Για το «αν χρειάζεται κάποια αλλαγή ρητορικής ή στρατηγικής» από το ΚΚΕ, «για να μεγαλώσουν και να δυναμώσουν οι κινητοποιήσεις».

-- Κατ' αρχάς, να σας πω ότι δεν είναι ούτε θέμα ρητορικής, ούτε κάποιας ιδιαίτερης στρατηγικής. Τα προβλήματα είναι εδώ. Νομίζω αναφέρθηκα εκτενέστατα στην εισηγητική μου ομιλία. Ο ελληνικός λαός πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι αυταπάτες που μπορεί να υπήρχαν ή αν θέλετε να το πω αλλιώς, οι προσδοκίες που αποδείχτηκαν ψεύτικες, οι ελπίδες που δόθηκαν και οι οποίες επίσης αποδείχθηκαν κάλπικες, θα πρέπει να μεταφραστούν σήμερα σε ώριμη πείρα του εργαζόμενου λαού, της νεολαίας, του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Και να αποφασίσει ότι μόνο η οργάνωσή του, ο αγώνας του, ο συνεχής αγώνας του μπορεί να φέρει αποτελέσματα, μπορεί να φέρει επίλυση κάποιων άμεσων - αν θέλετε - προβλημάτων, μπορεί να επιφέρει αλλαγές συσχετισμών, μπορεί κυρίως - κι αυτό μας ενδιαφέρει κυρίαρχα και πρέπει να ενδιαφέρει όλο τον ελληνικό λαό - αυτήν τη στιγμή, να αλλάξει η πορεία αυτού του τόπου, να φύγουμε από την κρίση σε όφελος του λαού, σε όφελος των εργαζομένων, με μια ανάπτυξη που θα υπηρετεί αυτόν.

Γιατί, ξαναλέμε, δεν υπάρχει γενικά και αφηρημένα ανάπτυξη και επενδύσεις. Υπάρχει το κρίσιμο ερώτημα: «Ανάπτυξη και επενδύσεις για ποιον; Για το λαό ή για τα μονοπώλια; Για τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τις γυναίκες, τους συνταξιούχους ή για το μεγάλο κεφάλαιο και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους;»

Αυτά είναι τα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Κι εκεί η συμβολή του ΚΚΕ θα είναι αποφασιστική, όπως άλλωστε πάντα, με ένταση των προσπαθειών μας και με βελτίωση αναμφίβολα και της δουλειάς των Κομματικών Οργανώσεών μας, αλλά και των συνδικαλιστών μας μέσα το εργατικό και ευρύτερα το λαϊκό κίνημα, το επόμενο διάστημα.