«Η δυναμική των μεταρρυθμίσεων έφθασε στο υψηλότερο ρυθμό της από το 2015 και μετά και συμπληρώθηκε από ένα ισχυρό ιστορικό δημοσιονομικών αποτελεσμάτων τα τελευταία τρία χρόνια», υπογραμμίζει η κυβέρνηση αναφορικά με τους ρυθμούς κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής και των μέτρων δημοσιονομικού χαρακτήρα που εφαρμόστηκαν από την ίδια.

Οπως εκτιμούν, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια αναμένεται να ξεπεράσει το 2%, κυρίως ως αποτέλεσμα της «αισθητής βελτίωσης των επενδύσεων», ενώ βέβαια επαναλαμβάνονται οι δεσμεύσεις για τα ματωμένα πλεονάσματα έως το 2022 και σημειώνεται ότι η «Ελλάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο για να επιτύχει το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος του 3,5% του ΑΕΠ».

Την ίδια ώρα, επιβεβαιώνεται ότι τα ήδη ψηφισμένα μέτρα, όπως και αυτά που είναι μπροστά, αποτελούν το υπόβαθρο για τα νέα μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου, αφού σημειώνεται ότι αναμένεται να προκύψει «δημοσιονομικός χώρος μόλις αρχίσει να κλείνει το παραγωγικό κενό και οι μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται στο στάδιο της εφαρμογής αποφέρουν πρόσθετες εξοικονομήσεις».

Μεταξύ άλλων, το κυβερνητικό σχέδιο, εστιάζοντας στη «μεγαλύτερη πρόκληση» των επόμενων ετών, αναφέρει τη διαμόρφωση φορολογικού συστήματος που θα είναι «σταθερό, φιλικό προς την ανάπτυξη και τις επενδύσεις», ενώ σημειώνει πως η σταδιακή μείωση της φορολογίας «αποτελεί βασικό στόχο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων».

Παράλληλα, η κυβέρνηση διαφημίζει και το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων της μνημονιακής περιόδου. Οπως αναφέρουν, η δημοσιονομική εξυγίανση που πραγματοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα βασίστηκε σε διαρθρωτικές και δημοσιονομικές παρεμβάσεις τόσο στην πλευρά των δαπανών, όσο και σε αυτή των εσόδων. Μάλιστα, αποτιμώντας το αντιλαϊκό έργο της περιόδου 2010 - 2018 σημειώνουν ότι οι «παρεμβάσεις» φτάνουν στο 36,5% του ΑΕΠ ή σε περίπου 67 δισ. ευρώ. Πρόκειται για τα κάθε είδους αντιλαϊκά μέτρα, ο πυρήνας των οποίων θα παραμείνει και για την «επόμενη μέρα» ως εφαλτήριο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Ως κρίσιμο ζήτημα της δημοσιονομικής βιωσιμότητας αναφέρεται και η «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους, η διαχείριση - «ελάφρυνση» του οποίου θα αφήσει «χώρο» για παρεμβάσεις σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, σε συνδυασμό βέβαια με την παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής. Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, οι παρεμβάσεις στο χρέος θα λειτουργήσουν «συμπληρωματικά, θα μειώσουν την αβεβαιότητα, θα αυξήσουν τις επενδύσεις και θα βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό στην εφαρμογή μιας ολιστικής στρατηγικής ανάπτυξης».

Ως αποφασιστικοί παράγοντες της «αναπτυξιακής στρατηγικής» ιεραρχούνται μεταξύ άλλων οι αυξανόμενες επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων ξένων επενδύσεων, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που «συμβάλλουν στη βελτίωση του οικονομικού περιβάλλοντος», και η δημόσια διοίκηση.

Οι κλάδοι που εντάσσονται στον αναπτυξιακό σχεδιασμό είναι οι μεταφορές και η εφοδιαστική αλυσίδα, η Ενέργεια, τα αγροτοδιατροφικά προϊόντα, η μεταποίηση, η ναυτιλία, η φαρμακευτική βιομηχανία, η Υγεία, η περιβαλλοντική οικονομία, ο Τουρισμός και ο Πολιτισμός.

Αναφορικά με το έργο της κυβέρνησης για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, εστιάζουν στα μέτρα για τη «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος», στην αναθεώρηση του νόμου για τις στρατηγικές επενδύσεις, ιδιαίτερα για τη διαδικασία του «fast track», καθώς και στον νέο «αναπτυξιακό νόμο».

Την ίδια ώρα, βεβαιώνουν ότι ένα «σημαντικό εργαλείο» για την επίτευξη των στόχων είναι η «αποτελεσματική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας», μέσω της κλιμάκωσης των ιδιωτικοποιήσεων και άλλων παρεμβάσεων.

Εξάλλου, το σχέδιο προβλέπει και έναν πακτωλό ενισχύσεων για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

«Ενα το κρατούμενο» είναι η διόγκωση των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι από 6,75 δισ. ευρώ το 2018 θα φτάσει σε 7,3 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση για την περίοδο 2019 - 2022, παράλληλα βέβαια με την κατακρεούργηση των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου.

Το σχέδιο δεν παραλείπει να αναφέρει τα εργαλεία χρηματοδότησης όπως το λεγόμενο «πακέτο Γιούνκερ», τις χρηματοδοτοτήσεις από το ΕΣΠΑ, την ΕΤΕΠ, την EBRD κ.ά.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, τα επόμενα 5 χρόνια θα εισρεύσουν στην οικονομία 45 - 50 δισ. ευρώ, από το ΠΔΕ και από τη «συνεργασία της κυβέρνησης με τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα».

Ειδική αναφορά γίνεται στην ίδρυση «αναπτυξιακής τράπεζας», που θα επικεντρωθεί σε «στρατηγικά και καινοτόμα έργα στέγασης και υποδομών», καθώς και σε έργα που συγχρηματοδοτούνται από την ΕΤΕΠ.

Τέλος, αναφορικά με το χρηματοπιστωτικό σύστημα η έμφαση δίνεται στην απομείωση της μάζας των «κόκκινων» δανείων, προκειμένου βέβαια να τονωθούν οι ροές χρηματοδότησης προς τις «βιώσιμες» επιχειρήσεις.