Σε κάθε γωνιά της Γης, ο τρόμος βασιλεύει πλέον και σφίγγει σαν τανάλια τις καρδιές των ανθρώπων. Ενα πλήθος σκυφτό και με φοβισμένο βλέμμα κυκλοφορεί παντού. Το χαμόγελο έχει λείψει απ' όλους, η ομιλία έγινε ψίθυρος και οι σκέψεις σκοτεινές. Σε κάθε κίνηση αυτού του αλαφιασμένου πλήθους βλέπεις το φόβο του θηράματος που έχει περικυκλωθεί από κυνηγούς. Και δεν είναι ο φόβος για κάποιο νέο χτύπημα των τρομοκρατών, όπως διαδιδόταν τον πρώτο καιρό. Είναι ο τρόμος που έχει γεννηθεί από τα σκληρά «αντιτρομοκρατικά» μέτρα που πήραν οι κυβερνήσεις. «Μέτρα», που έκαναν αξιοθρήνητες τις κολοβές και πρώτα δημοκρατίες και που βαραίνουν σαν ταφόπλακες τους πολίτες.

Οπου και αν κινούνται αυτοί οι δυστυχισμένοι άνθρωποι, ζουν έναν εφιάλτη. Πάνοπλοι αστυνομικοί κυκλοφορούν παντού και κοιτάζουν ύποπτα τον καθένα. Μπλόκα στήνονται στους δρόμους και γίνονται εξονυχιστικοί έλεγχοι. Κάμερες έχουν μπει σε κάθε γωνιά και καταγράφουν το καθετί. Οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις παρακολουθούνται. Το απόρρητο των επιστολών έχει καταργηθεί προ πολλού. Βιβλία, δίσκοι και ταινίες απαγορεύονται αυθωρεί, αν περιέχουν έστω και μια «τρομοκρατική» λέξη, όπως «αντίσταση», «επίθεση», «καταστροφή». Και πρόσφατα συζητούσαν επί ένα μήνα στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, αν πρέπει να κυκλοφορούν και να παρουσιάζονται επί σκηνής τα έργα του Σαίξπηρ. Διότι, λέει, η δεύτερη συλλαβή του ονόματός του παράγει ηχητικά την άκρως επικίνδυνη λέξη «πυρ»!

Μια απροκάλυπτη δικτατορία έχει επιβληθεί ήδη παντού. Οι ιμπεριαλιστές εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρον την προ τετραετίας αιματηρή επίθεση στο Μανχάταν και υπό το πρόσχημα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας υποδούλωσαν τους πολίτες σε παγκόσμια κλίμακα.