Μιλώντας στην «Εφημερίδα των Συντακτών», στις 10/12/2015, η Ράνια Αντωνοπούλου, αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, είπε: «Στην Ελλάδα της κρίσης με τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας, ιδίως στη νεολαία, η κοινωνική οικονομία εμφανίζεται κυρίως σε τομείς υπηρεσιών, όπως ο τομέας της φροντίδας, στον επισιτισμό και γενικότερα στον αγροδιατροφικό τομέα, στις νέες τεχνολογίες και τον πολιτισμό. Εχουμε διαπιστώσει ότι ιδιαίτερο ενδιαφέρον υπάρχει για τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις συλλογικού και παραγωγικού σκοπού, οι οποίες ουσιαστικά είναι συνεταιρισμοί εργαζομένων ή αλλιώς κολεκτίβες εργασίας. Νέοι άνθρωποι, απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που δεν μπορούν να μπουν στην αγορά εργασίας ή δεν θέλουν να μπουν με τους υπάρχοντες όρους, επιλέγουν να προχωρήσουν στη δημιουργία μιας ΚΟΙΝΣΕΠ, η οποία είτε είναι συναφής με το αντικείμενο των σπουδών είτε με κάποιο άλλο αντικείμενο». Οι άνεργοι, λοιπόν, μπορούν να γίνουν επιχειρηματίες, λέει η κυβέρνηση, και έτσι και δουλειά θα έχουν και την οικονομία θα αναπτύξουν. Δηλαδή, τους λένε, σας δίνουμε επιδότηση ένα μικροποσό, βάλτε και εσείς κεφάλαιο, στήστε ένα συνεταιρισμό, κυνηγήστε πελατεία, πουλήστε φτηνά υπηρεσίες, για να βγάλετε μεροκάματο. Το κράτος, με τέτοιες λύσεις, πετυχαίνει «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: Και την ανεργία κουκουλώνει αλλά και «κοινωνικές υπηρεσίες» μπαλώνει (π.χ. Πρόνοιας), που το ίδιο έχει στην πραγματικότητα εγκαταλείψει στο πλαίσιο των περικοπών. Σε συνθήκες κρίσης, οξύτατου ανταγωνισμού, που σημαίνει τεράστιες δυσκολίες ακόμη και για ένα ευτελές μεροκάματο για τους συνεταιρισμένους. Αβέβαιο το μέλλον τους, αδιέξοδη προοπτική.