ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ.--

«Πράσινο φως» στο βασικό σχέδιο διαπραγμάτευσης που θα προωθήσουν οι ειδικοί τεχνοκράτες της στις συνομιλίες με τους Βρετανούς για την αποχώρηση της χώρας τους από την ΕΕ και τις μελλοντικές σχέσεις των δύο πλευρών έδωσε χτες η Ευρωβουλή. Το σχέδιο εγκρίθηκε με 516 ψήφους υπέρ, 133 κατά και 50 αποχές και θέτει τις «κόκκινες γραμμές» της διαπραγμάτευσης, ξεκαθαρίζοντας μεταξύ άλλων πως δεν μπορεί να γίνουν παράλληλες διαπραγματεύσεις δίχως να αποσαφηνιστούν ο τρόπος αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ και κυρίως ο «λογαριασμός» και η διευθέτηση των οικονομικών υποχρεώσεων που προκύπτουν από την πρότερη απόφαση για συμμετοχή σε μακροπρόθεσμα σχέδια και δαπάνες της ΕΕ. Υπογραμμίζεται πως οποιαδήποτε μεταβατική συμφωνία δεν μπορεί να κρατήσει πάνω από τρία χρόνια, πως η εφαρμογή της θα πρέπει να εφαρμόζεται και να επιβλέπεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο της ΕΕ.

Προστίθεται ότι «ανεξαρτήτως της έκβασής τους, οι διαπραγματεύσεις για τη μελλοντική σχέση της Ευρωπαϊκής Ενωσης με το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι δυνατό να περιλαμβάνουν οποιονδήποτε συμψηφισμό μεταξύ της εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, περιλαμβανομένης της αμυντικής συνεργασίας, αφενός, και της μελλοντικής οικονομικής σχέσης, αφετέρου».

Το Ευρωκοινοβούλιο εκφράζει την αντίθεσή του σε οποιαδήποτε μελλοντική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Μ. Βρετανίας η οποία θα περιέχει αποσπασματικές ή τομεακές διατάξεις, μεταξύ άλλων για χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και, απ' τη σκοπιά των συμφερόντων των μονοπωλίων της ΕΕ, υπερασπίζεται «το αδιαίρετο των τεσσάρων ελευθεριών της ενιαίας αγοράς: Την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των κεφαλαίων, των υπηρεσιών και των ατόμων».

Σημειώνεται ακόμη πως η διαπραγμάτευση από μέρους της ΕΕ θα γίνει «ενιαία» και πως καμία χώρα δεν νομιμοποιείται να κάνει ξεχωριστά παζάρια με το Λονδίνο. Τονίζεται πως θα μεταφερθούν σε πόλεις των άλλων 27 μελών της ΕΕ οι έδρες της «Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής» και της «Ευρωπαϊκής Φαρμακευτικής Υπηρεσίας» που σήμερα είναι στο Λονδίνο. Επισημαίνεται πως σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συνεχιστεί η διαπραγματευτική ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας και να μη θεσπιστούν «σκληρά σύνορα» και ασφυκτικοί έλεγχοι στη συνοριακή διέλευση με την Ιρλανδία.

Ως γνωστόν, επικεφαλής διαπραγματευτών της Ευρωβουλής είναι ο Βέλγος ευρωβουλευτής (αρχηγός της «Συμμαχίας των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη» και πρώην πρωθυπουργός) Γκι Φερχόφσταντ, που δεν απέκλεισε στο μέλλον η Βρετανία να επιλέξει να επιστρέψει στην ΕΕ, εφόσον, όπως είπε, οι νεότερες γενιές διαπιστώσουν «τη μεγάλη απώλεια χρόνου, τη σπατάλη ενέργειας και την ανοησία της απόφασης για Βrexit»...

Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Αντόνιο Ταγιάνι, κατά την έναρξη της χτεσινής συνεδρίασης ενθάρρυνε τους ευρωβουλευτές να συμμετάσχουν και να παρακολουθήσουν ενεργά τα παζάρια για την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ, λέγοντας ότι θα έχουν αποφασιστικό ρόλο στην τελική συμφωνία.

Ο επικεφαλής διαπραγματευτών της Κομισιόν, Μισέλ Μπαρνιέ, ανέφερε πως οι διαπραγματεύσεις με τους Βρετανούς για να πετύχουν θα πρέπει να τηρηθούν τρεις βασικές προϋποθέσεις: α) Αρραγές, ενιαίο μέτωπο από τη μεριά της ΕΕ στη διάρκεια της διαπραγμάτευσης. β) Να αρθεί η αβεβαιότητα «πρώτα για τους λαούς» των δύο πλευρών. γ) Να μπουν, από την αρχή της διαπραγμάτευσης, τα πράγματα «στη σωστή σειρά και σε προοπτική».

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, ζήτησε επίσης «ενότητα» στη διάρκεια της διαπραγμάτευσης με τους Βρετανούς, διαβεβαιώνοντας πως το Ευρωκοινοβούλιο «θα έχει τον τελικό λόγο στη συμφωνία».

Με φόντο αυτές τις τοποθετήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο η πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τερέζα Μέι, και σημαντικοί υπουργοί της κυβέρνησής της συνέχισαν χτες τις περιοδείες στο εξωτερικό προκειμένου να προλειάνουν το έδαφος για τις μελλοντικές συμμαχίες της Βρετανίας σε εμπόριο και οικονομία, όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία αποχώρησης από την ΕΕ. Η Μέι βρέθηκε χτες στη Σαουδική Αραβία επιδιώκοντας να προωθήσει, για ακόμη μία φορά, τα συμφέροντα των βρετανικών μονοπωλίων στην πλουσιότερη χώρα της Αραβικής Χερσονήσου, ο υπουργός Οικονομικών, Φίλιπ Χάμοντ, βρέθηκε στην Ινδία παζαρεύοντας την προνομιακή θέση των βρετανικών μονοπωλίων στις ντόπιες μεγάλες αγορές και ο υπουργός Εμπορίου, Λίαμ Φοξ, πήγε στις Φιλιππίνες αναζητώντας δυνατότητες κερδοφορίας της βρετανικής αστικής τάξης.