Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους αυτοαπασχολούμενους, τα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου να κλείσουν τα αυτιά τους στις Σειρήνες του συστήματος, που προσπαθούν σήμερα να τους κατατρομοκρατήσουν, να τους εξαπατήσουν και επί της ουσίας να τους εγκλωβίσουν ανάμεσα στη Σκύλλα, δηλαδή στην πρόταση - καρμανιόλα της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, και τη Χάρυβδη, δηλαδή την πρόταση - λαιμητόμο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Προσπαθούν να τους εγκλωβίσουν μέσα στα πλαίσια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, εντός της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο και τους καλούμε να πουν το μεγάλο ΟΧΙ τόσο στην πρόταση των «θεσμών», της τρόικας δηλαδή, των ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, όσο και στην κυβερνητική πρόταση, που φέρνει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του κ. Τσίπρα.

Και τους καλούμε να πουν το μεγάλο ΝΑΙ στην αποδέσμευση από την ΕΕ, στην κατάργηση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων, σε αυτό δηλαδή που αποτελεί και την πρόταση του ΚΚΕ για το περιεχόμενο το οποίο πρέπει να έχει το δημοψήφισμα.

Τους καλούμε με αποφασιστικότητα και αισιοδοξία να συμπαραταχθούν με το ΚΚΕ, για να οργανώσουν από καλύτερες θέσεις την πάλη τους παντού, χωρίς αυταπάτες και αναμονές, για να αποκρούσουν τα χειρότερα μέτρα τα οποία έρχονται, αλλά πάνω από όλα για να μπορέσουν να ανακτήσουν τις τεράστιες απώλειες που είχαν, αλλά και να ανοίξουν το δρόμο στην ελπιδοφόρα προοπτική, στη μόνη ρεαλιστική διέξοδο προς όφελος του λαού μας.

Γιατί είναι φανερό ότι η συγκυβέρνηση, όλο το προηγούμενο διάστημα, εκμεταλλεύτηκε και προχώρησε στην καπηλεία των λαϊκών αναγκών και της λαϊκής δυσαρέσκειας. Προχώρησε στη διαστρέβλωση των ήδη ώριμων και ζωτικών αιτημάτων του εργατικού - λαϊκού κινήματος για ανακούφιση, για αποκατάσταση των τεράστιων απωλειών, για ικανοποίηση των αναγκών. Εκανε φιλότιμες προσπάθειες να ευνουχίσει, να χειραγωγήσει τη ριζοσπαστικοποίηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων και να τα εγκλωβίσει μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, μέσα στα δόκανα του συστήματος, καλλιεργώντας τις αυταπάτες ότι μπορούν να λυθούν τα λαϊκά προβλήματα με έναν μαγικό τρόπο.

Και, βέβαια, σήμερα κλιμακώνει αυτήν της την επίθεση, προχωρώντας σε έναν ωμό εκβιασμό, να διαλέξει δηλαδή ο λαός με ποιον τρόπο θα αποδεχθεί την ακόμη μεγαλύτερη θυσία των αναγκών του στο βωμό της θωράκισης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας, στο βωμό δηλαδή των αναγκών των μονοπωλιακών ομίλων. Γιατί αυτή είναι επί της ουσίας η επιδίωξη, είτε της μιας είτε της άλλης πρότασης για τη συμφωνία.

Καλεί το λαό, δηλαδή, να γίνει συνυπεύθυνος απέναντι σε μια πολιτική που θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο τη θέση του, γιατί αυτόν το σκοπό έχει το προτεινόμενο από τη μεριά της κυβέρνησης δημοψήφισμα.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο οδήγησε η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης αυτούς τους πέντε μήνες. Μια διαπραγμάτευση, βεβαίως, εντός των τειχών, μια διαπραγμάτευση που η κυβέρνηση αποδέχεται, αποδεχόταν και θα αποδέχεται. Δεν αμφισβητεί τις αντιλαϊκές, τις ταξικές στρατηγικές επιλογές της ΕΕ. Είναι μια διαπραγμάτευση που ξεκίνησε επί της ουσίας μέσα από την απόφαση της 20ής Φλεβάρη, που αποτελούσε τη συνέχεια των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων.

Και εδώ, σε όλο αυτό το διάστημα των πέντε μηνών, δείξατε συνέπεια πρωτόγνωρη και αποφασιστική - όπως άλλωστε και η προηγούμενη κυβέρνηση, η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ - στο να εξυπηρετείτε το κρατικό χρέος. Προχωρήσατε σε στάση πληρωμών όσον αφορά τις λαϊκές ανάγκες, για να πληρώνετε τους πιστωτές. Προχωρήσατε σε εσωτερικό δανεισμό, μην τυχόν και δεν πληρωθεί κάποιο ομόλογο ή κάποια δόση ή κάποιος τόκος, ο οποίος λήγει.

Απ' αυτήν την άποψη, σε αυτήν τη διαπραγμάτευση ήταν έκδηλη η αγωνία σας και η κοινή σας ανησυχία: Πώς, λοιπόν, από τη μία μεριά και το χρέος θα εξυπηρετείτε και από την άλλη πώς θα φτάσουμε σε μία συμφωνία που θα διασφαλίζει τη σωτηρία των μονοπωλιακών ομίλων, τη σωτηρία της καπιταλιστικής Ελλάδας.

Βεβαίως, ήταν μια διαπραγμάτευση που δεν γινόταν σε κενό, αλλά αποτελούσε τμήμα μιας γενικότερης διαπραγμάτευσης ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στο πλαίσιο των ευρύτερων αντιθέσεων και των ανταγωνισμών για το ποιος θα βγει περισσότερο ωφελημένος απ' αυτήν την κρίση και την εκδήλωσή της, μια διαπραγμάτευση που διεξαγόταν κάτω από τους κινδύνους που προκύπτουν από την αβέβαιη ανάκαμψη της οικονομίας της ΕΕ και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης και τον κίνδυνο να ξαναγυρίσει σε μια κρίση, κάτω από την προσπάθεια την αγωνιώδη των θεσμών της ΕΕ για να θωρακίσουν την Ευρωζώνη.

Κάνετε «γαργάρα» όλο αυτό το διάστημα ως κυβέρνηση την έκθεση των πέντε προέδρων της ΕΕ για την ολοκλήρωση της «Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης», που διαμορφώνει ακόμη πιο σφιχτούς μηχανισμούς εποπτείας, ακόμη πιο σφιχτούς μηχανισμούς ενοποίησης δημοσιονομικής, χρηματοπιστωτικής και νομισματικής και που δημιουργεί το Δημοσιονομικό Συμβούλιο.

Είναι τυχαίο ότι η πρόταση για Δημοσιονομικό Συμβούλιο συμπεριλαμβάνεται και στην πρόταση την οποία κάνατε εσείς ως κυβέρνηση; Μάλιστα, προσθέσατε και τον «αυτόματο κόφτη». Δηλαδή, όπου υπολείπονται τα έσοδα από τα προβλεπόμενα, τότε αυτόματα θα κόβονται οι δαπάνες. Και «δαπάνες» σημαίνει δαπάνες για τους μισθούς, τις συντάξεις, τις κοινωνικές παροχές...

Απ' αυτήν την άποψη, μέσα από αυτήν την πρόταση και αυτήν την έκθεση των πέντε προέδρων διαμορφώνεται μια «σιδερένια φτέρνα» με την οποία θα τσαλαπατιούνται οποιαδήποτε εναπομείναντα δικαιώματα υπάρχουν πλέον για την εργατική τάξη και το λαό, στο σύνολο της ΕΕ και όχι μόνο.

Απ' αυτήν την άποψη, εμείς θεωρούμε πως οι λεονταρισμοί από υπουργούς της κυβέρνησης - π.χ. ο Βούτσης - ότι «δεν θα δεχθούμε μία λιτότητα στο διηνεκές και δεν θα δεχθούμε στο διηνεκές την επιτήρηση από μεριάς της ΕΕ» αποτελούν ξεδιάντροπη κοροϊδία, από τη στιγμή που αποδέχεστε την έκθεση των πέντε προέδρων που καθορίζει ακόμη πιο σφιχτούς κανονισμούς εποπτείας στο διηνεκές για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, της Ευρωζώνης και ιδιαίτερα για τα υπερχρεωμένα κράτη, τα κράτη με υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα, όπως είναι το ελληνικό κράτος.

Φαίνεται από τις τελευταίες εξελίξεις ακόμη πιο καθαρά η συγκρότηση δύο μπλοκ δυνάμεων του νέου διπολισμού. Από τη μία μεριά είναι το φιλοκυβερνητικό μπλοκ δυνάμεων, το οποίο λέει «ναι» στην ΕΕ. Η ΕΕ είναι το «κοινό μας σπίτι», αλλά θα την αλλάξουμε αυτήν την ΕΕ και θα επιστρέψει η ΕΕ στις παραδόσεις της περί ανθρωπισμού, περί αλληλεγγύης, περί κοινωνικής δικαιοσύνης. Αλήθεια, πότε ήταν αυτό; Πότε ήταν έτσι η ΕΕ; Οταν διαμέλιζε τη Γιουγκοσλαβία και βομβάρδιζε τους λαούς της ευρύτερης περιοχής; Πότε είχε αυτά τα χαρακτηριστικά η ΕΕ; Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ή και παλαιότερα; Η ΕΟΚ αρχικά και η Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν ακριβώς αυτός ο μηχανισμός τον οποίο αξιοποίησε το κεφάλαιο, οι πολυεθνικές, για να ισχυροποιήσουν τη θέση τους στον ανταγωνισμό, σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, για να κατακτήσουν νέες αγορές, για να θωρακίσουν δηλαδή την κερδοφορία τους. Πάντοτε, δηλαδή, αποτελούσε η ΕΕ τη φυλακή των λαών.

Από την άλλη μεριά, είναι το μπλοκ των δυνάμεων αυτών - της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού - της πάση θυσία παραμονής στην ΕΕ.

Και, βεβαίως, στις κρίσιμες στιγμές πέφτουν και οι μάσκες, όπως η μάσκα της Χρυσής Αυγής, που, ασθμαίνοντας ο ίδιος ο πρόεδρός της, βγήκε και δήλωσε ότι δεν είναι ώρα για ρήξη. Σήμερα η ρήξη αποτελεί έγκλημα...

Πετάξατε, πραγματικά, τη μάσκα του δήθεν αντισυστημικού κόμματος. Είστε πιο συστημικοί και από τους συστημικούς! Και μάλιστα, η Χρυσή Αυγή δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα μαντρόσκυλα! Αποτελούν τα μαντρόσκυλα του συστήματος, το δολοφονικό χέρι του συστήματος, γι' αυτό είναι και εγκληματική οργάνωση ως ναζιστική.

Η κατάληξη σε όλες αυτές τις εξελίξεις, μέσα απ' αυτές τις διαπραγματεύσεις τις σκληρές, τις οποίες έκανε η κυβέρνηση το προηγούμενο πεντάμηνο, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η υπογραφή την οποία έβαλε ο κύριος πρωθυπουργός στη νέα πρόταση - μνημόνιο που κατέθεσε στους φορείς.

Τι προβλέπει αυτή η νέα πρόταση - μνημόνιο; Προβλέπει αύξηση των εσόδων από τον ΦΠΑ. Ποιος πληρώνει, αλήθεια, τον ΦΠΑ; Ο άνεργος, ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο μισθωτός, ο φτωχός αγρότης και ο επαγγελματίας που οδηγείται στη χρεοκοπία και κλείνει το μαγαζί του, τη βιοτεχνία του. Μάλιστα, το κάνετε με τέτοιον τρόπο, ούτως ώστε να επιβαρυνθούν ακριβώς αυτά τα λαϊκά στρώματα μέσα από την αλλαγή των συντελεστών του ΦΠΑ. Για παράδειγμα, πηγαίνετε στον υψηλό συντελεστή τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα εισιτήρια από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Διατηρείτε τον ΕΝΦΙΑ και για το 2015 και για το 2016 και ...βλέπουμε από εκεί και πέρα, με το ίδιο ακριβώς έσοδο, 2,65 δισ. ευρώ.

Φτάνετε στο σημείο να ακυρώσετε νόμους και διατάξεις που πριν από είκοσι μέρες ψηφίσατε, όπως, για παράδειγμα, τη διάταξη για τη φορολόγηση των αγροτών. Μέσα στην πρότασή σας ακυρώνετε ακόμα και αυτή τη διάταξη.

Προχωράτε σε ανατροπές στο Ασφαλιστικό μέσα από τις μειώσεις των συντάξεων, αύξηση των εισφορών ή ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων ή και τη λογική της βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων, που θα προκύψει μέσα από τη νέα αναλογιστική μελέτη, που θα οδηγεί σε ακόμη πιο επώδυνα αντιασφαλιστικά μέτρα.

Αποδέχεστε τις ιδιωτικοποιήσεις και, βεβαίως, ως φύλλο συκής της δήθεν κοινωνικής σας δικαιοσύνης είναι και οι προτάσεις που κάνετε ότι θα πληρώσει η οικονομική ολιγαρχία.

Αλήθεια, ποια είναι αυτά; Η έκτακτη εισφορά στα κέρδη των επιχειρήσεων; Εσταξε η μύγα ξίγκι! Πληρώνουν 5,8%, με βάση τον Προϋπολογισμό που εκτελείται, στο σύνολο των φορολογικών εσόδων, το σύνολο των νομικών προσώπων, και τους βάζετε και μια έκτακτη εισφορά, όταν το υπόλοιπο το πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα. Πολύ δε περισσότερο που προετοιμάζονται οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι να αρμέξουν το νέο πακέτο των 35 δισεκατομμυρίων για το οποίο διαπραγματεύεστε, να αρμέξουν την πιστωτική χαλάρωση που κάνει η ΕΚΤ.

Ολα αυτά, βεβαίως, δεν είναι αποσπασματικά μέτρα. Είναι συμπληρωματικά αντιλαϊκά μέτρα, γιατί έχετε αφήσει τελείως άθικτο το νομικό οπλοστάσιο των μνημονίων. Βεβαίως, οι μνημονιακοί, οι εκτελεστικοί νόμοι φόρτωναν τα βάρη της δημοσιονομικής διαχείρισης στο λαό, αλλά, πάνω από όλα, είχαν διαμορφώσει έναν τέτοιο μηχανισμό αναπαραγωγής φθηνής και χωρίς συγκροτημένα εργατικά δικαιώματα εργατικής δύναμης.

Γι' αυτό αποτελεί πρόκληση να λέτε ότι ενδιαφέρεστε για όλους αυτούς που δεν έχουν φωνή, για όλους αυτούς που ζουν στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, όταν διαπραγματεύεστε για λογαριασμό του κεφαλαίου, όταν αποτελείτε και εσείς κυβέρνηση του κεφαλαίου, όπως και οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις.

Και απ' αυτή την άποψη αποτελεί πρόκληση να καταφεύγετε σε λεονταρισμούς απέναντι στο λαό. Αυτόν εκβιάζετε. Και τι του λέτε; «'Η θα αποδεχτείς τη δική μας πρόταση για συμφωνία ή θα αποδεχτείς την πρόταση των θεσμικών μας εταίρων». Γιατί, άλλωστε, όπως δήλωσε ο κοινοβουλευτικός σας εκπρόσωπος, το «όχι» στο δημοψήφισμα σημαίνει «ναι» στην κυβερνητική πρόταση. Δηλαδή, ή θα δεχτείς την καρμανιόλα ή τη λαιμητόμο.

Συμπέρασμα: Η διαπραγμάτευση εντός της ΕΕ και σε συνθήκες κυριαρχίας του κεφαλαίου διαμορφώνει πλαίσια ακόμη πιο εχθρικά για τις ίδιες τις λαϊκές ανάγκες. Η ΕΕ δεν πρόκειται να αλλάξει. Ισα ίσα, θα γίνεται όλο και πιο αντιδραστική. Με όποια κατάληξη αυτής της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, είτε πάτε σε συμφωνία είτε οδηγηθεί σε «ατύχημα», το λογαριασμό πάλι θα τον πληρώσει ο λαός και το ξέρετε πολύ καλά.

Γι' αυτό όχι μόνο εσείς και τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου, αλλά και συνολικότερα το υπαλληλικό προσωπικό του συστήματος, από αναλυτές, καθηγητάδες, γραφιάδες, έχουν βαλθεί σε ένα κλίμα κατατρομοκράτησης του λαού, αξιοποιώντας έναν πρωτόγνωρο αντικομμουνισμό, να συκοφαντήσουν τη μόνη ρεαλιστική επιλογή. Την επιλογή της πραγματική ρήξης, που ορθώνεται ως η μοναδική ελπίδα απέναντι στο λαό, της πραγματικής ρήξης με την ΕΕ και με το κεφάλαιο.

Γιατί, βεβαίως, αυτή είναι η πρόταση που απαντά στο σήμερα και στο αύριο του λαού. Γιατί αυτή αποτελεί και τη διέξοδο προς όφελος του λαού. Γιατί διέξοδος προς όφελος του λαού σημαίνει σύγκρουση και ανυπακοή με τους πραγματικούς εχθρούς, το κεφάλαιο, την ΕΕ, την εξουσία τους. Σημαίνει αποτροπή της κλιμάκωσης της επίθεσης και προσπάθεια ανακούφισης στις σημερινές συνθήκες και αποκατάστασης των απωλειών.

Αλλά, πάνω απ' όλα και πρώτα απ' όλα, σημαίνει μια μάχη με αποφασιστικότητα, για να μπορέσουμε να ανοίξουμε τις λεωφόρους του μέλλοντος, να οικοδομήσουμε, δηλαδή, μια κοινωνία όπου η οργάνωση της οικονομίας και της παραγωγής θα γίνεται με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι της καπιταλιστικής κερδοφορίας, μέσα από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Μόνο έτσι θα εξαλειφθεί διά παντός η ανεργία, μόνο έτσι θα εξαλειφθούν οι ανισότητες οι κοινωνικές, περιφερειακές και ενδοϋπαλληλικές ανισότητες σε επίπεδο οικονομίας, μόνο έτσι θα έχουμε απαλλαγή οριστική από τις καπιταλιστικές κρίσεις, με την αποδέσμευση από την ΕΕ και τις υπόλοιπες λυκοσυμμαχίες των ιμπεριαλιστών, με τη μονομερή διαγραφή του χρέους. Αυτό απαιτεί να αλλάξει χέρια η εξουσία, με το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή, το λαό και την εργατική τάξη στην ίδια την εξουσία.

Εμείς ως ΚΚΕ θα αξιοποιήσουμε το δημοψήφισμα για μια πλατιά ενημέρωση στο λαό, για να μετατρέψει την αγανάκτησή του σε αμφισβήτηση απέναντι στην ΕΕ, απέναντι στο κεφάλαιο και στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, για να γίνει όχι ο κομπάρσος, αλλά ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων.