Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» είναι σήμερα εδώ στη Θεσσαλονίκη στο στρατόπεδο «Παύλου Μελά» και σε λίγες μέρες στην Αθήνα, όπου ολοκληρώνεται άλλο ένα μεγάλο ταξίδι.

Το Φεστιβάλ ταξίδεψε και φέτος σε όλη τη χώρα. Μετέφερε παντού την ανατρεπτική πρόταση του ΚΚΕ, το μήνυμα της ΚΝΕ προς τους νέους ότι «πρέπει να πάρουμε και μεις μέτρα» για να «έρθει το αύριο» που μας αξίζει.

Για ένα ακόμα καλοκαίρι, δεκάδες χιλιάδες νέοι και νέες εργαζόμενοι, άνεργοι, μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, σπουδαστές των σχολών μαθητείας και κατάρτισης, άκουσαν από πρώτο χέρι και όχι διαστρεβλωμένα τι λέει το ΚΚΕ, σε ποιον αγώνα τούς καλεί η ΚΝΕ.

Πολλοί για πρώτη φορά ήρθαν σε επαφή με την ηρωική Ιστορία του επαναστατικού κινήματος και του Κόμματός μας, ιδιαίτερα φέτος, που συμπληρώνεται ένας αιώνας από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τον εορτασμό των 100 χρόνων του ηρωικού ΚΚΕ και των 50 χρόνων της ΚΝΕ το 2018.

Το Φεστιβάλ συνεχίζει να είναι χώρος έκφρασης της ερασιτεχνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, ανοιχτός για κάθε νέο και νέα που προβληματίζεται, που έχει επιλέξει μια μορφή τέχνης ως μέσο έκφρασης.

Κόντρα στην υποκουλτούρα που πλασάρει το σύστημα σαν διασκέδαση, κόντρα στην εμπορευματοποίηση που δεν επιτρέπει στους νέους να ακολουθήσουν τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους.

Συνεχίζει να είναι χώρος μαζικής και δωρεάν άθλησης για εκατοντάδες νέους που ασφυκτιούν από την έλλειψη υποδομών στα σχολεία, στις γειτονιές, που πρέπει να «τα σκάνε χοντρά» για να παίξουν δύο ώρες ποδόσφαιρο, ή για να κάνουν λίγα μαθήματα σε ένα ωδείο.

Φυσικά, αποφασιστική συμβολή σε αυτό είχαν για μια ακόμη χρονιά οι δεκάδες σημαντικοί καλλιτέχνες, τους οποίους ευχαριστούμε για τη συμμετοχή τους.

Μαζί με τις εκδηλώσεις, βέβαια, βρεθήκαμε και στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Αξίζει να θυμηθούμε τι έγινε αυτό το καλοκαίρι:

Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή σε απεργίες των εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό, εκεί που και φέτος χιλιάδες νέοι έζησαν το καλοκαίρι στην Ελλάδα σαν σύγχρονοι σκλάβοι, χωρίς να κάνουν ούτε ένα ρεπό για 2, 3 και 4 μήνες.

Παλέψαμε για να μην περάσει η αθλιότητα της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας στο Εμπόριο.

Στήσαμε μπλόκο στους ΝΑΤΟικούς φονιάδες, στη ΝΑΤΟική πομπή αρμάτων προς τη χώρα μας, εδώ στην Κεντρική Μακεδονία.

Πρωτοστατήσαμε στην κινητοποίηση, συμβάλλοντας στην προσπάθεια που έκαναν και φέτος χιλιάδες πυροσβέστες, με ελάχιστα μέσα, για την κατάσβεση των πυρκαγιών που και φέτος το καλοκαίρι κατέκαψαν σημαντικό μέρος του φυσικού πλούτου της όμορφης πατρίδας μας, αναδεικνύοντας παράλληλα στο λαό το ποια είναι η πολιτική που καίει τα δάση.

Ετσι δυναμικά, αγωνιστικά θα συνεχίσουμε!

Στην πρώτη γραμμή όπως πάντα, υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, όπως κάναμε πριν μία βδομάδα στο συλλαλητήριο για τη ΔΕΘ.

Επικεντρώνοντας ιδιαίτερα στα προβλήματα της νέας γενιάς, μιας και η νέα σχολική και ακαδημαϊκή χρονιά σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ ήδη ξεκίνησε και τα προβλήματα παραμένουν οξυμένα, θα πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα, ως αποτέλεσμα των νομοσχεδίων που ψηφίστηκαν στη Βουλή μες το κατακαλόκαιρο και αυτών που προωθούνται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» έχει ξεκινήσει το ταξίδι του από τις αρχές του καλοκαιριού με σύνθημα: «100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο... Το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του ...αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς».

Από όποια μεριά και να το δει κανείς, τα λόγια αυτά του Μαγιακόφσκι παραμένουν σήμερα επίκαιρα και εύστοχα όσο ποτέ.

Το σύστημα είναι αντιδραστικό ιστορικά, είναι ξεπερασμένο, «έφαγε τα ψωμιά του».

Κι αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός, για παράδειγμα, ότι οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις, η ΕΕ παίρνουν τα μέτρα τους για να του δώσουν «το φιλί της ζωής», επιτίθενται με όλη τους τη μανία στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Στο πρόσφατο αντικομμουνιστικό συνέδριο στο Ταλίν, επιχείρησαν για ακόμη μια φορά να πυροβολήσουν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον.

Ματαιοπονούν! Οι λαοί θα πάρουν τα μέτρα τους! Το μέλλον θα 'ρθει!

Εμείς, από την πλευρά μας, απευθύνουμε τα λόγια του Μαγιακόφσκι όχι μόνο σε όσους το αντιλαμβάνονται και συμφωνούν, αλλά σε όσους τους ταιριάζει, σε όσους δηλαδή έχουν αντικειμενικό συμφέρον από τον ερχομό του σοσιαλιστικού μέλλοντος, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν σήμερα.

Το σύνθημα του Φεστιβάλ είναι η πιο αποφασιστική απάντηση στις αναζητήσεις, στους προβληματισμούς χιλιάδων νέων που το Κόμμα και η ΚΝΕ συναντούν καθημερινά, που αναρωτιούνται:

«Κάτι πρέπει να γίνει, αλλά τι;»

«Μπορεί να αλλάξει η κατάσταση που ζούμε;»

Εμείς απαντάμε: Ναι, ο κόσμος μπορεί ν' αλλάξει και θ' αλλάξει.

Από αύριο, παίρνοντας ορμή από την επιτυχία του Φεστιβάλ, μπορούν περισσότεροι εργαζόμενοι και νέοι να βαδίσουν μαζί μας το δρόμο της επαναστατικής αλλαγής.

Να παλέψουμε όλοι μαζί για την κοινωνία που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες μας. Μια κοινωνία στην οποία, με βάση τις δυνατότητές του, ο καθένας από εμάς θα μπορεί να αναπτύσσει ολόπλευρα την προσωπικότητά του, να αξιοποιεί όλες τις ικανότητές του και να συμμετέχει πρωτοπόρα στην οικοδόμησή της.

Μια κοινωνία που καλλιεργεί την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα, την πραγματικά καινοτόμα σκέψη και τη συνειδητή δράση, που απελευθερώνει όλες τις δυνατότητες των νέων ανθρώπων που σήμερα στραγγαλίζει το σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων, ο καπιταλισμός.

Είναι η κοινωνία που την εξουσία την έχει η εργατική τάξη, που ο εργαζόμενος λαός κουμαντάρει την οικονομία γιατί κατέχει τα κλειδιά της, γι' αυτό μπορεί να απολαμβάνει όλο τον πλούτο που βγάζει με τα χέρια και το μυαλό του, τον ιδρώτα και τον κόπο του.

Την ίδια απάντηση, δηλαδή ότι ο κόσμος αλλάζει, έδωσαν και οι μπολσεβίκοι πριν 100 χρόνια, τον Οκτώβρη του 1917.

Με επανάσταση, όπως πάντα, το νέο τσακίζει το παλιό!

Καλούμε τη νεολαία να μάθει, να ρωτήσει, να ψάξει για τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο.

Να αμφισβητήσει την άποψη των εκμεταλλευτών, που ρίχνουν λάσπη στο επαναστατικό κίνημα στην Ελλάδα και διεθνώς.

Καλούμε τους νέους να μάθουν ότι, πάνω απ' όλα, η εργατική τάξη υλοποίησε την ιστορική της αποστολή, ανέτρεψε δηλαδή τον καπιταλισμό καταλαμβάνοντας την πολιτική εξουσία και ηγήθηκε της πρώτης απόπειρας οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Εδωσε διέξοδο από τον αιματηρό Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, από τη φτώχεια και την πείνα, με την εργατική τάξη στην εξουσία.

Κι αυτό έγινε γιατί οι μπολσεβίκοι δεν πτοήθηκαν από τον αρνητικό συσχετισμό.

Με τα μάτια τους στραμμένα στην επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, διαλύοντας τις αυταπάτες στην πράξη ότι «για πάντα όλα θα μένουν ακίνητα», πάλεψαν για την κατάκτηση της γνώσης των νομοτελειών αυτής της αλλαγής, για την κατάκτηση της επαναστατικής θεωρίας.

Εδρασαν με όλες τις μορφές πάλης, για να συσπειρώσουν δυνάμεις από την εργατική τάξη και την αγροτιά, για να βελτιώνεται ο συσχετισμός υπέρ των καταπιεσμένων.

Αυτό ήταν που τους έδωσε την ικανότητα να ηγηθούν στον αγώνα της εργατικής τάξης τις μέρες της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης.

Γι' αυτό και ο Οκτώβρης φωτίζει κάθε βήμα μας, μας εμπνέει, μας δίνει δύναμη, κι αυτό φυσικά εξοργίζει τους αντιπάλους μας.

Πρώτα απ' όλα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ βάζουμε στόχο να γίνει γνωστή στις νεότερες γενιές η ίδια η ιστορική πείρα, τα γεγονότα της εποχής, οι τεράστιες κατακτήσεις- που όσο περνούν τα χρόνια και σε σύγκριση με τη μαυρίλα του σήμερα - θα φαίνονται θεόρατες.

Καλούμε κάθε νέο και νέα σήμερα να προβληματιστεί, να διαβάσει, να μάθει όσα το σύστημα του κρύβει, για το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε.

Να κρίνει και να συγκρίνει. Οχι για να κάνουμε μια συζήτηση για την Ιστορία και το παρελθόν, αλλά βασικά να συζητήσουμε για το παρόν και το μέλλον.

Γιατί ό,τι έχει ακούσει η νέα γενιά για το σοσιαλισμό στον 20ό αιώνα είναι αποκλειστικά από τη σκοπιά των πολέμιών του, των επιτελείων της τάξης που πρώτη φορά έχασε την εξουσία της.

Και όπως έλεγε ο Λένιν: «Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε»:

Γι' αυτό η αστική τάξη επιστράτευσε τη διαστρέβλωση, τη δαιμονοποίηση, τη συκοφαντία, τα πάντα, για να κρυφτεί ότι ο εργαζόμενος άνθρωπος προσπάθησε να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, να έχει ο ίδιος την εξουσία, να βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας την τάξη των εκμεταλλευτών, των καπιταλιστών.

Γι' αυτό και αντιμετωπίστηκε η ανεργία, γι' αυτό η Παιδεία, ο Πολιτισμός έφτασαν στα ανώτατα όρια που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα.

Η πείρα από την πρώτη σοσιαλιστική κοινωνία είναι αξεπέραστη. Επιβεβαιώνει ότι στο επίκεντρο της νέας κοινωνίας μπαίνει η ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου, οι ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων:

Τα τεράστια επιτεύγματα και η προσφορά σε όλους τους τομείς της ανθρώπινη ζωής στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες αναδεικνύουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, επιβεβαιώνουν την επικαιρότητα του σήμερα. Τα παραδείγματα πολλά:

-- Αμέσως μετά την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Σοβιετική Ενωση, το 1917, εξασφαλίστηκαν καθολική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, δημόσια δωρεάν Παιδεία και Υγεία.

-- Το 1930 καταγράφηκε ο τελευταίος άνεργος στην ΕΣΣΔ. Κάθε νέος από την αρχή των σπουδών του ήξερε πού θα δουλέψει μόλις αποφοιτήσει.

-- Το 1913 στη Ρωσία, πριν την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, οι αναλφάβητοι ήταν περίπου το 80% του πληθυσμού, ενώ το 1959 ο αναλφαβητισμός είχε πλήρως εξαλειφθεί.

-- Χιλιάδες ήταν οι επιστήμονες από τις εργατικές και αγροτικές οικογένειες, ανάμεσα τους και ο αστροναύτης Γιούρι Γκαγκάριν που το 1961 ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε στο Διάστημα, γύρω από τη Γη.

Στο επίκεντρο της σοσιαλιστικής κοινωνίας της ΕΣΣΔ ήταν η διαμόρφωση ανθρώπων με ολόπλευρη και υψηλού επιπέδου μόρφωση, με πολύπλευρη και δημιουργική προσωπικότητα, διαπαιδαγωγημένοι με τις νέες αξίες της συλλογικότητας και της συνεργασίας, κόντρα σε αυτές του κέρδους, της ατομικότητας και του ανταγωνισμού που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό.

Στην ΕΣΣΔ εκφράστηκε για πρώτη φορά μια ανώτερου τύπου δημοκρατία, που βασική της προϋπόθεση ήταν η ενεργός συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων και της νεολαίας στους θεσμούς της, ο έλεγχος με βάση τα γενικά συμφέροντα των νέων και των εργαζομένων.

Ο λαός και τα παιδιά του βγήκαν από το περιθώριο, συμμετείχαν στη λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων, στην επίλυση των προβλημάτων της ζωής τους. Ετσι πραγματικά εκφράστηκαν για πρώτη φορά τα συμφέροντα της πλειοψηφίας και όχι μιας χούφτας εκμεταλλευτών.

Ετσι το δικαίωμα των εργαζομένων να εκλέγουν και να εκλέγονται απέκτησε ουσιαστικό περιεχόμενο. Ιδιαίτερη ήταν η συμμετοχή των γυναικών, ξεπερνώντας τις κοινωνικές διακρίσεις που υπήρχαν στον καπιταλισμό.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, η Πάσα Αγγελίνα, εκλέχτηκε το 1937 στην ΕΣΣΔ και όχι στην καπιταλιστική Ελλάδα, όπου τότε οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου.

Βεβαίως, τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ δεν μπορούμε να τα μετρήσουμε απλά με τη σημερινή κατάσταση της εργατικής τάξης στον καπιταλισμό.

Μόνο την τάση της αλματώδους ανάπτυξης για το σύνολο της κοινωνίας, για τη θεαματική άνοδο του επιπέδου της κοινωνικής ευημερίας, μας δίνει η πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Για να γίνουν όμως πράξη όλα αυτά για τα οποία παλεύουμε, πρέπει να πάρουμε μέτρα από σήμερα.

Σε αυτόν τον αγώνα αξίζει να πάρει μέρος κάθε νέος και νέα που βιώνει την ανεργία, την υπερεκμετάλλευση, που συναντά εμπόδια στον αγώνα του για μόρφωση ή που οι προτεραιότητες του κεφαλαίου δεν του επιτρέπουν να υπηρετήσει το αντικείμενο που σπούδασε.

Σε αυτόν τον αγώνα καλούν σήμερα το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, παίρνοντας υπόψη ότι σήμερα, 100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, η οικοδόμηση του σοσιαλισμού αντικειμενικά μπορεί να αξιοποιήσει πολύμορφα την ασύγκριτα μεγαλύτερη σε σχέση με πριν 100 χρόνια στη Ρωσία ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την τεχνογνωσία, τα νέα επιστημονικά επιτεύγματα και τις νέες τεχνολογίες, τον εργαζόμενο άνθρωπο που είναι πιο μορφωμένος και καταρτισμένος σε σχέση με παλιότερα, θέτοντας όλη αυτή την πρωτόγνωρη κίνηση στην υπηρεσία των εργαζομένων και των λαών.

Οπλισμένη με την ιστορική πείρα θα μπορέσει να ξεπεράσει αδυναμίες και λάθη του παρελθόντος.