Με τις... συνήθεις «fast track» διαδικασίες που έχει καθιερώσει πλέον η κυβέρνηση, προωθεί σήμερα για ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), μέσα από το οποίο προωθείται η παραπέρα «απελευθέρωση» των αερομεταφορών στη βάση της στρατηγικής της ΕΕ, με ό,τι σημαίνει αυτό για την ασφάλεια των πτήσεων, την προστασία της ανθρώπινης ζωής στον αέρα, αλλά και την άμυνα της χώρας. Καθόλου τυχαία, το νομοσχέδιο συμπεριλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης» του μνημονίου...

Από τις πρώτες γραμμές της αιτιολογικής έκθεσης του νομοσχεδίου, γίνεται σαφές ότι «η ΥΠΑ καλείται να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις του κλάδου των αερομεταφορών, σε ένα εντελώς καινούργιο περιβάλλον, ιδίως μετά την εφαρμογή στην εσωτερική έννομη τάξη, κανονισμών της ΕΕ, αλλά και αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας για την Ασφάλεια της Αεροπορίας (EASA). (...) Ενα νέο περιβάλλον, με νέες λειτουργικές παραμέτρους, όπως: Το νέο πλαίσιο ανταγωνισμού στον κλάδο των αερομεταφορών με την εγκατάσταση και λειτουργία νέων εταιρειών (...) η παροχή εκμετάλλευσης αερολιμένων σε ιδιώτες» κ.ο.κ.

Στη βάση αυτών των... «νέων προκλήσεων», συστήνεται η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ), της οποίας σκοπός είναι η «ρύθμιση και εποπτεία των αερομεταφορών, της αεροναυτιλίας και των τελών αερολιμένων, η εφαρμογή της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας, καθώς και των διεθνών συμβάσεων σχετικά με την επιβολή τελών, τη λειτουργία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού». Ακόμα, «αποτελεί τον ρυθμιστή της οικονομικής δραστηριότητας στο χώρο των αερομεταφορών». Αυτή η Αρχή, με τις ιδιαίτερα αυξημένες αρμοδιότητες, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1, «απολαμβάνει λειτουργικής ανεξαρτησίας, διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας, δεν υπόκειται σε έλεγχο από κυβερνητικά όργανα ή άλλη διοικητική αρχή».

Ο διοικητής της, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2, επιλέγεται μετά από ανοιχτή πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος, «δεν υπόκειται σε έλεγχο από κυβερνητικά όργανα», ενώ «δεσμεύεται από το νόμο και τη συνείδησή του»!

Οσον αφορά την ΥΠΑ, αυτή παραμένει δημόσια υπηρεσία και υποβαθμίζεται σε ένα όργανο παροχής υπηρεσιών της αεροναυτιλίας και διαχείρισης αεροδρομίων και υδατοδρομίων που δεν είναι ιδιωτικοποιημένα. Παράλληλα, δεν διασφαλίζεται καμία θέση εργασίας ούτε τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, αφού προβλέπονται μετατάξεις σε άλλους τομείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Ο υπουργός Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων, Χρ. Σπίρτζης, χαρακτήρισε αυτό το νομοσχέδιο «ως θετικό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης», δηλώνοντας μάλιστα και περήφανος γι' αυτό, ενώ πρόσθεσε δίνοντας και το στίγμα: «Αυτή η Αρχή (ΑΠΑ) προορίζεται να αποτελέσει το ρυθμιστή του οικονομικού περιβάλλοντος που δημιουργείται τόσο με την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, όσο και με το ότι έχουμε το "Ελευθέριος Βενιζέλος" που είναι σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αλλά θα έχουμε σε λίγο και το Καστέλι. Αρα, θα έχουμε αεροδρόμια που δεν έχουν το ίδιο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Επομένως πρέπει να υπάρχει ένας ρυθμιστής και να έχει και ανεξάρτητο χαρακτήρα», προκειμένου προφανώς να ικανοποιεί απρόσκοπτα τα συμφέροντα των... επενδυτών.

Ο εισηγητής της ΝΔ, Κ. Καραμανλής, κατέκρινε την κυβέρνηση ότι με την ΑΠΑ δημιουργεί μηχανισμό για ρουσφετολογικές προσλήψεις και πως πρόκειται για υδροκέφαλη Αρχή, ενώ από το ΠΑΣΟΚ ο ειδικός αγορητής, Γ. Κουτσούκος, ανέφερε ότι δεν διαφωνεί με έναν τέτοιου τύπου διαχωρισμό, αλλά εξέφρασε την «αγωνία» του αν η κυβέρνηση τον κάνει «με το σωστό τρόπο». Διαχειριστικού τύπου ήταν και η κριτική που άσκησαν Ποτάμι και Ενωση Κεντρώων. Ολα αυτά τα κόμματα δήλωσαν επιφύλαξη.

«Κατά» ψήφισε η ναζιστική Χρυσή Αυγή, για το κόστος - σύμφωνα με την ειδική αγορήτρια Ελένη Ζαρούλια - που θα επιφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό η σύσταση της ΑΠΑ, ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι πλήττει τα «εθνικά συμφέροντα», όπως αυτά εννοούνται βέβαια από το φασιστικό μόρφωμα και τμήματα του κεφαλαίου.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Χρήστος Κατσώτης, κατήγγειλε τις διαδικασίες με τις οποίες η κυβέρνηση έφερε το νομοσχέδιο και απαίτησε την απόσυρσή του ως επικίνδυνο. Επισήμανε ότι αποτελεί «συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ για την "απελευθέρωση" των μεταφορών, της Ενέργειας κ.λπ., αλλά και της συγκυβέρνησης η οποία προσαρμόζεται σε αυτές τις αποφάσεις. Είναι ενταγμένο στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, όπως έγινε με τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια και συμβάλλει στην "απελευθέρωση" των αερομεταφορών με στόχο τη δημιουργία νέων κερδοφόρων πεδίων για τους μονοπωλιακούς ομίλους».

Οπως τόνισε, «προωθεί το ξεπούλημα της ΥΠΑ και τη μείωση των αρμοδιοτήτων της, με αποτέλεσμα να υπάρξουν σημαντικές επιπτώσεις στην ασφάλεια των πτήσεων, στο επιβατικό κοινό, αλλά και στα ζητήματα της εθνικής κυριαρχίας, με την υποβίβαση των αναγκών της Πολεμικής Αεροπορίας και της άμυνας της χώρας. Αυτή η αρνητική αλλαγή θα επιφέρει μια σειρά από αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις με την άνεση μείωσης μεγάλου μέρους των θέσεων εργασίας στο προσωπικό της ΥΠΑ, την παραπέρα ιδιωτικοποίηση, αλλά και την κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων».

Επισήμανε ότι συνολικά το νομοσχέδιο προωθεί τη στρατηγική της ΕΕ, όπως αυτή κωδικοποιείται στην ίδρυση του Οργανισμού Αεροπορικής Ασφάλειας, όπου το θέμα «της αεροπορικής ασφάλειας μπαίνει στη λογική του κόστους και οφέλους».

«Θέση μας είναι», τόνισε, «ότι η ΥΠΑ πρέπει να είναι ενιαία, δημόσια, να συμπεριλαμβάνονται βέβαια και η αεροναυτιλία με όλα τα αεροδρόμια στη δύναμή της και όλες οι αρμοδιότητες, όπως αυτές καθορίζονται από τον ιδρυτικό της νόμο, το νομοθετικό διάταγμα 714/70, όπως τροποποιήθηκε βέβαια από το ν. 1340/83 και τον ισχύοντα οργανισμό τον 56/89».

«Βέβαια», πρόσθεσε, «η ΥΠΑ θα πρέπει να είναι ενταγμένη και αυτή σε ένα ενιαίο φορέα αερομεταφορών, που θα έχει ως αποστολή την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και όχι την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων».