Με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα συνεχίζουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ τη δράση τους για την οργάνωση της πανελλαδικής απεργίας της 27ης Νοέμβρη. Η απεργία λογίζεται ήδη ως συνέχεια της αγωνιστικής δράσης που αναπτύχθηκε το τελευταίο δίμηνο και κορυφώθηκε με το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη. Τα συμπεράσματα από αυτή τη δράση συζητούνται ήδη στις διοικήσεις των σωματείων, αλλά και κεντρικά στο ΠΑΜΕ, ώστε να αξιοποιηθούν τα βήματα που έγιναν για τη συνέχεια.

Η μεγάλη έκταση του συλλαλητηρίου αλλά και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του έχουν δημιουργήσει ενθουσιασμό, χωρίς να οδηγούν σε εφησυχασμό. Ανά κλάδο εξετάζονται στοιχεία, όπως πόσες συνελεύσεις έγιναν, τι δυνάμεις τραβήχτηκαν στη μάχη.

Για παράδειγμα, στον κλάδο του Χαρτιού ήδη έγινε γνωστό ότι πάρθηκαν 21 αποφάσεις, από τις οποίες οι 5 σε χώρους όπου οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ήταν μειοψηφία. Εγιναν 15 Γενικές Συνελεύσεις. Το γενικό πλαίσιο για το συλλαλητήριο συνδυάστηκε με ειδικά αιτήματα των χώρων, γεγονός που ενίσχυσε τη συμμετοχή. Αναφέρεται εργοστάσιο όπου συμμετείχαν στο συλλαλητήριο οι 75 από τους 100 εργαζόμενους σ' αυτό.

Θετική εμπειρία καταγράφουν και στο Μέταλλο, όπου η μακροχρόνια ανεργία - σύμφωνα με μαρτυρίες συνδικαλιστών - έχει οδηγήσει ακόμα και σε φαινόμενα κατάθλιψης ανάμεσα σε εργαζόμενους. Το συλλαλητήριο και όλη η εξόρμηση γι' αυτό βοήθησαν να αντιστραφεί το κλίμα. Εγινε συγκέντρωση με 150 εργάτες σε επιχείρηση - γκέτο και στην οποία ο εργοδότης, για να εμποδίσει τη συμμετοχή στο συλλαλητήριο, κάλεσε εκτάκτως για υπερωρίες τη μέρα του συλλαλητηρίου.

Το γεγονός ότι οι ίδιοι οι εργάτες είχαν κάνει δική τους υπόθεση την κινητοποίηση οδήγησε αρκετούς σε άρνηση να κάνουν υπερωρίες παρότι η οικονομική τους κατάσταση δεν είναι και η καλύτερη. Η στάση τους εκτιμάται ότι είναι ένα βήμα μπροστά. Στον ίδιο κλάδο συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις για την ανεργία (αύριο, Πέμπτη, υπάρχει νέα κινητοποίηση με πρωτοβουλία του κλαδικού συνδικάτου, στην οποία θα μετάσχουν και οι εργαζόμενοι των μεγάλων ναυπηγείων).

Στα Ξενοδοχεία το κάλεσμα στο συλλαλητήριο συνοδεύτηκε με απόφαση για απεργία τη μέρα του συλλαλητηρίου κι αυτό τελικά βοήθησε τη συμμετοχή. Σε δύο χώρους που ξεδιπλώθηκε πολύπλευρη η δράση των σωματείων, καταγράφηκε καθολική συμμετοχή στο συλλαλητήριο.

Κι εδώ αξιοποιήθηκε τόσο το κοινό πλαίσιο όσο και ειδικά ζητήματα των χώρων. Εμπόδια μπήκαν από δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού (παλιού και νέου), αλλά κι εκεί τραβήχτηκαν εργάτες από τη βάση των σωματείων. Σε αλυσίδες καφέ, εργαζόμενοι ενός μαγαζιού έκαναν εξορμήσεις στα διπλανά, δημιουργήθηκε κλίμα που καταγράφηκε και στη συμμετοχή.

Στο Φάρμακο η δίμηνη δραστηριότητα των ταξικών δυνάμεων προκάλεσε πίεση σε άλλες δυνάμεις. Από 34 επιχειρήσεις του κλάδου, στις 14 πάρθηκε απόφαση κι από αυτές στις 5 οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ήταν μειοψηφία. Οι στόχοι του Συνδικάτου καλύφθηκαν και διαπιστώθηκε ότι στο συλλαλητήριο συμμετείχε κόσμος και από χώρους που δεν είχαν πάρει απόφαση.

Μάχη δόθηκε στο χώρο της Εκπαίδευσης, όπου κυριαρχούν δυνάμεις του οπορτουνισμού. Η αντίδρασή τους αντιμετωπίστηκε με ένα μεγάλης έκτασης πρόγραμμα εξορμήσεων (ξεπέρασαν τα 3.000 σχολεία πανελλαδικά) και εξασφαλίστηκαν σε πολλούς χώρους αποφάσεις.

Σημαντική δουλειά ξεδιπλώθηκε στο χώρο των Επικοινωνιών - Ταχυδρομείων, όπου οργιάζει η ενοικιαζόμενη εργασία. Η δουλειά από τα κάτω δημιούργησε πίεση σε διοικήσεις που αρνούνταν να πάρουν απόφαση.

Σε χώρους του Δημοσίου η δουλειά συνεχίστηκε από τη Δευτέρα με νέες εξορμήσεις. Αξιοποιήθηκε το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη», της μόνης εφημερίδας που πρόβαλε το συλλαλητήριο και κολλήθηκε ως αφίσα σε μέγεθος Α3, άνοιξε κουβέντα, αναθάρρησαν και εργαζόμενοι που πριν το έβλεπαν διστακτικά.

Σε χώρους των Λογιστηρίων, ειδικά των μεγάλων εταιρειών του κλάδου, ξεδιπλώθηκε επίσης ειδική δουλειά, έπαιξε θετικό ρόλο ο μεγάλος αριθμός των συνδιοργανωτών, και ήδη η συζήτηση γίνεται για την επόμενη μέρα, για την απεργία.

Αυτό ακριβώς το στοιχείο, η εκτίμηση δηλαδή ότι η απεργία δεν είναι μια άλλη διαδικασία αλλά συνέχεια του συλλαλητηρίου, καθορίζει και τον τρόπο δράσης από δω και πέρα. Οι δυνάμεις που συσπειρώθηκαν στη διάρκεια του δίμηνου πατάνε σε ό,τι έχει κερδηθεί για τα επόμενα βήματα. Το γεγονός ότι ξεπέρασαν τις 300 οι οργανώσεις όπου δεν πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και αποφάσισαν να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο, αξιοποιείται ως γεγονός που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα σε χώρους δουλειάς.

Ηδη από τις πρώτες μέρες διαπιστώνεται ότι η αντίδραση δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στην οργάνωση του συλλαλητηρίου συνεχίζεται και μετά απ' αυτό, καθώς η γραμμή της ταξικής αντιπαράθεσης χαλάει τη σούπα της «ήρεμης» εναλλαγής στους κυβερνητικούς θώκους. Επιπρόσθετα, περιορίζει τη δυνατότητα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ψαρεύει ψήφους διαμαρτυρίας σε θολά νερά.

Καθώς μπροστά είναι ακόμα οι μεγάλες μάχες, η εμπειρία που συγκεντρώνεται από το συλλαλητήριο έρχεται να ενισχύσει τα όπλα του ταξικού κινήματος, να ισχυροποιήσει τη θέση ότι η εργατική τάξη με την πάλη της μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, η συνέχεια της εξόρμησης των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στους χώρους δουλειάς κάνει καθαρό ότι αυτές οι δυνάμεις παίρνουν πάνω τους την απεργία, με ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη της δράσης στα πρωτοβάθμια σωματεία, με τους ίδιους τους εργαζόμενους να πιέζουν από τα κάτω για αποφάσεις, να οργανώνουν από τώρα την περιφρούρηση της απεργίας, έτσι που αυτή να αναδειχθεί σε μια μεγάλη ταξική αναμέτρηση, να γίνουν βήματα και για τη συνέχεια.