Μελίσσι ο λαός και θα χυμά... | Κόντρα στη νέα (α)ταξία | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μελίσσι ο λαός και θα χυμά...

Φωνή λαού που φτάνει ως τ' άστρα τ' ουρανού». Η Θεσσαλονίκη των παλιών ηρωικών αγώνων και της σημερινής καθημερινής πάλης, δονήθηκε πάλι, αυτές τις μέρες από τις λαϊκές κινητοποιήσεις κατά των κυβερνητικών σχεδιασμών παραπλάνησης και κατά των ΝΑΤΟικών εισβολέων.

Φωνές που ξεσκεπάζουν τα «ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα» για την αναδιανομή της φτώχειας, της μιζέριας, της ανεργίας.
Φωνές, που αποκαλύπτουν το θλιβερό ρόλο συνεργού της κυβέρνησης στα Ευρω-ΝΑΤΟικά σχέδια και την ασυδοσία του κεφαλαίου.
Φωνές αντίστασης των εργαζομένων απέναντι στα εικονικά λόγια, κατά την έναρξη της λειτουργίας της έκθεσης, λόγια που υποκαθιστούν τα έργα και τα αντικαθιστούν με αντίδωρο ελεημοσύνης στο νεόκοπο ευρωνόμισμα.

Εκεί, στις πύλες του λιμανιού, απ' όπου μπαινοβγαίνουν τα μηχανοκίνητα της βίας και των αποσταθεροποιητικών κινήσεων στη βαλκανική γειτονιά μας, ακούστηκαν και πάλι οι φωνές: «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι - Γιάνκηδες στα σπίτια σας».

Την ίδια ώρα που οι επιδρομικές δυνάμεις του πλανητικού επικυρίαρχου βομβαρδίζουν κάθε τόσο το λαό του Ιράκ, αναπτύσσουν δυνάμεις εγκαθίδρυσης προτεκτοράτου και στα Σκόπια, συντηρούν την επιθετικότητα του Ισραήλ και το «διαίρει και βασίλευε» στην Παλαιστίνη, αρνούνται την υπογραφή της διεθνούς συμφωνίας κατά του νεοφασισμού και του ρατσισμού, γιατί θα έπρεπε να καταδικάσουν, διαφορετικά, την ίδια, την πολιτική τους.

Στη Θεσσαλονίκη των φαντασμαγορικών πυροτεχνημάτων των εγκαινίων, οι λαϊκές δυνάμεις, με πρωτοπόρο το ΚΚΕ κλιμακώνουν αυτές τις μέρες- και κάθε μέρα- τους αγώνες κατά των αντιλαϊκών σχεδιασμών και των απατηλών άδειων υποσχέσεων των επικοινωνιολόγων της πολιτικής.

Η Θεσσαλονίκη που ανέδειξε ιστορικούς κοινωνικούς αγώνες, αντιπαραθέτει στους σημερινούς καιρούς της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας τη δύναμη ενός λαού που, « όθε περνάει σωριάζει κάτω, σαν το Βοριά, σαν το Νοτιά, όλα τα φονικά ρηγάτα, θεμελιωμένα στην ψευτιά». Και ας ακούσουν οι ένοχοι τις φωνές της αντίστασης, γιατί όπως λέει ο Αλεξανδρινός: πρέπει να «κατάλαβαν τι είδος βοή είναι τούτη. Τα 'νιωσαν πια, τα βήματα των Ερινύων».

Του Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ