Σε πλήρη στοίχιση κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα λοιπά αστικά κόμματα συνεχίζουν να «περνάνε» από τη Βουλή, με συνοπτικές διαδικασίες, διακρατικές συμφωνίες με τις οποίες «ανοίγουν» νέα πεδία κερδοφορίας στα εγχώρια και ευρωπαϊκά μονοπώλια σε βάρος των αναγκών και των δικαιωμάτων των λαών. Η χτεσινή συμφωνία που κατατέθηκε όπως και οι προηγούμενες σε μορφή νομοσχεδίου αφορά το πλαίσιο για την «εταιρική σχέση και συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κρατών - μελών της αφενός και της Μογγολίας αφετέρου».

Οι βασικοί σκοποί της συμφωνίας αποτυπώνονται με ακρίβεια στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου. Ο ένας είναι η γεωπολιτική και πολιτική επιρροή της ΕΕ σε μία περιοχή που συνορεύει με τους δύο μεγάλους ανταγωνιστές της, Ρωσία και Κίνα, και ο άλλος η εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών και του λαού της. «Από πλευράς ΕΕ επιδιώκεται - αναφέρει η αιτιολογική έκθεση - η διεύρυνση του πεδίου σχέσεων και της συνεργασίας με τη Μογγολία και ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου στη χώρα αυτή, η οποία δεδομένης της εξωτερικής της πολιτικής μπορεί να εξελιχθεί σε πολύτιμο εταίρο σε διάφορα διεθνή ζητήματα (...) δεδομένης και της γεωστρατηγικής της θέσης και σημασίας»... Ακόμα, επιδίωξη της ΕΕ, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση είναι «η αύξηση της εμπορικής και οικονομικής συνεργασίας και εκμετάλλευσης επιχειρηματικών ευκαιριών στη χώρα», ενώ σε άλλο σημείο γίνεται λόγος για τις «θετικές επιδόσεις» της Μογγολίας «της εξορυκτικής βιομηχανίας (κυρίως άνθρακα και χαλκού) και τις άμεσες ξένες επενδύσεις». Και βέβαια από όλο αυτό το αλισβερίσι προσδοκά τα δικά της οφέλη και μπίζνες η εγχώρια αστική τάξη.

Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, από την πρώτη στιγμή, μιλώντας στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής (χτες απουσίαζε λόγω συμμετοχής στο 20ό Συνέδριο του Κόμματος) είχε αναδείξει καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο ότι «πρόκειται για λεόντειες, "ετεροβαρείς" για τους λαούς, συμφωνίες, που έχουν ως βασικό στόχο να περιορίσουν διοικητικά, οικονομικά κι άλλα εμπόδια στη διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων της ΕΕ, στις χώρες αυτές, καταργώντας κάθε προστατευτικό και ρυθμιστικό μέτρο». Ως παράδειγμα ανέφερε τα άρθρα 19 και 20, όπου, προδιαγράφοντας την έφοδο των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και κεφαλαίων σε αυτήν τη χώρα, αναφέρεται ότι «τα συμβαλλόμενα μέρη ενθαρρύνουν τη μεγαλύτερη ροή επενδύσεων με την ανάπτυξη ελκυστικού και σταθερού περιβάλλοντος», «τη διερεύνηση διοικητικών μηχανισμών για τη διευκόλυνση των επενδυτικών ροών και την προώθηση σταθερών, διαφανών, ανοιχτών και χωρίς διακρίσεις κανόνων για τους επενδυτές». Ακόμα ότι «τα συμβαλλόμενα μέρη θα πρέπει να ανταλλάσσουν απόψεις σχετικά με τα προβλήματα που συνδέονται με αντι-ανταγωνιστική πρακτική, τα οποία θα μπορούσαν να έχουν αρνητικά αποτελέσματα στο διμερές εμπόριο», να «διευκολύνουν την κίνηση κεφαλαίων» κ.λπ.

Οπως ανέφερε η Δ. Μανωλάκου, το κεφάλαιο της ΕΕ ενδιαφέρεται για την εκμετάλλευση των πρώτων υλών της Μογγολίας και προβλέπεται η διευκόλυνσή του μέσω των δημόσιων επενδύσεων, για τη διείσδυσή του σε τομείς που αφορούν την Ενέργεια, το νερό, συνολικά σε κάθε κερδοφόρα δράση. Σημείωσε ακόμα το γεωπολιτικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει αυτή η χώρα για την ΕΕ και αναφέρθηκε στα σχετικά κεφάλαια της συμφωνίας που δείχνουν την επιδίωξη της ΕΕ για την αύξηση της πολιτικής της επιρροής στη χώρα, όπως είναι αυτά που προβλέπουν συνεργασία στους τομείς δικαιοσύνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συνεργασίας κατά της τρομοκρατίας κ.λπ., «τα οποία η ΕΕ χρησιμοποιεί όπως την συμφέρουν - σημείωσε η Δ. Μανωλάκου - για την άσκηση πολιτικών πιέσεων, εκβιασμών και επεμβάσεων».

Χαρακτηριστικά ως προς τους σκοπούς της συμφωνίας ήταν και αυτά που ανέφερε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Γ. Κατρούγκαλος, σημειώνοντας ότι ένα από τα «βασικά θέματα που επιχειρούνται να κατοχυρωθούν είναι (...) προφανώς και η αύξηση της εμπορικής και της οικονομικής συνεργασίας και της εκμετάλλευσης των ευκαιριών στη χώρα».

Η ναζιστική ΧΑ καταψήφισε όχι γιατί διαφωνεί με το περιεχόμενο της συμφωνίας αλλά για διαχειριστικούς λόγους (π.χ. θέλει πρόσδεση με την ιμπεριαλιστική Ρωσία κ.ά.).