Οι μεταπολεμικές ηγεσίες των ΗΠΑ αποδείχτηκαν άξιοι συνεχιστές των Βρετανών. Η καλλιέργεια του φανατικού ισλαμισμού, η εκμετάλλευση των ενδομουσουλμανικών αντιθέσεων και διαφορών, κλπ., κλπ., δε χρησιμοποιήθηκαν μόνον ή κυρίως, για να συσκοτίζονται οι αιτίες των λαϊκών και κοινωνικών προβλημάτων στο μεταπολεμικό κόσμο. Ούτε μόνο για να υπονομεύεται ο προοδευτικός χαρακτήρας σειράς λαϊκών κινημάτων, όπως των Παλαιστινίων και άλλων αραβικών λαών. Χρησιμοποιήθηκαν, επίσης, ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και το παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα. Χαρακτηριστική απόδειξη είναι το παράδειγμα του Αφγανιστάν, όταν η ηγεσία των ΗΠΑ (ο τότε Πρόεδρος Ρήγκαν) ονόμαζε «ιερούς πολεμιστές» τους πολέμιους του αφγανικού λαϊκοδημοκρατικού καθεστώτος και, μαζί με άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες, το Πακιστάν, τη Σαουδική Αραβία, κλπ., δημιουργούσαν, εξόπλιζαν, εκπαίδευαν και καθοδηγούσαν τους «μουτζαχεντίν». Οταν η ΣΙΑ και οι άλλες αμερικανικές υπηρεσίες στρατολογούσαν διάφορους φανατικούς από την Αίγυπτο, την Υεμένη και άλλες αραβικές χώρες και χρηματοδοτούσαν τον «ιερό πόλεμο» - όπως έλεγαν - ενάντια στους κομμουνιστές, τη λαϊκή εξουσία του Αφγανιστάν και τη Σοβιετική Ενωση.