνες, κυρίως λινό, σε χρώματα μη χρώματα, μονότονα, ουδέτερα και σχήματα με ευθείες γραμμές. Χωρίς το παραμικρό στολίδι... Δεν καπνίζουν, δεν πίνουν, τρώνε λίγο... Μια εκδοχή του μοντέλου του εκσυγχρονισμένου «πολίτη». Η υπηρέτρια από χώρα του πρώην υπαρκτού δουλεύει σαν δούλα στο σπίτι του ελιτίστικου ζεύγους χρόνια πολλά και, όταν αρρωσταίνει, την διώχνουν γιατί ο κύριος «δεν αντέχει να έχει έναν άρρωστο στο σπίτι»...