Συνάντηση με τον Γερμανό ομόλογό του, Φ. Β. Σταϊνμάγερ, είχε, χτες, στο Βερολίνο, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, με αντικείμενο τις διμερείς σχέσεις, καθώς και «θέματα ευρωπαϊκού και περιφερειακού ενδιαφέροντος».

Προηγουμένως, ο Ελληνας υπουργός έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Tageszeitung», όπου, μέσω των ερωταπαντήσεων, δόθηκε χοντρικά ένα περίγραμμα των θεμάτων που συζήτησε στη Γερμανία, σε συνδυασμό με το ζήτημα που «καίει» το κεφάλαιο, δηλαδή την έγκαιρη ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης» για την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτήσεων που δέχτηκε ο Ν. Κοτζιάς αφορούσε το προσφυγικό. Απαντώντας, ανέφερε ότι ενδεχόμενο κλείσιμο συνόρων και ύψωση φραχτών δεν θα έφερναν κανένα αποτέλεσμα, καθώς οι πρόσφυγες πάντα θα βρίσκουν έναν τρόπο να εισέρχονται στην ΕΕ και τα κράτη - μέλη που προτιμούν. Παραπέρα, αναλύοντας την... προθυμία της κυβέρνησης για ενίσχυση της παρουσίας της Frontex στα σύνορα της χώρας, χαρακτήρισε «μύθο ότι εμείς (σ.σ.: η ελληνική κυβέρνηση) καταρχάς δεν επιθυμούσαμε να δεχθούμε την ευρωπαϊκή βοήθεια. Συνέβαινε ακριβώς το αντίστροφο: Εμείς ζητήσαμε 780 στελέχη της Frontex αλλά στη συνέχεια ήρθαν μόνον 340 συνοριοφύλακες. Προορίζονταν να μας βοηθήσουν στο έργο της καταγραφής των προσφύγων, αλλά τον πρώτο καιρό λειτουργούσαν γραφειοκρατικά όπως και στη βάση τους. Μετά τις 15.00 σχολούσαν και το Σαββατοκύριακο ήταν Σαββατοκύριακο. Ετσι, δεν έκαναν τίποτα στο συγκεκριμένο έργο. Τώρα έχουν πλέον προσαρμοστεί, καθώς οι πρόσφυγες δεν ακολούθησαν, δυστυχώς, το πρόγραμμα υπηρεσίας των αστυνομικών της Frontex».

Εβαλε, εξάλλου, πρόταγμα «να καταπολεμηθούν τα αίτια της φυγής των προσφύγων - με άλλα λόγια, να υπάρξει ειρήνευση στη Συρία. Ενα μεγάλο λάθος ήταν η μη επαρκής χρηματοδότηση των χώρων συγκέντρωσης και φιλοξενίας των προσφύγων σε Λίβανο και Ιορδανία. Είχα απευθύνει σχετική προειδοποίηση, ήδη από μήνες πριν, ότι 320.000 άνθρωποι θα εγκατέλειπαν αυτούς τους χώρους επειδή ήταν τόσο απελπισμένοι. Και αυτό ακριβώς συνέβη. Για τους Σύρους θα ήταν καλύτερα να μπορούσαν να μείνουν πλησιέστερα στη χώρα τους».

Για τους αγώνες και τις απεργίες που αναπτύσσονται στην Ελλάδα, ισχυρίστηκε ότι «η τρόικα μας πιέζει προς μια πολιτική που πλήττει πολύ σοβαρά το μέσο πολίτη στην Ελλάδα. Η οικονομία υπονομεύεται από τη συνεχή λιτότητα», αποσιωπώντας το γεγονός ότι η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση επιβάλλεται από τις ανάγκες του κεφαλαίου, στα περιθώρια στήριξης του οποίου αναφέρεται και όταν κάνει λόγο για «συνεχή λιτότητα».