Αυτό που αντιμετωπίζουν καθημερινά εργαζόμενοι και ασθενείς στο «Σισμανόγλειο», είναι χαρακτηριστικό της οριακής κατάστασης στην οποία βρίσκεται σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των νοσοκομείων. Το κλείσιμο παρακείμενων νοσοκομείων, η κατάργηση κλινικών, οι διαθεσιμότητες και οι συγχωνεύσεις έχουν αυξήσει τα τελευταία τρία χρόνια κατακόρυφα τον όγκο των ασθενών που δέχεται το Σισμανόγλειο, χωρίς να μπορεί να ανταποκριθεί, λόγω της υποχρηματοδότησης και των ελλείψεων σε προσωπικό.

Συγκεκριμένα, με την κατάργηση του «Παπαδημητρίου» πριν από τρία χρόνια χάθηκαν περίπου 150 κρεβάτια. Ακόμα, στο «Αμαλία Φλέμινγκ», το οποίο έχει συγχωνευθεί με το Σισμανόγλειο, βγήκαν σε διαθεσιμότητα περίπου 150 εργαζόμενοι. Το Σισμανόγλειο απορρόφησε και την παιδοψυχιατρική κλινική της Πεντέλης, η οποία επίσης έκλεισε.

Χωρίς καμία επιπλέον υποδομή και με μειωμένο το προσωπικό του, το Σισμανόγλειο καλείται να διαχειριστεί όλον αυτόν τον επιπλέον όγκο. Η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη το τελευταίο 5μηνο, καθώς έχουν βγει εκτός εφημεριών οι πνευμονολογικές κλινικές του «Σωτηρία», λόγω έλλειψης προσωπικού. Και στο Σισμανόγλειο όμως έχει κλείσει η μία από τις τρεις πνευμονολογικές κλινικές, η οποία είχε δύναμη 40 κρεβατιών.

Τις μέρες των εφημεριών, το Σισμανόγλειο δέχεται επί της ουσίας όλα τα περιστατικά της βορειοανατολικής Αττικής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δέχεται 500, 600 κάποιες φορές και 700 ασθενείς, ενώ με βάση το προσωπικό και τις υποδομές που είχε όταν εγκαινιάστηκε (και που τώρα έχουν μειωθεί) προοριζόταν να δέχεται μέχρι 150! Δεν προκαλεί εντύπωση, λοιπόν, το γεγονός ότι στην καρδιολογική κλινική υπάρχουν μόνιμα 10 - 15 ράντζα στις εφημερίες, ενώ μόνιμο είναι στις εφημερίες το φαινόμενο της «διασποράς» ασθενών σε όποια κλινική υπάρχουν διαθέσιμα κρεβάτια.

Τα προβλήματα όμως δε σταματούν εδώ: Ο προϋπολογισμός για τις ανάγκες του νοσοκομείου είναι μειωμένος κατά 45% από το 2012, κάτι που δημιουργεί, εκτός των άλλων προβλημάτων, τεράστιες ελλείψεις και στα πιο απλά υλικά. Στους ξενώνες για τους ψυχικά αρρώστους η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη καθώς δεν υπάρχει φύλαξη. Παρά το γεγονός ότι η διοίκηση του νοσοκομείου έχει αποφασίσει να μη δέχεται πλέον παραβατικά (σ.σ. με εισαγγελική εντολή) περιστατικά λόγω αδυναμίας, αυτό δεν έχει εφαρμοστεί, με αποτέλεσμα να έχουν συμβεί περιστατικά συμπλοκών εργαζομένων με ασθενείς, ακόμα και με τραγική κατάληξη.

Μόνιμοι διορισμοί έχουν να γίνουν χρόνια. Στο νοσοκομείο, εκτός από τους «παλιούς» εργαζόμενους, που έχουν 20 και 25 χρόνια προϋπηρεσία, απασχολούνται επικουρικοί με συμβάσεις ενός - δυο χρόνων και νέοι εργαζόμενοι από τα διάφορα προγράμματα (voucher, πρακτικάριοι), που μέχρι να προλάβουν να μάθουν τη δουλειά, πρέπει να φύγουν.

Η τεράστια αύξηση του αριθμού των ασθενών που προσέρχονται στο νοσοκομείο, σε συνδυασμό με την κατάσταση στις κλινικές, έχει υπερφορτώσει, όπως είναι λογικό το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ), που και αυτό λειτουργεί με ανεπαρκή στελέχωση. Ο διευθυντής του ΤΕΠ μάς είπε:

«Ο αριθμός των προσερχομένων ασθενών έχει αυξηθεί ραγδαία λόγω έλλειψης πρωτοβάθμιας περίθαλψης, κλεισίματος των παρακειμένων νοσοκομείων, αλλά και λόγω της κρίσης. Υπάρχουν άνθρωποι που προσποιούνται ότι είναι άρρωστοι για να έρθουν να φάνε ένα πιάτο φαΐ. Εχουμε πρόσφατες περιπτώσεις περιστατικών που παραμένουν στη μονάδα βραχείας νοσηλείας δύο και τρία 24ωρα, παρά το ότι έχουν εκδοθεί τα εισιτήρια, γιατί δε βρίσκονται κρεβάτια στις κλινικές.

Το προσωπικό δεν επαρκεί. Οι 5 νοσηλευτές καλούνται να καλύψουν 13 πόστα (box), δηλαδή σχεδόν τρία ο καθένας. Οι τρεις τραυματιοφορείς καλύπτουν μόνοι τους τις εισαγωγές, τις παρακλινικές εξετάσεις και τις εξετάσεις μέσα στο ΤΕΠ. Ολα γίνονται εις βάρος της φιλοτιμίας μας, αλλά σε λίγο η ουρά θα φτάσει στην Πεντέλης...».

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα δήλωσε στον «Ρ» νοσηλευτής του ΤΕΠ: «Πολλοί ασθενείς έρχονται το πρωί και φεύγουν το βράδυ. Στις τελευταίες εφημερίες 5 περιστατικά έμειναν 2 μέρες στα επείγοντα και νοσηλεύτηκαν εδώ, επειδή δεν υπήρχαν κρεβάτια στις κλινικές. Οι τρεις μάλιστα πήραν εξιτήριο από εδώ, ενώ ήταν "χρεωμένοι" στην κλινική δεν ανέβηκαν ποτέ. Εδώ όμως δεν υπάρχουν υποδομές για νοσηλεία, αφού είναι χώρος υποδοχής, ούτε το προσωπικό είναι εξειδικευμένο για αυτή τη δουλειά».

Οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό αναγκάζουν τους υπάρχοντες εργαζόμενους να γίνονται στην κυριολεξία «χίλια κομμάτια», για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς. Οπως μας λέει φυσικοθεραπευτής του νοσοκομείου: «Σε αυτές τις συνθήκες δεν μπορούν να προσφερθούν οι ιατρικές υπηρεσίες που θα έπρεπε. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε όλον αυτό το φόρτο, πράγμα που σημαίνει υπερεντατικοποίηση της δουλειάς».

Ο προϊστάμενος νοσηλευτής της καρδιολογικής κλινικής συμπληρώνει: «Με 21 κρεβάτια πρέπει να καλύψουμε τις ανάγκες της μισής Αττικής, όταν εφημερεύουμε μόνο εμείς και ο "Ευαγγελισμός". Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό. Η τελευταία πρόσληψη έγινε το 2009 και τα 2/3 του προσωπικού είναι πάνω από 25 χρόνια. Υπάρχει ένας τραυματιοφορέας για 6 κλινικές! Αναγκάζομαι να μεταφέρω μόνος μου τους ασθενείς για υπέρηχο». «Οταν έχουμε δέκα φορεία απέξω, τι να προλάβουμε να κάνουμε. Δίνουμε φάρμακα και τίποτα άλλο...», τονίζει νοσηλεύτρια της ίδιας κλινικής.