Η ημερίδα, στην οποία παραβρέθηκε πλήθος κόσμου, έγινε στο πλαίσιο της προετοιμασίας και οργάνωσης της μεγάλης λαϊκής κινητοποίησης κατά της ανεργίας που διοργανώνει ο δήμος στις 25 Ιούνη, στις 11 το πρωί, στη Γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου.

Ο δήμαρχος Πατρέων, Κ. Πελετίδης, στο σύντομο χαιρετισμό του αναφέρθηκε στη σημασία της ημερίδας και του αναγκαίου διαλόγου και προβληματισμού που πρέπει να αναπτυχθεί γι' αυτό το σημαντικό ζήτημα.

Παρουσιάζοντας το θέμα, η Κ. Γεροπαναγιώτη, πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου Πατρέων, υπογράμμισε ανάμεσα σε άλλα:

«Με τον όρο "κοινωνική οικονομία", η Ευρωπαϊκή Ενωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), το σύνολο των αστικών κομμάτων αποδίδουν τις οικονομικές δραστηριότητες που, σύμφωνα με αυτούς, δεν είναι δημόσιες ούτε ιδιωτικές. Αν και είναι οργανωμένες από ιδιώτες, ισχυρίζονται ότι δεν έχουν ως σκοπό το κέρδος, αλλά τη συνολική εξυπηρέτηση των σκοπών της κοινωνίας.

Αυτό λοιπόν που θέλουμε να πραγματευτούμε στην ημερίδα μας, είναι εάν η συγκεκριμένη μορφή οικονομικής δραστηριότητας έχει σκοπό την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αν, δηλαδή, είναι λύση για να υπάρχει δουλειά για όλους, με δικαιώματα, αν αποτελεί προοπτική για τους νέους επιστήμονες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες. Αν έρχεται ή όχι να αποσαθρώσει και να εμπορευματοποιήσει κοινωνικές δομές».

Σημείωσε χαρακτηριστικά: «Η κοινωνική οικονομία έρχεται με σημαία την αντιμετώπιση οξυμένων προβλημάτων για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες για την αντιμετώπισή τους. Φορτώνει στους ίδιους τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους φτωχοποιημένους, την ευθύνη της διαχείρισης ορισμένων κοινωνικών αναγκών τους σε καθορισμένο πλαίσιο (επιχειρηματικότητα). Με περίβλημα τον εθελοντισμό, τη συμμετοχή, τη συλλογικότητα. Στόχος αυτής της πολιτικής είναι η προώθηση των αναγκών που έχουν σήμερα οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια στα πλαίσια της προώθησης της ανταγωνιστικότητάς τους.

Η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει ότι κάθε επιχείρηση που δρα μέσα στον καπιταλισμό και ανεξάρτητα από τη νομική της μορφή, εξυπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου, αυτό αφορά και τον τομέα της Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας.

Ουσιαστικά η "κοινωνική οικονομία" προκρίνεται ως βασικός μοχλός ιδιωτικοποίησης και παράδοσης στο κεφάλαιο κοινωνικών υπηρεσιών που καλύπτονταν μέχρι πρότινος από το κράτος, με την ευθύνη για κάλυψη τέτοιων αναγκών να μεταφέρεται στις πλάτες των εργαζομένων, που θα πρέπει να πληρώνουν για να έχουν αντίστοιχες υπηρεσίες. Στο σχήμα αυτό, ο ρόλος του κράτους θα είναι η χρηματοδότηση προς τις εταιρείες που θα αναλάβουν αυτές τις κοινωνικές παροχές, με στόχο την υποτυπώδη κάλυψη των αναγκών των φτωχότερων, εξαθλιωμένων ομάδων του πληθυσμού, που δεν θα έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν αυτές τις υπηρεσίες. Ο βασικός στόχος είναι να αξιοποιηθεί η πολιτική της "κοινωνικής οικονομίας" ως "δούρειος ίππος" άλωσης μιας σειράς κοινωνικών υπηρεσιών, που μέχρι τώρα για διάφορους λόγους δεν προχωρούσε η ιδιωτικοποίησή τους. Ετσι, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος ώστε μια ευρύτατη σειρά από κοινωνικές υπηρεσίες να περάσουν σε επιχειρήσεις "κοινωνικής" επιχειρηματικότητας, να ιδιωτικοποιηθούν.

Ταυτόχρονα, αξιοποιώντας την "κοινωνική οικονομία", η εμπορευματοποίηση μιας σειράς δραστηριοτήτων γίνεται πολύ ευκολότερα αποδεκτή από τους εργαζόμενους.

Η προώθηση της εμπορευματοποίησης αυτών των υπηρεσιών θα οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση του κόστους τους για τα λαϊκά εισοδήματα, αφού παρά τις "αγαθές προθέσεις" και την όποια εθελοντική εργασία, ένα σημαντικότατο τμήμα του κόστους αυτών των υπηρεσιών, που μέχρι τώρα καλυπτόταν από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα επιβαρύνει πλέον τους εργαζόμενους. Από την άλλη, η ελάφρυνση του κρατικού προϋπολογισμού δεν θα μεταφραστεί σε οτιδήποτε θετικό για τους εργαζόμενους, αλλά θα αξιοποιηθεί για νέες φοροελαφρύνσεις και επιδοτήσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο.

Ενας από τους διαχειριστικούς στόχους αυτής της πολιτικής είναι να πειστούν τα λαϊκά στρώματα για τη ΔΗΘΕΝ δυνατότητα και αναγκαιότητα δημιουργίας μιας καλύτερης, "δημοκρατικής επιχειρηματικότητας", με ΔΗΘΕΝ κοινωνική ευθύνη, που θα φροντίζει για τη διασφάλιση της εργασίας» (Ρεπορτάζ από τις υπόλοιπες εισηγήσεις της ημερίδας και τη συζήτηση θα υπάρχει στον αυριανό «Ριζοσπάστη»).