Η πρώτη και κυρίαρχη είναι ότι οι λαοί δεν αποδέχονται την «παγκοσμιοποιημένη» καπιταλιστική κυριαρχία. Το πλέον προωθημένο τμήμα των ευρωπαϊκών λαών, οι εργατο-υπάλληλοι, οι ριζοσπάστες διανοούμενοι κι η νεολαία, αναπτύσσουν μαχητικά ένα κίνημα αντίστασης κι αλληλεγγύης. Το κίνημα αυτό έχει σήμερα ένα πολύμορφο πολιτικο-ιδεολογικό χαρακτήρα. Η μακρόπνοη ανάπτυξή του μπορεί να το μετεξελίξει σε ένα οργανωμένο κίνημα αλλαγής του καπιταλισμού από τη σοσιαλιστική προοπτική της εξουσίας των εργαζομένων. Το διεθνές κεφάλαιο με την πολυεθνική συγκρότηση, εξελίσσεται σε μια υπερεθνική δύναμη πολιτικής, οικονομικής και μιλιταριστικής ισχύος. Αυτό δε σημαίνει ότι απαλλάσσεται από την εθνική ταυτότητα κυριαρχίας. Σημαίνει ότι συγκροτείται και ισχυροποιείται μέσα στο κέλυφος της υπερεθνικής του δομής, στο όνομα των ισχυρότερων πλευρών του, που κουβαλάνε στην πλάτη την παραδοσιακή εθνική ταμπέλα. Αυτή η μέγιστη νέα διεθνής αντίφαση αποτελεί τον κόρφο εκκόλαψης του νέου φιδιού που παίρνει υπερεθνικό χαρακτήρα.
Αλίμονο στη γενιά που θα ζήσει το υπό εκκόλαψη νέο αυτό καθεστώς. Αλίμονο στον μαζάνθρωπο!
Σημαίνει τη βασανιστική εξασφάλιση των αναγκαίων ιδεολογικών, πολιτικών και οργανωτικών όρων ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας. Πρόκειται για μια διαδικασία που στην ωρίμανσή της σπάει τα περιοριστικά δεσμά και σαν επαναστατικός σπινθήρας διατρέχει κάθε γειτονιά του πλανήτη που ζουν και υπάρχουν «της Γης οι κολασμένοι». Οσοι νομίζουν ότι, χωμένοι στους θώκους της αλαζονικής χρυσοφόρας εξουσίας, θα ελέγξουν και θα θανατώσουν την επερχόμενη επαναστατική πλημμυρίδα οργανώνοντας νέες κρατικές και παρακρατικές δυνάμεις αλητών, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Αυτό που επισφράγισαν οι συνεχιζόμενες διεθνείς μαχητικές διαδηλώσεις θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος.
Δεν οφείλεται στην υποκειμενική θέληση μερικών «ακραίων» στοιχείων όπως θέλει να παρουσιάσει η διεθνής αστική τζετ-σετ με τους παρατρεχάμενους διανοούμενους, πολιτικούς και δημοσιογράφους. Οφείλεται στους εσωτερικούς κανόνες της καταστροφικής λειτουργίας του χρηματιστικού κεφαλαίου που από τη μια στιγμή στην άλλη αλλάζει χίλιες μορφές και βρίσκεται σχεδόν ταυτόχρονα σε κάθε σημείο του πλανήτη. Αυτή η αλαζόνα δύναμη δεν τιθασεύεται στο κυνήγι της μέγιστης υπεραξίας και του κέρδους όπως δεν τιθασεύεται ο βρικόλακας στο κυνήγι του αίματος.
Κάθε περιορισμός ισοδυναμεί με θάνατο. Τώρα, το υπό διαμόρφωση ανερχόμενο επαναστατικό κίνημα υποχρεώνεται να στραφεί στις εθνικές του ρίζες με ιδιαίτερη προσοχή. Αυτό δε σημαίνει ότι αρνείται τη διεθνική του υπόσταση. Σημαίνει ότι αναπτύσσει τη δυναμική του μέσα στις ιδιόμορφες συνθήκες κάθε χώρας. Σημαίνει ότι προσεταιρίζεται τα καταπιεσμένα στρώματα κάθε εθνικής κοινωνίας, τη ριζοσπαστική διανόηση, τη νεολαία σε μια επαναστατική διεθνή συνάντηση. Σημαίνει ακόμη ότι αποδέχεται έμπρακτα ότι η επανάσταση είναι η κορυφαία πράξη των λαών κόντρα στην κάθε λογής εξουσιαστική νομιμότητα των κυρίαρχων τάξεων.
Εθνισμός και Διεθνισμός των λαών κόντρα στον υπερεθνισμό της «παγκοσμιοποιημένης» Νέας Τάξης της ανεξέλεγκτης εξουσίας του κεφαλαίου. Να, ποιο είναι το σύγχρονο πρόβλημα που καλείται να επιλύσει το διεθνές επαναστατικό κίνημα. Και θα το επιλύσει μόνο μέσα στην ίδια την αντάρα που άρχισαν να ξεσηκώνουν οι διεθνείς κινητοποιήσεις και η πάλη σε εθνικό επίπεδο.