Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τον θόρυβο που δημιούργησε η προχτεσινή εισήγηση του γενικού εισαγγελέα του Δικαστηρίου της ΕΕ (ΔΕΕ) αναφορικά με το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων στην Ελλάδα, προσπάθησε χτες ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος, υπερασπιζόμενος ταυτόχρονα το νομικό πλαίσιο που υπάρχει σήμερα και το οποίο ελάχιστα εμποδίζει τους εργοδότες να απολύουν κατά το δοκούν.

Θυμίζουμε ότι η πολυεθνική τσιμεντοβιομηχανία «Lafarge», προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και άσκησε αίτηση ακύρωσης της απόφασης με την οποία ο τότε υπουργός Εργασίας δεν έδωσε διοικητική έγκριση στις ομαδικές απολύσεις που ζητούσε να κάνει η εργοδοσία στα «Τσιμέντα Χαλκίδας». Το επιχείρημα της πολυεθνικής ήταν ότι η δικαιοδοσία του υπουργού να εγκρίνει τις ομαδικές απολύσεις παραβιάζει την κοινοτική νομοθεσία.

Η προσφυγή της πολυεθνικής συζητήθηκε στο Δ' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο με τη σειρά του απέστειλε προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως προς τη «συμβατότητα του ελληνικού νόμου περί ομαδικών απολύσεων (Ν.1387/1983) με την αντίστοιχη ευρωενωσιακή νομοθεσία (Οδηγία 98/59/ΕΚ)» και κυρίως με τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΣΛΕΕ) «που κατοχυρώνει τις θεμελιώδεις και απαραβίαστες ελευθερίες της ΕΕ».

Η υπόθεση εκδικάστηκε στις 25/4/2016 και προχτές ο γενικός εισαγγελέας αποφάνθηκε ότι η εμπλοκή του υπουργού Εργασίας στη διαδικασία έγκρισης των ομαδικών απολύσεων αντιβαίνει στην κοινοτική νομοθεσία.

Στη χτεσινή του δήλωση, ο Γ. Κατρούγκαλος διαβεβαιώνει ότι «ο σεβασμός απέναντι σε κάθε δικαιοδοτική αρχή αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση», αλλά «οι προτάσεις του γενικού εισαγγελέα δεν είναι δεσμευτικές, αποτελούν εισήγηση προς το δικαστήριο».

Ερμηνεύοντας την εισαγγελική πρόταση, είπε ότι «οι προτάσεις θεωρούν ότι υφίσταται αντίθεση με το ευρωπαϊκό Δίκαιο κυρίως ως προς το όργανο που αποφασίζει σχετικά με τις ομαδικές απολύσεις και ως προς ορισμένες άλλες διαδικαστικές παραμέτρους, όχι σε σχέση με τις ουσιαστικές εγγυήσεις προστασίας καθ' εαυτές, οι οποίες ενσωματώνουν στο ελληνικό Δίκαιο κοινοτική οδηγία».

Δηλαδή ο υπουργός προσπαθεί από τη μια να υποβιβάσει τη σημασία της πρότασης του εισαγγελέα, και από την άλλη εκθειάζει το σημερινό σύστημα έγκρισης των ομαδικών απολύσεων, στο οποίο θυμίζουμε ότι το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας, υπό την εποπτεία του υπουργείου Εργασίας, διατηρεί αναβαθμισμένο ρόλο και έχει υποβαθμιστεί η διοικητική έγκριση του εκάστοτε υπουργού.

Ταυτόχρονα, όμως, ο Γ. Κατρούγκαλος παραδέχεται ότι το ζήτημα της παραπέρα απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων έχει τεθεί στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που γίνεται για τα Εργασιακά, όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να καλλιεργήσει εφησυχασμό και να αποπροσανατολίσει με τις δήθεν «κόκκινες γραμμές» της.

Μάλιστα, είναι τέτοιο το θράσος του υπουργού Εργασίας, που βάζει για ...εγγυητή των εργασιακών δικαιωμάτων των ΣΕΒ και τις άλλες μερίδες της πλουτοκρατίας, λέγοντας ότι «επί του ζητήματος (σ.σ. των ομαδικών απολύσεων) υπάρχει στην Ελλάδα ομοφωνία όλων των κοινωνικών συνομιλητών, της εργοδοτικής πλευράς συμπεριλαμβανομένης».