Προτεραιότητα των αστικών κυβερνήσεων της Ελλάδας - όλων των παραλλαγών - δηλαδή της αστικής τάξης και των κεφαλαιοκρατών είναι η στρατηγική συνεργασία με τους ιμπεριαλιστές και τις ενώσεις τους και με το Ισραήλ, το κράτος - θύτη των λαών της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που φουντώνει ο ανταγωνισμός για την Ενέργεια στην Ανατολική Μεσόγειο.

Αυτό επιβεβαιώθηκε και με τη στάση αποχής που κράτησε η ελληνική αντιπροσωπεία στην ψηφοφορία που διεξήχθη στο τέλος της περασμένης βδομάδας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη, σχετικά με την έπαρση της παλαιστινιακής σημαίας στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών. Μια κίνηση με το δικό της συμβολισμό. Βέβαια, η ελληνική αποχή, μαζί με άλλες 44, δεν ήταν η κυρίαρχη τάση στην ψηφοφορία, αφού τελικά η απόφαση για έπαρση της παλαιστινιακής σημαίας ψηφίστηκε από 119 χώρες και καταψηφίστηκε μόλις από έξι (ανάμεσά τους φυσικά, Ισραήλ και ΗΠΑ). Η ελληνική αποχή είναι το τελευταίο επεισόδιο μιας μακράς συνεργασίας ανάμεσα σε τμήματα της αστικής τάξης των δύο χωρών και σε άλλα ζητήματα. Οπως αντανακλάται τα τελευταία χρόνια από τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια Ισραήλ - Ελλάδας, που πραγματοποιούνται συχνά σε περιόδους που οι ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις σφίγγουν δολοφονικά τη θηλιά γύρω από το λαιμό του παλαιστινιακού λαού, ή από τη μη αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Παλαιστίνης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ (που υποτίθεται ότι ήταν από τις προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής...) και από τις αγορές ισραηλινών όπλων και χημικών δακρυγόνων που χρησιμοποιούνται για το χτύπημα των Ελλήνων εργατών που διαδηλώνουν πότε ενάντια στην εκμετάλλευση και υποβάθμιση της ζωής τους και πότε εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους Παλαιστίνιους αδελφούς τους.

Στον αντίποδα, το ΚΚΕ για δεκαετίες στηρίζει με συνέπεια και με την πολύπλευρη αλληλέγγυα δράση του, με παρεμβάσεις του και στο Κοινοβούλιο και στην Ευρωβουλή, το δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού για μια ανεξάρτητη και βιώσιμη πατρίδα με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, χωρίς το τείχος της ντροπής, χωρίς τη βάρβαρη ισραηλινή κατοχή.