Περίσσεψαν πάλι τα παχιά λόγια κατά τη συζήτηση στη Βουλή για τον νέο εκλογικό νόμο: «Ανοίγει ο δρόμος για πολιτική με "Π" κεφαλαίο», «καταργείται ο δικομματισμός», «νομοθετούμε για τις επόμενες γενιές», πραγματοποιείται «ιστορική - δημοκρατική τομή», «ρήξη με το παρελθόν» και άλλες παρόμοιες φανφάρες ακούστηκαν από τα στελέχη της συγκυβέρνησης. Είναι να απορεί κανείς γιατί έξω από τη Βουλή δε στήθηκε κανένα πανηγύρι από το λαό, για να γιορτάσει με δόξα και τιμή την υποτιθέμενη ικανοποίηση των αιτημάτων του. Βεβαίως, ο λαός έχει άλλες αγωνίες, που πηγάζουν από την άγρια επίθεση που δέχεται. Ομως, όσο ξεπερασμένο και σάπιο είναι το αστικό σύστημα που υπερασπίζονται οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, άλλο τόσο ξεφτισμένες και κούφιες ακούγονται οι γαλαντόμες τοποθετήσεις τους περί «δημοκρατίας», «λαϊκής κυριαρχίας», «διαφάνειας» και «ισότητας» από εκείνους που βυθίζουν το λαό στη φτώχεια και τη μιζέρια. Αλλωστε, πραγματική «δημοκρατική τομή» δεν μπορεί να γίνει όσο η εργατική - λαϊκή πλειοψηφία εξουσιάζεται από μια μειοψηφία καπιταλιστών. Η πραγματική «ρήξη» θα γίνει όταν τους ανατρέψει και κάνει η ίδια κουμάντο στον πλούτο που παράγει.