Στην κατάργηση της Πρόνοιας ως τομέα άσκησης κοινωνικής πολιτικής με την ταυτόχρονη απορρόφηση των υπαρχουσών δομών απ' τα Περιφερειακά Συστήματα Υγείας (ΠεΣΥ) και την Τοπική Αυτοδιοίκηση οδηγεί το νέο σχέδιο νόμου για την Πρόνοια που θα δοθεί σύντομα στη δημοσιότητα.

Το περίγραμμα του νομοσχεδίου έδωσε χτες ο υφυπουργός Υγείας -Πρόνοιας Δ. Θάνος. Σε γενικές γραμμές προβλέπεται η μεταφορά των ιδρυμάτων Πρόνοιας στα κατά τόπους ΠεΣΥ και των πρωτοβάθμιων δομών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ταυτόχρονα ετοιμάζεται η αναμόρφωση της επιδοματικής πολιτικής ώστε τα επιδόματα να τα παίρνουν εκείνοι που τα έχουν πραγματικά ανάγκη και όχι να αναπτύσσονται και να συντηρούνται πελατειακές σχέσεις κατά την έκφραση των Αλ. Παπαδόπουλου και Δ. Θάνου.

Βέβαια ουδεμία αναφορά έγινε για τις αιτίες αυτών των πελατειακών σχέσεων, που δεν είναι άλλες απ' την κυβερνητική πολιτική με πρωταγωνιστές πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα των αναπήρων και στολίζουν τις λίστες του στις εκλογές.

Ετσι κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Οπως είπε ο Δ. Θάνος άρχισε να εφαρμόζεται πιλοτικά στο Νομό Λάρισας η κάρτα αναπηρίας - καθιερώθηκε το 1996 αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ - και αποδείχτηκε ότι 10% των μέχρι τώρα αναπήρων δε δικαιούνται αυτή την κάρτα. Βέβαια ποτέ δεν έγινε πραγματική καταγραφή των αναπήρων και όσες φορές επιχειρήθηκε, έμεινε στα μισά του δρόμου με αποτέλεσμα και ανάπηροι - μαϊμούδες να υπάρχουν και να χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για περικοπές σε βάρος των πραγματικά εχόντων ανάγκη προστασίας με ταυτόχρονη εύνοια πότε «πράσινων» και πότε «μπλε» κατ' όνομα αναπήρων.

Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας προσπάθησε να κρύψει τις πραγματικές προθέσεις της, υποστηρίζοντας ότι με αυτό το σχέδιο βγαίνει η Πρόνοια απ' την απομόνωση. Ομως τα σχέδιά της αυτά αποτελούν συνέχεια του νόμου 2646/1998 με τον οποίο έγινε σύνθλιψη μεγάλων ιδρυμάτων Πρόνοιας, όπως ο Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας, το ΠΙΚΠΑ και το ίδρυμα βρεφών η «Μητέρα». Σε ορισμένους από αυτούς τους οργανισμούς έμεινε μόλις το ένα τέταρτο του προσωπικού. Ετσι μετά τη συρρίκνωση έρχεται η τελική αποδόμηση με την ένταξη είτε στα ΠεΣΥ είτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ετσι καταργούνται τα σύνορα μεταξύ υγείας και Πρόνοιας, όπως είπε ο Δ. Θάνος.

Πρόκειται για μια επιλογή ενταγμένη στην αντίληψη της «εταιρικότητας των υπηρεσιών του κοινωνικού αποκλεισμού σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο» - κατά την έκφραση του Δ. Θάνου - που θα εφαρμοστεί στα πλαίσια του Δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης. Είναι, δηλαδή, προγράμματα με αρχή και τέλος (όπως το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι»). Μάλιστα οι δημαγωγικοί τόνοι αυτών των εξαγγελιών ανάγκασαν ακόμα και τον Αλ. Παπαδόπουλο να δηλώσει ότι οι 8.500 προσλήψεις - που ανακοινώθηκαν - δεν είναι μόνιμοι υπάλληλοι και ότι θα είναι για μια τριετία. Μόνιμοι θα είναι 300 υπάλληλοι που κυρίως θα ασχολούνται με μελέτες και τα συναφή.

Κατά τα άλλα έγιναν επαναλήψεις παλιότερων ανακοινώσεων, όπως το Εθνικό Κέντρο Αμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (ΕΚΑΚΒ) και τα Κέντρα Υποστήριξης και Κατάρτισης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες(ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ)