Στο Πσκοφ συνεχίζονταν οι τελευταίες προετοιμασίες για την επίθεση ενάντια στην επαναστατημένη Πετρούπολη.

Ομως, κάτω από τις διαταγές του Κερένσκι και του αντεπαναστατικού επιτελείου του βρίσκονταν μόνο 600 στρατιώτες του 9ου και 400 του 10ου συντάγματος κοζάκων. Λιγότεροι από ένα πλήρες σύνταγμα. Με αυτές τις δυνάμεις αναχώρησαν από το Πσκοφ. Οταν το τρένο με αυτά τα λιγοστά στρατεύματα πλησίαζε στην περιοχή της Γκάτσινα, ο Κερένσκι μπήκε στο κουπέ του στρατηγού Κρασνόφ: «Στρατηγέ, σας αναθέτω τη διοίκηση του στρατού που θα επιτεθεί κατά της Πετρούπολης, σας συγχαίρω».

Διοικητής ενός στρατού από δύο λόχους! «Παιχνίδι με στρατιωτάκια». Ετσι θα χαρακτηρίσει ο ίδιος ο Κρασνόφ αυτήν την εκστρατεία με τις ελάχιστες δυνάμεις που ήταν διατεθειμένες ν' αγωνιστούν κατά της Επανάστασης. Μόνο αργότερα, όταν θα συγκεντρωθούν μερικές ακόμη μονάδες - και, συγκεκριμένα, οι ευέλπιδες της σχολής ανθυπολοχαγών του Βόρειου Στόλου, που βρίσκονταν στην Γκάτσινα - ο Κερένσκι θα φτάσει να έχει στη διάθεσή του περίπου 5.000 άτομα.

Στις 28 Οκτώβρη, ο Κρασνόφ, με δυνάμεις του 3ου Σώματος Ιππικού, κατέλαβε το Τσάρσκογιε Σέλο. Στην ίδια την πρωτεύουσα οι μενσεβίκοι και οι εσέροι, που μαζί με τους καντέτους, τους μοναρχικούς και τους άλλους εχθρούς της σοβιετικής εξουσίας είχαν σχηματίσει την «Επιτροπή Σωτηρίας της Πατρίδας και της Επανάστασης», ετοιμάζονταν να υποστηρίξουν την αντεπαναστατική εκστρατεία κατά της Πετρούπολης.

Στις 29 Οκτώβρη εκδηλώθηκε στην Πετρούπολη εξέγερση των ευέλπιδων, στην οποία συγκέντρωνε τις ελπίδες της η αντεπανάσταση. Η εξέγερση, όμως, καταπνίγηκε την ίδια κιόλας μέρα.

Για τη διεύθυνση των επιχειρήσεων υπεράσπισης της επαναστατημένης Πετρούπολης από τα στρατεύματα της αντεπανάστασης συγκροτήθηκε επιτελείο από τους Ποντβόισκι, Αντόνοφ - Οφσέενκο, Ντιμπένκο κ.ά.

Το απόγευμα της 30ής Οκτώβρη τα επαναστατικά τμήματα άρχισαν να υπερφαλαγγίζουν τα στρατεύματα του Κρασνόφ και ν' απειλούν τα μετόπισθεν του εχθρού. Το βράδυ απελευθερώθηκε το Τσάρσκογιε Σέλο.

Ο Κερένσκι είχε ακόμη την ελπίδα ότι θα τον υποστήριζε η Εκτελεστική Επιτροπή Πανρωσικής Ενωσης Σιδηροδρομικών (ΒΙΚΖΕΛ). Στις μέρες του Οκτώβρη η ΒΙΚΖΕΛ, στην οποία πλειοψηφούσαν οι εσέροι και οι μενσεβίκοι, έγινε ένα από τα κέντρα αντίστασης κατά της Επανάστασης. Καλυμμένη με φράσεις περί ουδετερότητας, έστειλε το ειδικό τηλεγράφημα υπ' αρ. 1163, απαιτώντας κατηγορηματικά από το Σοβιέτ των Λαϊκών Επιτρόπων την άμεση κατάπαυση των πολεμικών επιχειρήσεων και το σχηματισμό κυβέρνησης με τη συμμετοχή εκπροσώπων και άλλων σοσιαλιστικών κομμάτων. Σε αντίθετη περίπτωση, η ΒΙΚΖΕΛ απειλούσε με γενική απεργία των σιδηροδρομικών.

Στις 30 Οκτώβρη ο Κερένσκι δέχτηκε αντιπροσωπεία της ΒΙΚΖΕΛ και ως απάντηση έστειλε την επόμενη μέρα τηλεγράφημα που ανέφερε: «Σταμάτησα τις επιχειρήσεις εναντίον των στασιαστικών στρατευμάτων και έστειλα έναν εκπρόσωπο, τον επίτροπο του Ανώτατου Διοικητή Στανκέβιτς, για την έναρξη διαπραγματεύσεων. Πάρτε μέτρα για την κατάπαυση (...) της άδικης αιματοχυσίας. Κερένσκι».

Ομως, όλοι πια ήξεραν ότι ο «Ανώτατος Διοικητής» Κερένσκι δεν είχε στρατό και δεν ήταν σε θέση ούτε να σταματήσει ούτε και να διεξαγάγει καμιά πολεμική επιχείρηση. Ο ελιγμός δεν πέτυχε. Ο Κερένσκι αναγκάστηκε, σύμφωνα με δική του έκφραση, «με περίεργη μεταμφίεση» να φύγει πάλι. Ο στρατηγός Κρασνόφ συνελήφθη από κοκκινοφρουρούς. Η καταστολή της ένοπλης ανταρσίας Κερένσκι - Κρασνόφ σήμαινε ότι η πρώτη ορμή των αντιδραστικών δυνάμεων αποκρούστηκε, η πρώτη αντισοβιετική ανταρσία τσακίστηκε.

Είχε έρθει η ώρα για τη δημιουργική δουλειά της εργατικής εξουσίας. Πρώτ' απ' όλα, έπρεπε να εξασφαλιστεί ο σταθερός εφοδιασμός με τρόφιμα των βιομηχανικών κέντρων και του στρατού. Αυτό δεν ήταν εύκολη υπόθεση, γιατί η αντεπανάσταση έκανε τα πάντα για να σαμποτάρει τον ανεφοδιασμό, επιρρίπτοντας την ευθύνη στη νέα εξουσία.

Στις 29 Οκτώβρη δίπλα στη ΣΕΕ ιδρύθηκε ειδικό επισιτιστικό τμήμα, το οποίο ανέλαβε το συντονισμό και τον έλεγχο της δραστηριότητας των πολυάριθμων επισιτιστικών οργανισμών. Τις λειτουργίες αυτές τις εκτελούσε μέχρι την ώρα που δημιουργήθηκε και εδραιώθηκε ο μηχανισμός του Λαϊκού Επιτροπάτου Επισιτισμού.

Στις 28 Οκτώβρη η ΣΕΕ διόρισε δικές της φρουρές στο Ινστιτούτο Σμόλνι, στο ανάκτορο της Ταυρίδας, στο ανάκτορο Μαριίνσκι και στο Ερμιτάζ, για την περιφρούρηση των μουσείων, των ανακτόρων και των καλλιτεχνικών συλλογών.

Επίσης, περιφρούρησε το ανάκτορο Ανιτσκοφ και τη δημόσια βιβλιοθήκη, από την οποία είχαν μεταφέρει σε πιο ασφαλές μέρος όλα τα πολύτιμα χειρόγραφα.

Στις 30 Οκτώβρη ο Λαϊκός Επίτροπος Παιδείας, Λουνατσάρσκι, ανακήρυξε τα Χειμερινά Ανάκτορα κρατικό μουσείο ισότιμο με το Ερμιτάζ.

Από ειδική επιτροπή καλλιτεχνών και ιστορικών προτάθηκε να γίνουν η παραλαβή και η καταγραφή της περιουσίας της πρώην ανακτορικής υπηρεσίας. Αρχιζε μια μεγάλη και πολυσύνθετη δουλειά για την οικοδόμηση της νέας ζωής.