Η απάντηση στην κυβερνητική πολιτική στην Ειδική Αγωγή και την εντεινόμενη επίθεση της εργοδοσίας κυριαρχεί στις πρωτοβουλίες του ΣΕΜΙΣΕΑ (φωτ. από Γενική Συνέλευση του Σωματείου)

«Η κυβέρνηση», μας λέει, «κόβει κι άλλο από τις κοινωνικές δαπάνες που διατίθενται στην Ειδική Αγωγή, με τα κρατικά κονδύλια να πέφτουν, όπως διαρρέεται, στα 60 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή αναλογεί γύρω στο 0,75 ευρώ για κάθε παιδί την ημέρα, ούτε 300 ευρώ το χρόνο (συνυπολογίζοντας και διάφορα επιδόματα).

Οι μισθωτοί, οι αυτοαπασχολούμενοι θα πληρώσουν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό αυτό το οποίο ήδη γίνεται στην Ειδική Αγωγή. Οπως μας καταγγέλλουν εργαζόμενοι, οι εργοδότες ήδη μιλούν για απολύσεις, μειώσεις μισθών, εθελοντική και απλήρωτη εργασία κ.ά. Δηλαδή, αξιοποιώντας την κυβερνητική πολιτική, η εργοδοσία εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων στο χώρο για τη θωράκιση των κερδών της.

Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων - πάνω από το 70% - είναι με μπλοκάκι, χρησιμοποιείται το παραμύθι του "εξωτερικού συνεργάτη".

Βλέπουμε το φαινόμενο του "εργαζόμενου πλασιέ", ο οποίος είναι όλη μέρα στη γύρα... Για να βγάλει ένα αξιοπρεπές μεροκάματο σηκώνεται από το πρωί, τρέχει σε παράλληλες στηρίξεις και συνεχίζει τη μέρα του σε τρία, τέσσερα ακόμη και πέντε διαφορετικά κέντρα τη βδομάδα. Πληρώνεται με την ώρα, το ωρομίσθιο κυμαίνεται από 5 ευρώ την ώρα μέχρι 11 ευρώ. Μετά το νέο μέτρο, έχουμε ακούσει για απειλές μέχρι για 2 και 3 ευρώ την ώρα.

Ταυτόχρονα, το μπλοκάκι ουσιαστικά καταργεί την κάλυψη σε περίπτωση ασθενείας, δικαιώματα όπως οι άδειες, διακοπές, αποζημίωση απόλυσης κ.ά.

Πολλοί αυτοπασχολούμενοι που μπορεί να έχουν κάποιο χώρο δικό τους αναγκάζονται και αυτοί να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη σε κάποια κέντρα για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Μιλάμε για ανθρώπους που δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ στην Ειδική Αγωγή για να συμπληρώσουν ένα βασικό μισθό και αν. Τα διάφορα μεγάλα κέντρα μπορούν να σηκώνουν μόνα τους τα κόστη από τις πιθανές καθυστερήσεις ή να αντέξουν κάποιο πρόβλημα ρευστότητας που στην αρχή μπορεί να φέρει η νέα σύμβαση, ενώ οι αυτοαπασχολούμενοι, μην μπορώντας να αντεπεξέλθουν σε αυτήν τη δυσκολία κι έχοντας τεράστια φορολογικά βάρη στις πλάτες, την αυτασφάλιση κι άλλα, οδηγούνται στον μαρασμό.

Οσο για την παράταση του ισχύοντος καθεστώτος είτε δοθεί, είτε όχι δεν έχει καμία αξία για τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους γονείς. Δεν μπορεί κανείς μας να χρησιμοποιηθεί από τους διάφορους εργοδότες και ιδιοκτήτες ως μέσο πίεσης και ασπίδα των κερδών τους. Είναι εκείνοι που μόνιμα βάζουν το χέρι στην τσέπη των γονιών για να τους πάρουν τα λεφτά και τώρα θα το βάλουν πιο βαθιά. Που απολύουν εργαζόμενους και τους καταδικάζουν στην περιπλανώμενη εργασία. Που απολύουν τους θεραπευτές των παιδιών, παρότι όταν δεν υπάρχει σταθερό περιβάλλον μειώνεται σε μεγάλο βαθμό η ποιότητα και η αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Είτε έχουμε παράταση, είτε παλιά, είτε νέα σύμβαση, ο λύκος αξιοποιεί την αναμπουμπούλα χτυπώντας γονείς και εργαζόμενους.

Από τις γιορτές - κι αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο για ένα σωματείο που μεγαλώνει και αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια μαζί με την ανάπτυξη του κλάδου - έχουμε κάνει 4 Γενικές Συνελεύσεις, όπου ενημερώσαμε τους συναδέλφους για το τι συμβαίνει και τις αιτίες. Είμαστε έξω από Κέντρα, έχουμε παρέμβει σε απολύσεις, σε απειλές, παρεμποδίζουμε αποφάσεις και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε κέντρο, όπου κι όποτε χρειαστεί».