«Ο τόπος βρέθηκε στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς κρίσης οικονομικής αλλά και προσφυγικής, στην καρδιά των δύο σημαντικότερων κρίσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, υπερασπιζόμενος όμως αξίες. Στην προσφυγική κρίση υπερασπιστήκαμε την αλληλεγγύη και τον ανθρωπισμό, σε μια εποχή που η Ευρώπη, μήτρα αυτών των ιδεών, δείχνει να τις ξεχνά. Στην οικονομική κρίση, με αξιοπρέπεια σταθήκαμε όρθιοι. Υπερασπιστήκαμε έως το τέλος την ευρωπαϊκή ενότητα, αλλά και την κοινωνική δικαιοσύνη και την δημοκρατία. Σήμερα βρισκόμαστε στο τέλος μιας δύσκολης περιπέτειας. Τα δύσκολα είναι πίσω μας, καλύτερες μέρες έρχονται». Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς από το πασχαλιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού! Από πού «έπεσαν» άραγε οι κρίσεις; Από τον ουρανό; Σίγουρα όχι. Σύμφωνα, όμως, με την κυβέρνηση, ο λαός θα πρέπει να τις αντιμετωπίζει περίπου σαν «θεόσταλτο κακό». Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα πρέπει να αισθάνεται και ...περήφανος, γιατί μπορεί να τράβηξε (και να τραβάει) τα πάνδεινα για να ξεπεράσει το κεφάλαιο την κρίση του, αλλά τουλάχιστον υπερασπίζεται αξίες! Οχι μόνο τις δικές του, αλλά και ολόκληρης της ιμπεριαλιστικής ΕΕ που τις έχασε και τώρα καλείται ο λαός να τη βγάλει ασπροπρόσωπη! Μάλιστα, για όλα αυτά τον περιμένει και ανταμοιβή, που δεν είναι άλλη από τις «καλύτερες μέρες». Πολύ ...θεοκρατική η ανάλυση της κυβέρνησης για τη βάρβαρη πραγματικότητα που ζει ο λαός. Εμείς τι άλλο να πούμε; «Ουαί υμίν», για να είμαστε και στο κλίμα της δήλωσης του πρωθυπουργού...