Γρήγορα να συνέλθεις. Ο φόβος δε σώζει. Αν «απλωμένη αφοβιά σα σημαία» σκεπάσει τη γη, οι πολέμαρχοι θα το ξανασκεφτούν. Γιατί κι αυτοί φοβούνται. Μέσα τους ακούν την προειδοποίηση της Ιστορίας: «Την οργή των νεκρών να φοβάστε». Μπορεί κοντά τους να υπάρχει λογικός να τους υπενθυμίσει πως «δε θα 'ναι το Αδικο τιμιότερο από το αίμα».

Εκδίκηση των νεκρών θα 'ναι η τιμωρία των ενόχων. Δικαίωσή τους δε θα 'ναι η σφαγή αθώων. Εμείς δε θα εξαγνίσουμε τους καθοδηγητές της τρομοκρατίας. «Εκάς οι βέβηλοι», που τολμούν να μας συκοφαντήσουν. Ο καθένας από μας «τοίχος του τρελού κι αντίπαλος του αχρείου». Δε συμψηφίζουμε εγκλήματα, εντοπίζουμε την κοινή «μήτρα».

Θέλουν να χωρίσουν τον κόσμο σε «πολιτισμένους» κι «απολίτιστους» που συγκρούονται. Δεν είναι πολιτισμός ο πόλεμος. Ούτε η επιβολή της κοινωνικής αδικίας, της πείνας, της ατίμωσης. Δεν είναι πολιτισμός το χρήμα. Ούτε τα ναρκωτικά, το εμπόριο λευκής σαρκός, η τηλεοπτική αποχαύνωση. «Εμείς πολεμάμε για να ενώσουμε τον κόσμο».

Θα σταθούμε κοντά στους Αφγανούς, χωρίς να συνταχθούμε με τους Ταλιμπάν. Και κοντά στους Παλαιστίνιους, τους Κούρδους, τους Κύπριους, όλους τους λαούς που κινδυνεύουν να είναι τα επόμενα - μετά τους Ιρακινούς και τους Σέρβους πρόσφατα και μετά από πολλούς άλλους τα τελευταία 50 χρόνια - θύματα της τρομοκρατίας του ιμπεριαλισμού. Χρέος μας...