«Η Ευρώπη υποφέρει αυτή τη στιγμή περισσότερο από το γεγονός ότι οι άλλες χώρες έχουν απαυδήσει με το ότι η Γερμανία πιστεύει πάντα ότι τα ξέρει όλα καλύτερα» και «δίνει στους άλλους μαθήματα». Η παραπάνω δήλωση δε θα γεννούσε, ίσως, μεγάλο ενδιαφέρον αν αυτός που την έκανε δεν ήταν αντιπρόεδρος της γερμανικής κυβέρνησης, αλλά και υπουργός Οικονομίας της χώρας. Ο ηγέτης του «κεντροαριστερού» SPD, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, επέλεξε με αυτό τον τρόπο να σχολιάσει το αίτημα Γερμανών «συντηρητικών» ο επόμενος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να είναι Γερμανός.

Θυμίζουμε ότι το SPD είναι σήμερα ο μεγαλύτερος κυβερνητικός «εταίρος» των Χριστιανοδημοκρατών της Αγκελα Μέρκελ. Το να εκφράζει μια τέτοια «(αυτο)κριτική» δεν μπορεί να είναι καθόλου τυχαίο, ειδικά σε μια περίοδο που υπάρχουν διεργασίες και στο εσωτερικό της γερμανικής αστικής τάξης, με διαφωνίες και για κρίσιμα θέματα όπως π.χ. είναι και το Μεταναστευτικό, η Διατλαντική Συμφωνία κ.ά. Ανεξάρτητα από το τι ακριβώς μπορεί να αποτυπώνει μια τέτοια δήλωση, η αυτοκριτική που εκφράζουν αστικές κυβερνήσεις σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνει κανενός είδους αγωνία να ...διορθωθούν οι αντιλαϊκές πολιτικές, όπως ορισμένοι μπορεί να ισχυριστούν. Το μόνο που μπορεί να αφορά η οποιαδήποτε (αυτο)κριτική των αστών είναι ο προβληματισμός για το πώς καλύτερα θα εξυπηρετηθούν οι συμμαχίες και οι προτεραιότητες των μονοπωλίων που κάθε μερίδα τους εκπροσωπεί.