ΝΤΙΣΕΛΝΤΟΡΦ.-- Σύμφωνα με όλα τα επίσημα στοιχεία που δίνουν οι ερευνητικές αρχές σχετικά με την αεροπορική τραγωδία της περασμένης Τρίτης με το αεροσκάφος «Germanwings» (θυγατρική χαμηλού κόστους του γερμανικού κολοσσού «Lufthansa») που συνετρίβη στις Γαλλικές Αλπεις με νεκρούς και τους 150 επιβαίνοντες, όλα οδηγούν στο συγκυβερνήτη της μοιραίας πτήσης του Α320 από τη Βαρκελώνη στο Ντίσελντορφ, Αντρέας Λούμπιτς, και πιο συγκεκριμένα στο αν «είχε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα».

Πιο συγκεκριμένα, το γραφείο του γενικού εισαγγελέα της Γερμανίας ανακοίνωσε ότι κατά τις έρευνες στα σπίτια του Λούμπιτς στο Ντίσελντορφ και το Μονταμπάουρ στο κρατίδιο Ρηνανίας-Παλατινάτου βρέθηκαν έγγραφα που δείχνουν ότι ο συγκεκριμένος πιλότος λάμβανε φαρμακευτική αγωγή, είχε αποκρύψει την ασθένειά του (για λόγους ιατρικού απορρήτου δεν αναφέρεται) από τον εργοδότη του, πράγμα που δημιουργεί τεράστια ερωτήματα.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση: «Κατασχέθηκαν έγγραφα με ιατρικό περιεχόμενο που δείχνουν διαγνωσμένη νόσο και αντίστοιχη φαρμακευτική αγωγή από τους γιατρούς. Το γεγονός ότι υπάρχουν ιατρικά σημειώματα που αναφέρουν ότι είναι ανίκανος προς εργασία, ανάμεσα σε άλλα πράγματα που βρέθηκαν σκισμένα, τα οποία ήταν πρόσφατα και αφορούσαν ακόμη και την ημέρα του εγκλήματος, υποστηρίζουν το συμπέρασμα, που βασίζεται στην προκαταρκτική εξέταση, ότι ο νεκρός είχε αποκρύψει την ασθένειά του από τον εργοδότη του και τους συναδέλφους του».

Είναι χαρακτηριστικό ότι την Τρίτη 24/3, ο Λούμπιτς, που έπαιρνε φάρμακα, είχε αναρρωτική άδεια, αλλά την απέκρυψε (!) και πήγε κανονικά στην πτήση 4U9525 της «Germanwings», κάτι που οδήγησε στην τραγωδία και το θάνατο 149 αμέριμνων ανθρώπων, μεταξύ τους και πολλούς εφήβους και παιδιά.

Ολα τα ως τώρα ανακοινωμένα στοιχεία δείχνουν ότι ο Λούμπιτς, σύμφωνα με την ανακοίνωση της εταιρείας «Λουφτχάνσα», «κρινόταν 100% ικανός να πετάει», κλείδωσε την πόρτα του πιλοτηρίου, απέτρεψε την είσοδο στον κυβερνήτη του αεροπλάνου, έμπειρο πιλότο που κατονομάζεται ως Πάτρικ Σ., δεν απάντησε σε καμία έκκληση του πύργου ελέγχου και στη συνέχεια πήρε τον έλεγχο του αεροπλάνου και το οδήγησε στην πλαγιά των Αλπεων.

Η υπόθεση εγείρει τεράστια εύλογα ερωτήματα για την ασφάλεια των αερομεταφορών, των εργαζομένων και των επιβατών. Κατ' αρχάς, όπως αποδεικνύεται, ο συγκεκριμένος πιλότος κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του από τη «Λουφτχάνσα» στις ΗΠΑ το 2008 είχε για ένα διάστημα διακόψει τις σπουδές του για ιατρικούς λόγους, έλαβε θεραπεία και στη συνέχεια επανήλθε, πήρε το δίπλωμά του και άρχισε να εργάζεται το 2013. Εφημερίδες τόσο της Γερμανίας, όσο και των ΗΠΑ αναφέρουν, χωρίς να μπορεί να επιβεβαιωθεί, ότι ο λόγος της διακοπής των σπουδών ήταν ψυχολογικά προβλήματα, όπως «κατάθλιψη και κρίσεις πανικού».

Επόμενο εύλογο ερώτημα είναι πώς γίνονται οι έλεγχοι στην υγεία αυτών των εργαζομένων, όπως οι πιλότοι και σε ποιανού την ευθύνη είναι αυτό. Οπως αποδεικνύεται και από την εμπειρία πιλότων, ψυχιατρικός έλεγχος γίνεται όταν παίρνουν το δίπλωμα, ενώ οι τακτικοί έλεγχοι που πρέπει να γίνονται μια φορά το χρόνο (αυτό ποικίλλει ανά εταιρεία) δεν είναι τόσο τακτικοί ή γίνονται με τέτοιο τρόπο που μπορεί να μην είναι αξιόπιστος. Οπως, να απαντάει ο πιλότος σε ερωτηματολόγιο και να αξιολογεί ο ίδιος την κατάστασή του. Ερχεται και πάλι στο προσκήνιο η αναγκαιότητα να υπάρχει κρατική υπηρεσία αερομεταφορών με όλες τις απαραίτητες δομές και μηχανισμούς ασφαλείας, που θα είναι βεβαίως στην υπηρεσία της λαϊκής εξουσίας και όχι των καπιταλιστών ιδιοκτητών των εταιρειών.

Πάντως, το όλο ζήτημα της τραγωδίας στη Γαλλία, είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε αυστηροποίηση των κανονισμών, που έτσι και αλλιώς είχαν αυστηροποιηθεί μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης, τότε που καθιερώθηκαν οι πόρτες ασφαλείας στο θάλαμο διακυβέρνησης των αεροσκαφών (cockpit).

Ετσι ήδη πολλές αεροπορικές εταιρείες προωθούν το μέτρο της διαρκούς παρουσίας δεύτερου μέλους του πληρώματος μέσα στο κόκπιτ, όταν ο ένας κυβερνήτης βγει για λίγο (κάτι βεβαίως που και τώρα ήταν στις προδιαγραφές, αλλά είναι αμφίβολο αν εφαρμοζόταν). Ωστόσο, και αυτό δεν μπορεί να αποτρέψει το ενδεχόμενο της ηθελημένης κατάρριψης ενός αεροπλάνου, αλλά είναι ένα επιπρόσθετο μέτρο.