Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι πίσω από τα πανηγύρια και τις διακηρύξεις περί «επενδυτικών σχεδίων», «ανάκαμψης», «πολυδιάστατης εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής», πίσω από τα χαμόγελα και τις χειραψίες κατά την υπογραφή επιχειρηματικών συμφωνιών, κρύβεται ένας αδυσώπητος πόλεμος από οικονομικά - γεωπολιτικά συμφέροντα, που συγκρούονται μεταξύ τους. Ορισμένες μάλιστα φορές, αυτό γίνεται με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο, όπως τώρα με τις ΗΠΑ και την περίπτωση της «Εθνικής Ασφαλιστικής». Βέβαια, ο λαός καμιά σκοτούρα δεν πρέπει να έχει για το ποιο μονοπώλιο θα βάλει τελικά στο χέρι τη μια ή την άλλη επιχείρηση ή κρατική υποδομή. Αυτό που πρέπει να τον απασχολεί είναι ότι οι αγοραπωλησίες ανάμεσα στο κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους είναι συστατικό στοιχείο της αντιλαϊκής πολιτικής, που βαθαίνει την εργασιακή εκμετάλλευση και ανοίγει νέους δρόμους κερδοφόρας δράσης στο κεφάλαιο. Οπως επίσης πρέπει να τον ανησυχεί σοβαρά το γεγονός ότι το πλέγμα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που αναπτύσσονται στο παρασκήνιο, είναι η φύτρα εντάσεων και αντιθέσεων που μπλέκουν το λαό σε επικίνδυνες περιπέτειες...