Η ενσωμάτωση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ -στρατηγική επιλογή όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής- όχι μόνο δεν εξασφαλίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα, αντίθετα ενθαρρύνει την τουρκική επιθετικότητα, στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου, εγκυμονώντας σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς της Ελλάδας και της Κύπρου. Τα παραπάνω τονίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με Ερώτηση του ευρωβουλευτή του Κόμματος, Κώστα Παπαδάκη, προς την Υπατη Εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι, με την οποία την καλεί να τοποθετηθεί στη νέα πρόκληση της τουρκικής κυβέρνησης να εκδώσει ΝΟΤΑΜ που δέσμευε για ασκήσεις τον ελληνικό εναέριο χώρο.

Στην Ερώτησή του ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:

«Η τουρκική κυβέρνηση, την 27-02-2015, προχώρησε σε προκλητική αγγελία (NOTAM 889/15) με την οποία δέσμευε από 2 Μάρτη μέχρι το τέλος του χρόνου τον εναέριο χώρο από τη Σκύρο μέχρι τη Λήμνο (μεγάλο τμήμα του Αιγαίου Πελάγους), συμπεριλαμβανομένων τμημάτων του FIR Αθηνών, με τον ισχυρισμό της πραγματοποίησης στρατιωτικών ασκήσεων. Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια, που ανακλήθηκε στη συνέχεια, παραβίαζε τον ελληνικό εναέριο χώρο και προκαλούσε προβλήματα στην ασφάλεια των αερομεταφορών. Είναι συνέχεια των τουρκικών προκλήσεων στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου, στο πλαίσιο της αμφισβήτησης τόσο της κυπριακής ΑΟΖ όσο και των ελληνικών συνόρων, κινείται στη γραμμή της διχοτόμησης του Αιγαίου, που ενθαρρύνεται και από τους σχετικούς σχεδιασμούς και πρακτικές του ΝΑΤΟ.

Στην πράξη αποδεικνύεται ότι η ενσωμάτωση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που αποτελεί στρατηγική επιλογή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και της σημερινής, δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, αλλά αντίθετα βάζει σε κίνδυνο τους λαούς. Οι παρεμβάσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι υποκριτικές, αφού έχουν με τη στάση τους όλα αυτά τα χρόνια νομιμοποιήσει αυτές τις προκλήσεις, με αποφάσεις τους όπως της Συμφωνίας της Μαδρίτης του ΝΑΤΟ, το 1997 και της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ του 1999 στο Ελσίνκι, που αναγνωρίζουν "ζωτικά συμφέροντα" της Τουρκίας στο Αιγαίο η πρώτη και "συνοριακές διαφορές" η δεύτερη, δηλαδή τις τούρκικες αξιώσεις και τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Επιπλέον, ΕΕ και ΝΑΤΟ παρείχαν κάλυψη στην επιθετικότητα της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου, καλώντας προκλητικά σε αυτοσυγκράτηση "όλες τις πλευρές".

Πώς τοποθετείται η Υπατη Εκπρόσωπος σχετικά με την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, που οδηγεί σε παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου;».