Συνέχεια στην αντιλαϊκή στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την απελευθέρωση των αερομεταφορών έρχεται να δώσει το πολυνομοσχέδιο - «σκούπα» του υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο «Συμπληρωματικά Μέτρα εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ, ΕΥΡΑΤΟΜ) 1141/2014 περί ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων και ιδρυμάτων, μέτρα επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου αρμοδιότητας υπουργείου Εσωτερικών και άλλες διατάξεις», το οποίο συζητείται στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, με την τελευταία συνεδρίαση να έχει οριστεί για σήμερα Τρίτη, προκειμένου στη συνέχεια να πάρει το δρόμο για την Ολομέλεια.

Το νομοσχέδιο αποτελείται από δύο μέρη:

Στο πρώτο ενσωματώνεται ο αντιδραστικός κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο οποίος προβλέπει τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση ευρωπαϊκών κομμάτων.

Στο δεύτερο μέρος, όπου περιέχονται οι «άλλες διατάξεις», ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνεται το άρθρο 30 στο οποίο ορίζονται και νέες «πηγές» εσόδων για την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) και την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ). Το άρθρο έρχεται να συμπληρώσει τον νόμο 4427/2016 που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τον Οκτώβρη του 2016, για διαχωρισμό των υπηρεσιών της διοικητικής εποπτείας των εναέριων μεταφορών σε ΥΠΑ και ΑΠΑ για τη διευκόλυνση της ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων.

Τώρα, η κυβέρνηση επανέρχεται για να συνεχίσει τη διαδικασία της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων στις αερομεταφορές με ό,τι αυτό σημαίνει για το επιβατικό κοινό, που θα κληθεί να πληρώνει ακόμα πιο ακριβά εισιτήρια, την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής κ.τ.λ.

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 30 προβλέπεται, όσον αφορά την ΥΠΑ, ότι πέραν του κρατικού προϋπολογισμού τα έσοδά της θα προέρχονται από τα τέλη διαδρομής και τερματικής περιοχής που αποδίδονται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό και την Ασφάλεια των Πτήσεων (Eurocontrol), έσοδα που προέρχονται από κάθε επιβαλλόμενο τέλος (...) από μισθώματα κινητής και ακίνητης περιουσίας, τόκους από κεφάλαια, από την εκμίσθωση ή μίσθωση προς εκμετάλλευση και κάθε είδους εκμετάλλευση χώρων αεροδρομίων και υδατοδρομίων, εγκαταστάσεων, οικοπέδων, γηπέδων ή μέρους αυτών (...) από την παροχή υπηρεσιών διαχείρισης εγκαταστάσεων αεροδρομίων και υδατοδρομίων, από εκμετάλλευση παραχώρηση και εκποίηση περιουσιακών στοιχείων και δικαιωμάτων»!

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση διαμορφώνει το θεσμικό πλαίσιο, για να παραδοθεί στους μονοπωλιακούς ομίλους, όποιο τμήμα έχει μείνει «αναξιοποίητο» στον τομέα των αερομεταφορών και να εξασφαλίζει νέα πεδία κερδοφορίας στο κεφάλαιο.

Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, ότι στην ειδική έκθεση του νομοσχεδίου σημειώνεται ότι «πρόκειται για την ανάγκη αξιοποίησης δυνατοτήτων που ενυπάρχουν στην ΥΠΑ και ΑΠΑ(...). Σήμερα με το νέο οικονομικό περιβάλλον που δημιουργείται στο χώρο της διαχείρισης των αεροδρομίων (διαχείριση αεροδρομίου Αθηνών από ΑΙΑ και 14 περιφερειακών αεροδρομίων από Fraport) οι δυνάμεις αυτές απελευθερώνονται. Κατά συνέπεια, πρόκειται για πρωτόγνωρη για την Ελλάδα κατάσταση».

Οπως σημείωσε η Δ. Μανωλάκου, σχολιάζοντας το εν λόγω άρθρο «ήδη με τον νόμο για τον διαχωρισμό της ΥΠΑ σε δύο μέρη, σε Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας που είναι το επιτελικό και σε ΥΠΑ που είναι το επιχειρησιακό, υπάρχει πλήρης συμπόρευση με το πλαίσιο της ΕΕ, ώστε να ολοκληρωθεί και να διευκολυνθεί με τον τρόπο αυτό ο σχεδιασμός που εδώ και πολλά χρόνια έχει ξεκινήσει, η πλήρης παράδοση του τομέα των αερομεταφορών στο μονοπωλιακό κεφάλαιο. Δίνει τη δυνατότητα για εμπορευματική δραστηριότητα και την ιδιωτικοποίηση της περιουσίας, δημιουργία μεγάλων εμπορευματικών κέντρων στο πλαίσιο των χώρων του αεροδρομίων, αύξηση των τελών που θα κληθεί το επιβατικό κοινό να πληρώσει. Ταυτόχρονα, δεν διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων».

Τόνισε ότι το ΚΚΕ έχει εκφράσει την αντίθεσή του στoν Eurocontrol και την πολιτική της ΕΕ για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό, σημειώνοντας ότι «η ΥΠΑ πρέπει να είναι ενιαία και δημόσια, με όλα τα αεροδρόμια στη δύναμή της που θα αποτελεί μέρος του κρατικού φορέα αερομεταφορών με σύγχρονες, φθηνές, ασφαλείς υπηρεσίες για την εξυπηρέτηση του λαού και όχι την κερδοφορία των μονοπωλίων», αλλά αυτά δεν χωράνε στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.