Η χτεσινή συνάντηση της Γερμανίδας καγκελαρίου, Αγκελα Μέρκελ, και του Γάλλου Προέδρου, Φρ. Ολάντ, στο Παρίσι, στο παρά 5 της σημερινής άτυπης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στην Μπρατισλάβα, είναι άλλη μια ένδειξη των σφοδρών ανταγωνισμών εντός της λυκοσυμμαχίας, όπου οι αστικές τάξεις, που από κοινού επιτίθενται στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα ωφεληθεί περισσότερο ή το ποιος θα χάσει λιγότερο στο ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου.

Διάφορες «υποδιαιρέσεις» έχουν δημιουργηθεί, με πιο χαρακτηριστικές την «ομάδα του Βίσεγκραντ» (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία), τη λεγόμενη «συμμαχία του Νότου» ή «Κλαμπ της Μεσογείου», που συναντήθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, με συμμετοχή του Γάλλου Προέδρου και του Ιταλού πρωθυπουργού, ή οι χώρες της Μπενελούξ (Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο) και οι Βαλτικές, που συμβαδίζουν με τη γερμανική κυβέρνηση. Αν και οι άξονες αυτοί αναδιατάσσονται συνεχώς, περιγράφουν τις έντονες αντιθέσεις που οξύνονται και από το παζάρι της διαδικασίας αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ και τη διαχείριση των προσφυγικών ροών που προκάλεσαν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης αυτής είναι και το χτεσινό άρθρο του γερμανικού πρακτορείου «Ντόιτσε Βέλε» για την επίσκεψη Μέρκελ στο Παρίσι. Σε αυτό σημειώνεται η δυσαρέσκεια της γερμανικής πλευράς και μόνο από τη συμμετοχή του Ολάντ στη συνάντηση του «Club Med» στην Αθήνα και λέγεται χαρακτηριστικά: «Παλαιότερα, σε περιόδους κρίσης, η γαλλογερμανική ατμομηχανή οδηγούσε την Ευρώπη, αλλά τώρα δεν μπορεί να ξεκινήσει. Λαμβανομένων υπόψη της δημιουργίας ομάδων στην ΕΕ, του Brexit και της αδύναμης οικονομικής ανάπτυξης στη νότια Ευρώπη, το Παρίσι και το Βερολίνο επιδιώκουν ολοένα και λιγότερο κοινούς στόχους. Με τη σημερινή συνάντησή τους θα προσπαθήσουν να εναρμονίσουν τις θέσεις τους ώστε να συντηρήσουν τουλάχιστον την εντύπωση της ενότητας. Κοινά σχέδια υπάρχουν και με αυτά θα ασχοληθούν κυρίως κατά τη συνάντησή τους. Ταυτόχρονα όμως θα προσπαθήσουν να υποβαθμίσουν τις διαφορές. Γι' αυτό Μέρκελ και Ολάντ θα παρουσιάσουν ως μεγάλη επιτυχία την από μακρού επιδιωκόμενη ευρωπαϊκή "Αμυντική Ενωση"».

Αυτή η «αμυντική ένωση», που σχεδιάστηκε από τα υπουργεία Αμυνας Γερμανίας και Γαλλίας, αναμένεται να προταθεί στην Μπρατισλάβα, ως απάντηση τόσο στη λεγόμενη αποδυνάμωση από το Brexit, όσο και στα ζητήματα «ασφάλειας και αντιμετώπισης των τρομοκρατικών κινδύνων».

Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν και οι δηλώσεις των δύο ηγετών μετά τη συνάντησή τους. Η Α. Μέρκελ είπε ότι απαιτείται κοινή ατζέντα «ώστε να καταστεί σαφές ότι είμαστε αποφασισμένοι να αντιδράσουμε από κοινού στις αδυναμίες, στο έργο που αντιμετωπίζουμε» και ότι θα προτείνουν στους άλλους 27 την κοινή τους πρόταση.

Ο Φρ. Ολάντ έδωσε προτεραιότητα στην ασφάλεια, αλλά και σε ένα υποτιθέμενο «ξεκάθαρο όραμα για το μέλλον της ΕΕ που θα εμπνεύσει τις νέες γενιές», ενώ δήλωσε ότι συμφωνήθηκε να ζητηθεί ένας «οδικός χάρτης» για τη διαδικασία του Brexit και σχέδιο μεταρρυθμίσεων.

Ουσιαστικά, ο Γάλλος Πρόεδρος εκφράζει το «όραμα» της «νέας» σοσιαλδημοκρατίας, όπου συμμετέχει και ο Ελληνας πρωθυπουργός, περί «κοινωνικής Ευρώπης που πρέπει να επιστρέψει στις αρχές της», προβάλλοντας το ζήτημα της «χαλάρωσης» και της «ευελιξίας στη δημοσιονομική πολιτική».

Στο ίδιο μοτίβο εμφανίζεται και ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μ. Ρέντσι, που σε συνέντευξή του στην ιταλική δημόσια τηλεόραση Rai, δήλωσε: «Στην ευρωπαϊκή σύνοδο της Μπρατισλάβα θα φέρω τη φωνή μιας χώρας η οποία κουράστηκε να λαμβάνει κατάλογο με υποχρεώσεις στις οποίες πρέπει να ανταποκριθεί», ενώ πρόσθεσε: «Η Ιταλία σέβεται τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Αλλες χώρες δεν τους σέβονται. Διότι πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχει ο σχετικός κανόνας με το έλλειμμα, αλλά και εκείνος για το εμπορικό πλεόνασμα, τον οποίο η Γερμανία δεν σέβεται».

Είναι προφανής η επιδίωξη του σοσιαλδημοκράτη πολιτικού να σηκώσει φωνή για λογαριασμό ισχυρών τμημάτων της ιταλικής αστικής τάξης. Επίσης, ο Μ. Ρέντσι με το δημοψήφισμα για συνταγματικές αλλαγές στο ιταλικό αστικό πολιτικό σύστημα τον Οκτώβρη (που αν δεν κερδίσει απειλεί ότι θα αποχωρήσει από την πολιτική), εκτιμάται από αστικά επιτελεία ότι επιχειρεί να εκβιάσει για μια περαιτέρω αποδυνάμωση της ΕΕ. Και ήδη μετά το Βrexit έχουν ανοίξει τα σενάρια για ένα πιθανό Itexit, με ενδυνάμωση των λεγόμενων «ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων» όπως το «Κίνημα 5 Αστέρων», που θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερους κλυδωνισμούς το οικοδόμημα της ΕΕ.

Ανεξάρτητα από τα αστικά σενάρια, βέβαια, το ζητούμενο για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι όχι μόνο να μην «τσιμπήσουν» στις αγωνίες και τους εκβιασμούς των εκμεταλλευτών τους, αλλά και να οργανώσουν την πάλη τους για οριστική ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.