Την ανάκληση της απόφασης της Περιφερειακής Αρχής Ιονίων Νήσων να αναθέσει σε κοινωνική λειτουργό, εργαζόμενη στη Ζάκυνθο, καθήκοντα και στην Κεφαλονιά, με τη λογική της ανάθεσης «παράλληλων καθηκόντων», διεκδικεί ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφερειακής Ενότητας Ζακύνθου. Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν σήμερα την κατάληψη του κτιρίου της Περιφερειακής Ενότητας Ζακύνθου (Διοικητήριο), την οποία ξεκίνησαν χτες με απόφαση Γενικής Συνέλευσης.

Ο Σύλλογος καλεί την Περιφέρεια να ανακαλέσει την απόφαση και να απαιτήσει την κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων της Περιφέρειας με μόνιμους διορισμούς υπαλλήλων. Τη στήριξή τους στα αιτήματα των εργαζομένων εκφράζουν το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου (ΕΚΖ), η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ). Σε ανακοινώσεις τους, υπογραμμίζουν μάλιστα ότι η περιφερειακή αρχή δεν λαμβάνει υπόψη ούτε την οικογενειακή κατάσταση της εργαζόμενης, αφού είναι μητέρα δύο μικρών παιδιών, το ένα εκ των οποίων αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας.

«Η κοινωνική δράση των υπηρεσιών των Περιφερειών υπηρετείται με κάλυψη όλων των θέσεων και ιδιαίτερα των κοινωνικών υπηρεσιών με μόνιμο προσωπικό, υπηρετείται με ενίσχυση των αρμοδιοτήτων τους, με εξοπλισμό και οργάνωση των υπηρεσιών. Δεν υπηρετείται "κόβοντας" στα δυο τους υπαλλήλους», αναφέρει η ΟΣΥΑΠΕ. Απαντά με τον τρόπο αυτό και στο δελτίο Τύπου της περιφερειακής αρχής, με το οποίο την κατηγορεί ότι... επιλέγει το «συντεχνιασμό» και ότι αρνείται «κοινωνική προσφορά των υπηρεσιών» της Περιφέρειας!

Η αιτία που στερεί μια σειρά κοινωνικές υπηρεσίες από όσους τις έχουν ανάγκη είναι η αντιλαϊκή πολιτική που ευθύνεται για τα κενά και την υποστελέχωση. Και όπως σχολιάζει η ΟΣΥΑΠΕ, η περιφερειακή αρχή (ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ) βάζει τη δική της σφραγίδα στην υλοποίηση της μνημονιακής «απαγόρευσης» των προσλήψεων.

Να σημειωθεί ότι η περιφερειακή αρχή έφτασε στην ανοιχτή χυδαιότητα σε βάρος της ίδιας της εργαζόμενης. Σε χτεσινό έγγραφό της υπερασπίζεται την απόφασή της να αναθέσει «παράλληλα καθήκοντα» στην εργαζόμενη ως «απολύτως νόμιμη». Κι ενώ δεν την ενοχλεί καθόλου ο αντεργατικός νόμος (4483/2017) και δεν έχει κανένα πρόβλημα να τον εφαρμόζει και να περηφανεύεται για αυτό, της προκαλεί... «αλγεινή εντύπωση» η αναφορά στα προβλήματα υγείας του παιδιού της εργαζόμενης, ισχυριζόμενη χωρίς ίχνος ντροπής ότι «πρόκειται για μια προσπάθεια εκμετάλλευσης του αισχίστου είδους με σκοπό την αποφυγή εκτέλεσης υπηρεσιακών καθηκόντων που θεραπεύουν το δημόσιο συμφέρον και την αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης»!