Με μεγάλη μας χαρά λάβαμε από τον ποιητή Φώντα Λάδη ένα τραγούδι της Οκτωβριανής Επανάστασης, με τον τίτλο «Ο θάνατος του Κομσομόλου», το οποίο πρόσφατα απέδωσε στα ελληνικά.

Οι στίχοι του ποιήματος είναι γραμμένοι από τον Νικολάι Μαρτίνοβιτς Κοόλ, ο οποίος το πρόσφερε, ως τραγούδι μάχης, στον τακτικό στρατό της ΕΣΣΔ, όταν κλήθηκε το 1924 να υπηρετήσει, για πρώτη φορά μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Το 1928, ο καθηγητής στο Ωδείο της Μόσχας, μαέστρος και συνθέτης Αλεξάντερ Βασίλιεβιτς Αλεξαντρόφ πρόσθεσε στους στίχους μουσική, φτιάχνοντας ένα εμβατήριο του Κόκκινου Στρατού.

Το τραγούδι ακούγεται στην ταινία «Πώς δενότανε τ' ατσάλι», βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ν. Οστρόφσκι. Ηταν ένα από τα πρώτα τραγούδια του Κόκκινου Στρατού και για πρώτη φορά τραγουδήθηκε από το Πρώτο Σύνταγμα Ιππικού, του Κόκκινου Στρατού, με κυβερνήτη τον Σεμιόν Μπουντιόνι.

Ο Σεμιόν Μπουντιόνι, που αναφέρεται και στο τραγούδι, ήταν Σοβιετικός στρατιωτικός ηγέτης, τρεις φορές Ηρωας της Σοβιετικής Ενωσης. Διοικητής του πρώτου ιππικού του Κόκκινου Στρατού κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου και ένας από τους βασικούς διοργανωτές του Κόκκινου Ιππικού. Μεγάλη συνεισφορά είχε και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Ο θάνατος του Κομσομόλου»

Στο ποτάμι μακριά τρεμοσβήνει η αυγή

και φωτιές στον ορίζοντα λάμπουν.

Του Μπουντιόνι μια φούχτα στρατιώτες πιστοί

στη γαλήνη κάλπαζαν του κάμπου.

***

Πέρα δώθε γυρίζανε ώρα πολλή

μες στη νύχτα και ψάχναν στις λόχμες,

όταν ξάφνου βαθιά στην ουκρανική γη

των Λευκών ξεπροβάλαν οι λόγχες.

***

Δίχως φόβο κανένα χυμούν στον εχθρό

κι αδυσώπητη μάχη αρχίζει.

Μα τη δόλια καρδιά ένα βόλι καυτό

του φτωχού κομσομόλου τσακίζει.

***

Απ' το κόκκινο τ' άλογο πέφτει βαρύς

και σιμά του για πάντα κοιμάται.

Αλογό μου πιστό, στην καλή μου να πεις,

πώς σκοτώθηκα για τους εργάτες.