Η μονιμοποίηση και ο «εκσυγχρονισμός» των βάρβαρων περικοπών της κρατικής και ασφαλιστικής δαπάνης για τις ανάγκες της φαρμακευτικής περίθαλψης του λαού, όπως και μια λειτουργία «τροχονόμου» στην οξύτατη διαπάλη μεταξύ των φαρμακοβιομηχάνων για την πίτα της δημόσιας ασφαλιστικής δαπάνης, αποτελούν τις βασικές πλευρές του κυβερνητικού νομοσχεδίου για την «Αξιολόγηση και Αποζημίωση Φαρμακευτικών Προϊόντων Ανθρώπινης Χρήσης» που παρουσίασε χτες ο υπουργός Υγείας, Α. Ξανθός.

Οι όροι, κανόνες και προϋποθέσεις του νομοσχεδίου καμιά σχέση έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα. Υπηρετούν τους στόχους της καπιταλιστικής ανάπτυξης και των «ματωμένων» πλεονασμάτων.

Χαρακτηριστικά, το «κόστος» και οι «επιπτώσεις στον προϋπολογισμό» είναι οι φράσεις - κλειδιά που διαπνέουν τις διατάξεις που παρουσιάστηκαν χτες από το νομοσχέδιο, το οποίο τέθηκε σε διαβούλευση και προγραμματίζεται να προωθηθεί προς νομοθέτηση πριν από τις γιορτές.

Σύμφωνα με τις συγκεκριμένες διατάξεις, συστήνονται η Επιτροπή Διαπραγμάτευσης Τιμών Φαρμάκων και η Επιτροπή Αξιολόγησης και Αποζημίωσης Φαρμακευτικών Προϊόντων Ανθρώπινης Χρήσης. Η Επιτροπή Αξιολόγησης και Αποζημίωσης θα έχει αντικείμενο την αξιολόγηση των σκευασμάτων, την ένταξη ή την απένταξη φαρμακευτικών προϊόντων από τον κατάλογο αποζημιούμενων φαρμάκων και την αναθεώρηση του καταλόγου. Ο κατάλογος των αποζημιούμενων φαρμάκων, σύμφωνα με τον υπουργό Υγείας, περιλαμβάνει 8.000 σκευάσματα και η επαναξιολόγηση του καταλόγου θα ξεκινήσει πρώτα από τα φάρμακα που εντάχθηκαν πρόσφατα σε αυτόν.

Τα βασικά κριτήρια που χρησιμοποιούνται από την Επιτροπή για την αξιολόγηση των φαρμακευτικών προϊόντων είναι το κόστος, η επίπτωση στον προϋπολογισμό, το κλινικό όφελος όπως αυτό αποτιμάται λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα και το φορτίο της νόσου και η επίδραση πάνω στους δείκτες θνητότητας και νοσηρότητας καθώς και τα δεδομένα ασφάλειας και ανεκτικότητας, η σύγκριση με τις ήδη διαθέσιμες αποζημιούμενες θεραπείες φαρμακευτικών προϊόντων, ο βαθμός αξιοπιστίας των δεδομένων των κλινικών μελετών.

Οπως αναφέρεται, «μαζί με κάθε θεραπευτική ένδειξη αναφέρονται υποχρεωτικά και τα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών για τους οποίους το φάρμακο προτείνεται να αποζημιώνεται, καθώς και το στάδιο της θεραπευτικής γραμμής για το οποίο το φάρμακο προτείνεται να αποζημιώνεται καθώς επίσης και το μέγεθος του πληθυσμού, στο οποίο είναι δυνατόν να εφαρμοστεί η θεραπεία για να αξιολογηθεί η επίπτωση στον προϋπολογισμό».

Τα παραπάνω προοιωνίζονται νέα βάρη στην τσέπη του λαού, ο οποίος με όλα τα προηγούμενα μέτρα των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, ήδη πληρώνει πολύ πιο αυξημένες συμμετοχές για το φάρμακο - εμπόρευμα, πληρώνει εξολοκλήρου φάρμακα που αφαιρούνται από τα αποζημιούμενα για να μην αυξάνεται η κρατική δαπάνη, ήδη βάζει το χέρι στην τσέπη με τη διαρκή διεύρυνση των φαρμάκων ευρείας κατανάλωσης όπως τα ΜΗΣΥΦΑ και τα ΓΕΔΙΦΑ.

Παράλληλα, ενισχύονται ακόμη περισσότερο τα πρωτόκολλα συνταγογράφησης, τα οποία ήδη αποτελούν εργαλείο επιβολής και ελέγχου των βάρβαρων περικοπών.