«Οταν είχα το γιο μου μικρό 4 - 6 χρόνων, επειδή ήμουν πολύ φοβητσιάρης, ένα παράξενο πράγμα, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ ήταν το μοναδικό μέρος που ένιωθα ότι θα έχει ασφάλεια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το αίσθημα. Χαίρομαι που βλέπω καθαρά πρόσωπα, καθαρά βλέμματα, που έχουν κολλήσει τα ένσημα της ζωής».