«Μέλη παντού, όπου υπάρχει η κοινωνία», ονειρεύεται ένα από τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ στην «Αυγή της Κυριακής». «Ευγενής» όσο να 'ναι ο στόχος, μιας που ένας από τους βασικούς λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε το «χρίσμα» από το κεφάλαιο, είναι για να στρατεύσει κομμάτια των εργαζομένων στους στόχους της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Ελα, όμως, που το στέλεχος διαπιστώνει ότι στην... επικοινωνία με τον κόσμο «αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα». Κι έτσι διαπιστώνει ότι «βασικό στοιχείο της επικοινωνίας πρέπει να είναι η ειλικρίνεια. Να λέμε μόνο αλήθειες». Και στο πλαίσιο της «ειλικρίνειας», τι λέτε να έβγαλε από το ντουλάπι; Την κουρελού του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» μαζί με όλα τα χαϊμαλιά της! Κι έτσι, αφού πρώτα εξηγεί ότι το ούτως ή άλλως πρόγραμμα που έταζε προνόμια στο κεφάλαιο και «αναδιανομή» της φτώχειας στο λαό, μαζί με όλες τις σχετικές αυταπάτες μπορεί και να νεκραναστηθεί «τουλάχιστον για τα μέτρα που δεν έχουν οικονομικό κόστος», κλείνει με το εξής αμίμητο: «Να θυμηθούμε ότι η κοινωνία μάς έλεγε ότι και το ένα δέκατο να κάναμε θα ήταν ευχαριστημένη...»! Βέβαια, όσο να 'ναι, υπάρχει μια δόση ειλικρίνειας: μόνο με τις προσδοκίες στον πάτο μπορεί κανείς να καταπιεί το αντιλαϊκό πιάτο που σερβίρει η κυβέρνηση...