Τα λεγόμενά του συνιστούν μνημείο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, η οποία λέει ότι ΕΕ και ΝΑΤΟ δεν μπορεί να υπάρχουν στην ίδια πρόταση με την ειρήνη και τη σταθερότητα παρά μόνο για να υποδειχτούν ως υπονομευτές τους. Λέει, επίσης, ότι κολιγιές, όπως αυτή με το Ισραήλ, που ο πρωθυπουργός επικαλείται ως παράδειγμα προς μίμηση, έχουν λόγο ύπαρξης τόσο όσο παράγουν κέρδη και δεν έχουν καμία σχέση με συνεργασία αμοιβαία επωφελή για τους λαούς. Λέει ακόμα ότι στον καπιταλισμό οι ενεργειακοί πόροι αντί για ευλογία γίνονται κατάρα για τους ανθρώπους του μόχθου, αφού αποτελούν το μήλον της Εριδος για ισχυρά μονοπώλια, που δε διστάζουν να παραδώσουν κράτη και λαούς στην κόλαση του πολέμου αν πρόκειται να τους βάλουν στο χέρι, γιγαντώνοντας τα κέρδη τους.