«Το ζήτημα της άρδευσης σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ξεκομμένα από τη συνολική διαχείριση των υδάτινων πόρων της ευρύτερης περιοχής της Μαγνησίας και της Θεσσαλίας, καθώς αφορά τις υποδομές, τα υπόγεια και επίγεια υδάτινα αποθέματα, ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και της φύσης».

Αναφερόμενη σε θέσεις και προτάσεις που κατατίθενται από τις «δυο πλευρές» αλλά και τη δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, θέτει τα παρακάτω ερωτήματα:

- Μπορούν οι τοπικές κοινότητες να σχεδιάσουν και να αντιμετωπίσουν συνολικά την κάλυψη των υδρευτικών - αρδευτικών αναγκών; Μπορούν να έχουν γνώση των πραγματικών αναγκών στην ευρύτερη περιοχή του δήμου και το πώς αλληλοεξαρτώνται με το συνολικό υδάτινο πλούτο της Μαγνησίας, της Κεντρικής Ελλάδας, όπως και για τα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος, που ως οικοσύστημα ξεφεύγει από τα στενά όρια της τοπικής κοινότητας και του δήμου;

- Εχει τόση σημασία αν το νερό άρδευσης θα το διαχειρίζεται η ΔΕΥΑΜΒ ή μια διεύθυνση του δήμου Βόλου ή το Γραφείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που έτσι ή αλλιώς θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια;

- Μπορεί η όποια Διεύθυνση Αρδευσης ή Αγροτικής Ανάπτυξης του δήμου ή ακόμη και η ΔΕΥΑΜΒ με τη σημερινή της μορφή να σχεδιάσει με βάση τις ανάγκες την άρδευση, τα αναγκαία έργα και τη χρηματοδότησή τους, χωρίς να υπάρχει κεντρικός και περιφερειακός σχεδιασμός, με τα ανάλογα κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό;

- Πώς είναι δυνατόν κάποιοι να είναι υπέρ της ΔΕΥΑΜΒ για τα ζητήματα ύδρευσης - αποχέτευσης και κατά στο θέμα της διαχείρισης των νερών άρδευσης;

- Πού διαφέρει η πρόταση των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ να «επιβάλλονται τέλη άρδευσης που είναι ανταποδοτικά έσοδα του Δήμου και προορίζονται να καλύπτουν κάθε συναφές έξοδο της υπηρεσίας άρδευσης» απ' αυτή της δημοτικής αρχής Μπέου ότι: «Μετά τη λήξη της αρδευτικής περιόδου και εφόσον τα έξοδα της κάθε Τοπικής Κοινότητας δεν καλύπτονται από τις παραπάνω τιμές, θα υπάρχει αύξηση αυτών για την κάλυψη τους, ώστε να τηρηθεί η ανταποδοτικότητα», δηλαδή οι μικροί καλλιεργητές θα πληρώνουν και το νερό και τα έργα συντήρησης και υποδομής; Και οι δυο δεν καλούν τα φτωχά αγροτικά νοικοκυριά και οι μικροκαλλιεργητές«να πληρώσουν τη νύφη» με επιχειρηματική - εισπρακτική αντίληψη;

Και η ανακοίνωση αναφέρει, ανάμεσα σε άλλα:

«Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι σήμερα χρειάζεται γενικότερος επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός. Οι υπηρεσίες ύδρευσης - αποχέτευσης - άρδευσης πρέπει να έχουν αποκλειστικά δημόσιο χαρακτήρα (όπως και να ονομάζονται) και να μη λειτουργούν ως επιχειρήσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Η λειτουργία τους πρέπει να εντάσσεται στο γενικότερο σχεδιασμό. Συνδέεται με την αύξηση των αρδευομένων εκτάσεων και την ανάπτυξη έργων όπως η εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου, την ολοκλήρωση του έργου της Κάρλας, το σχεδιασμό και την υλοποίηση των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών έργων και έργων υποδομής που θα αποταμιεύουν και θα εμπλουτίζουν τα υδάτινα αποθέματα του υδροφόρου ορίζοντα (φράγματα, ταμιευτήρες, λιμνοδεξαμενές κλπ.) και τον εκσυγχρονισμό των αρδευτικών - υδρευτικών δικτύων.

Οι τοπικές κοινότητες πρέπει να έχουν λόγο, να εκφράζουν σκέψεις και προτάσεις, ιδέες, να εντοπίζουν προβλήματα με τη διαχείριση και τη προστασία του περιβάλλοντος. Ωστόσο η λογική της αυτοδιαχείρισης του νερού αποκλειστικά απ' αυτές είναι από αντιεπιστημονική ως παιδαριώδης, γιατί δεν μπορεί, σε έκταση διαχείρισης μικρής κλίμακας, να διασφαλίσει στοιχειωδώς τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την κάλυψη των αναγκών.

Διεκδικούμε τη διακύμανση της τιμής του νερού, με συνολική ρύθμιση των τιμολογίων ύδρευσης - αποχέτευσης - άρδευσης που θα εξασφαλίζει φθηνό νερό στις λαϊκές οικογένειες, στους μικρούς και μεσαίους καλλιεργητές και κτηνοτρόφους και που θα επιβαρύνει τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις. Ταυτόχρονα απαιτούμε τη μείωση κατά 30% των λογαριασμών της ΔΕΥΑΜΒ, τη χορήγηση δωρεάν νερού σε οικογένειες μακροχρόνια ανέργων, την πλήρη και ρητή απαγόρευση της διακοπής του νερού σε οικογένειες ανέργων και απλήρωτων χωρίς προϋποθέσεις, όπως και των φτωχών μικροκαλλιεργητών».