ΠΑΡΙΣΙ.--

Κάλεσμα «αλλαγής σελίδας», «απελευθερώνοντας την ενέργεια των εμπόρων, των επιχειρηματιών», απηύθυνε ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Ολάντ - Βαλς και υποψήφιος Πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, προχτές το βράδυ, στη δεύτερη τηλεοπτική αναμέτρηση που έγινε τρεις βδομάδες πριν ανοίξουν οι κάλπες, αυτή τη φορά με τη συμμετοχή και των 11 υποψηφίων για την Προεδρία της χώρας.

Ο Μακρόν υπερασπίστηκε το προεκλογικό του πρόγραμμα ως «πρόγραμμα χειραφέτησης. Ενα πρόγραμμα που θα μας ξαναδώσει την περηφάνια να είμαστε Γάλλοι».

Από τη μεριά της, η υποψήφια του ευρωσκεπτικιστικού Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν (που μαζί με τον Μακρόν εναλλάσσονται στις δημοσκοπήσεις στην πρώτη θέση), απευθυνόμενη σε όλους τους Γάλλους επισήμανε ότι «εσείς είστε ιδιοκτήτες (της χώρας), άρα έχετε δικαιώματα, όπως το δικαίωμα να έχετε σύνορα». Πρόσθεσε ακόμα ότι είναι δυνατόν οι Γάλλοι (εννοώντας φυσικά κωρίως το κεφάλαιο της χώρας) «να τα βγάλετε πέρα. Αλλά γι' αυτό πρέπει να ανακτήστε την εθνική σας κυριαρχία. Μη φοβάστε την ελευθερία», είπε, παραπέμποντας στις προτάσεις της περί αποχώρησης από την ΕΕ και αξιοποίησης έτσι (κατά τη γνώμη μιας μερίδας του γαλλικού κεφαλαίου) των περιθωρίων να διεκδικήσει η αστική τάξη πιο συμφέρουσες συμμαχίες και πιο πλεονεκτική θέση στις κόντρες για τον έλεγχο αγορών, πρώτων υλών σε όλο τον κόσμο.

Στη συζήτηση ξεχώρισε η «θέρμη» με την οποία προτάθηκαν εναλλακτικές υπεράσπισης των στρατηγικών συμφερόντων της ντόπιας πλουτοκρατίας, σε ένα φόντο όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών αλλά και διεργασιών - ανακατατάξεων σε ευρωπαϊκό και διεθνές σκηνικό. Υπήρξαν ασφαλώς και πολλές προσπάθειες παραπλάνησης του λαού, με όλους τους υποψηφίους να προτάσσουν τις ανάγκες της «εθνικής οικονομίας», δηλαδή τις ανάγκες των γαλλικών μονοπωλίων στην αναμέτρησή τους με ανταγωνιστές και «εταίρους» που περιπλέκεται όλο και περισσότερο. Αλλωστε, όλοι οι υποψήφιοι ανήκουν σε πολιτικούς χώρους που στο εργατικό και γενικά στο μαζικό κίνημα αξιοποιούν τις δυνάμεις τους για την υποταγή των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων της χώρας στις προτεραιότητες της μιας ή της άλλης μερίδας της ντόπιας αστικής τάξης.