Ο επικεφαλής της McLaren, Ron Dennis, υιοθέτησε την τακτική των δύο ανεφοδιασμών αντίθετα με ό,τι μας είχε συνηθίσει, ώστε ο Χάκινεν να κινείται με μειωμένο φορτίο καυσίμου και να πραγματοποιήσει δύο αλλαγές ελαστικών. Στην απόφαση αυτή κατέληξε, αφού η υπεροχή του κινητήρα της Ferrari, διαφάνηκε από τα χρονομετρημένα δοκιμαστικά. Παράλληλα, η Ferrari δε μετέβαλε την περσινή τακτική της και προγραμμάτισε ένα pit stop για τους οδηγούς της, πιστεύοντας ότι, τουλάχιστον ο πρώτος οδηγός της, θα ήταν σε θέση να κατακτήσει τη νίκη, αποφεύγοντας μία επιπλέον επίσκεψη στα pits, εξοικονομώντας χρονικό κέρδος 30 περίπου δευτερολέπτων. Επίσης, υπήρχε η βεβαιότητα ότι οι οδηγοί της θα είχαν τη δυνατότητα να αντιπαρέλθουν το μειονέκτημα του αυξημένου φορτίου καυσίμου με την πρόσθετη ισχύ του κινητήρα.

Ο Μίκαελ Σουμάχερ ήταν αρχικά ταχύτερος του Μίκα Χάκινεν στον πρώτο τομέα της πίστας, αλλά υστερούσε στους επόμενους δύο, χάνοντας τη δυνατότητα να κρατήσει πίσω του τον «ελαφρύτερο» Χάκινεν. Ο Χάκινεν απέφυγε να «αναμετρηθεί» με τον αντίπαλό του στην εκκίνηση και επιτέθηκε στον πέμπτο γύρο, όταν και προηγήθηκε, πραγματοποιώντας μια υποδειγματική προσπέραση. Μετά, σημειώνοντας αλλεπάλληλους ταχύτερους γύρους, δημιούργησε μια σημαντική διαφορά που ήταν αδύνατον να καλυφθεί από το ένα λιγότερο pit stop του Γερμανού οδηγού. O Χουμάχερ προτίμησε να οδηγήσει στα σίγουρα, αποφεύγοντας να πιέσει τον νέο και αδοκίμαστο, σε αγωνιστικές συνθήκες, κινητήρα της Ferrari, ενώ και το στήσιμο του μονοθεσίου του δεν ήταν το ιδανικό. Η δεύτερη θέση ήταν ό,τι πρέπει για να διευρύνει ακόμα περισσότερο τη διαφορά του από τον Κούλθαρντ που είχε εγκαταλείψει σχεδόν από την αρχή του αγώνα. Πρόβλημα με το κράτημα είχε και ο Rubens Barrichello, ο οποίος όμως περνούσε λιγότερο «επιθετικά» από τη στροφή Becketts, καταφέρνοντας να «κρατήσει» πίσω του τους οδηγούς της Williams και να τερματίσει τρίτος, ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στο podium του βρετανικού αγώνα.

Ο David Coulthard στάθηκε άτυχος στην πρώτη στροφή του αγώνα, όταν ο Jarno Trulli τον χτύπησε στον πίσω δεξιό τροχό. Ο οδηγός της Jordan εγκατέλειψε στην αμμοπαγίδα της στροφής, ενώ ο οδηγός της McLaren σημείωσε έξοδο στον τρίτο γύρο, λόγω της κατεστραμμένης πίσω δεξιάς ανάρτησης κατά τη σύγκρουση. Αυτή η έξοδος σήμανε ταυτόχρονα και το χάσιμο κάθε ελπίδας για την κατάκτηση του τίτλου από τον Coulthard. Στην πρώτη στροφή συγκρούστηκαν μεταξύ τους και οι οδηγοί της BAR. Ο Olivier Panis εγκατέλειψε, ενώ ο Jacques Villeneuve τερμάτισε όγδοος με στραβό αυτοκίνητο και χαλασμένο κιβώτιο ταχυτήτων. Ο Ralf Schumacher στάθηκε άτυχος, παρά το ότι οι συνθήκες του αγώνα ήταν σχετικά ευνοϊκές για τα ελαστικά της Michelin. Στην εκκίνηση έχασε χρόνο λόγω της επαφής των D.Coulthard και J.Trulli, ενώ στο pit stop «κόλλησε» ο σωλήνας του ανεφοδιασμού, με αποτέλεσμα να βρεθεί στην έκτη θέση από την τέταρτη. Επειτα από δύο γύρους άκουσε έναν περίεργο θόρυβο από το κιβώτιο ταχυτήτων και ο κινητήρας έχασε σταδιακά την ισχύ του και έπαψε να λειτουργεί, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει και να χάσει την τρίτη θέση στη βαθμολογία των οδηγών από τον Rubens Barrichello

Ο Κολομβιανός Μοντόγια με μια εκπληκτική εκκίνηση βρέθηκε από την όγδοη θέση στην τρίτη και πραγματοποίησε έναν αγώνα χωρίς λάθη αλλά τερμάτισε τελικά τέταρτος, μπροστά από τους Kimi Raikkonen και Nick Heidfeld, έχοντας παράπονα από τα ελαστικά και τη στρατηγική των δύο πιτ στοπ. Οι οδηγοί της Sauber τερμάτισαν στην πέμπτη και την έκτη θέση αντίστοιχα, συνεχίζοντας τις εξαιρετικές εμφανίσεις τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Heidfeld πραγματοποίησε αλλαγές στο ηλεκτρονικό σύστημα του μονοθεσίου κατά τη διάρκεια του αγώνα, βελτιώνοντας κατά πολύ την απόδοση της Sauber.