Η αστική τάξη με τα κόμματά της και το πολιτικό της προσωπικό προχωρά τους σχεδιασμούς της στον τομέα της Πυρασφάλειας και της Δασοπροστασίας στην πατρίδα μας. Ενα κομμάτι αυτών των σχεδιασμών υλοποιείται μέσα από την Τοπική Διοίκηση, τους δήμους και τις Περιφέρειες, μέσα από την παραχώρηση δηλαδή αρμοδιοτήτων πυρασφάλειας, δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας, με δύο στόχους τουλάχιστον: Από τη μία, απαλλάσσεται έτσι ο κρατικός προϋπολογισμός από δαπάνες που μέσω των δήμων φορτώνονται στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών και, από την άλλη, με αυτόν τον τρόπο αλλά όχι μόνο με αυτόν, προχωρά ακόμα παραπέρα το άνοιγμα του δρόμου της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Μερικά παραδείγματα για το πώς προχώρησε αυτή η παραχώρηση αρμοδιοτήτων στην Τοπική Διοίκηση.

Στη χώρα μας από το 1995 άρχισαν να κατατίθενται οι σχετικές προτάσεις για μεταφορά της πυρόσβεσης στην Τοπική Διοίκηση. Με τον νόμο 3013/2002 συνιστάται Συντονιστικό Οργανο Πολιτικής Προστασίας με επικεφαλής τον δήμαρχο που έχει την ευθύνη της διάθεσης και του συντονισμού δράσης του δυναμικού και των μέσων για την αντιμετώπιση και αποκατάσταση καταστροφών ανάμεσα σε αυτές και των μεγάλων πυρκαγιών. Το 2006 το προεδρείο της ΚΕΔΚΕ κατέθεσε πρόταση προς την τότε κυβέρνηση της ΝΔ για να μεταφερθεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία στους δήμους. Με τον Ν. 3852/2010, τον γνωστό σε όλους μας "Καλλικράτη" μεταφέρθηκαν αρμοδιότητες πρόληψης πυρκαγιών και πυρόσβεσης ανάμεσα στην παραχώρηση αρμοδιοτήτων που έχουν να κάνουν με την Υγεία, την Εκπαίδευση, την Προσχολική Αγωγή, το Περιβάλλον κ.λπ., χωρίς βέβαια να δίνονται και τα απαραίτητα κονδύλια. Με το νόμο 4029/2011 καθιερώνεται η ίδρυση εθελοντικών πυροσβεστικών υπηρεσιών σε δήμους, εφόσον αυτοί αναλαμβάνουν να παρέχουν τις κτιριακές εγκαταστάσεις και τους απαραίτητους χώρους, τις απαραίτητες υποδομές, πυροσβεστικά οχήματα και όλο το κόστος λειτουργίας αυτών των υπηρεσιών. Η μοναδική υποχρέωση του Πυροσβεστικού Σώματος θα αφορά την τοποθέτηση 3 μόνιμων υπαλλήλων για θέματα εκπαίδευσης, οργάνωσης και διοίκησης των εθελοντικών υπηρεσιών.

Λίγα χρόνια μετά η «δουλειά» προχώρησε ακόμα περισσότερο: Στο προσχέδιο νόμου που δόθηκε στη δημοσιότητα, πριν από την ψήφιση του Ν. 4249/2014, υπήρχε η πρόβλεψη για την ίδρυση Δημοτικών Πυροσβεστικών Σταθμών Α' ή Β' Τάξης και Κλιμακίων. Ταυτόχρονα, οριζόταν και η διαδικασία της αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών του Πυροσβεστικού Σώματος, που θα υλοποιούταν κυρίως με καταργήσεις και συγχωνεύσεις Πυροσβεστικών Υπηρεσιών και Κλιμακίων.

Οι συγκεκριμένες διατάξεις μπορεί να αφαιρέθηκαν κάτω από τον αγώνα που έδωσε η ΕΑΚΠ στον προαναφερόμενο νόμο, προστέθηκε όμως διάταξη που παρέχει τη δυνατότητα ανάθεσης εργασιών συντήρησης και επισκευής οχημάτων που ανήκουν στη δύναμη των υπηρεσιών του υπουργείου (μεταξύ αυτών και τα πυροσβεστικά και αστυνομικά οχήματα), από τα συνεργεία των οικείων Περιφερειών της Τοπικής Διοίκησης, με χορήγηση μέσων και υλικών όπως ανταλλακτικά, ελαστικά και λιπαντικά. Με άλλες ρυθμίσεις το κόστος λειτουργίας των Πυροσβεστικών Κλιμακίων του Πυροσβεστικού Σώματος το έχουν αναλάβει οι φορείς της Τοπικής Διοίκησης, οι δήμοι στην προκειμένη περίπτωση, που στην περιοχή τους λειτουργούν τέτοια Κλιμάκια. Ακόμα ένα κομμάτι των αναγκών σε υλικοτεχνική υποδομή του Πυροσβεστικού Σώματος που κυρίως αφορά οχήματα, περνά μέσα από τον άλλο φορέα της Τοπικής Διοίκησης, τις Περιφέρειες.

Τα παραπάνω παραδείγματα, που δεν είναι και τα μοναδικά, δείχνουν πώς προωθείται ο κοινός στρατηγικός στόχος κυβέρνησης, ΕΕ, κεφαλαίου, ένα σημαντικό μέρος δηλαδή της πυροπροστασίας που αφορά κυρίως την προστασία των λαϊκών στρωμάτων, να μετατραπεί από υποχρέωση του κεντρικού κράτους σε ανταποδοτικού χαρακτήρα υπηρεσία, τομείς της πυρασφάλειας προληπτικού και κατασταλτικού χαρακτήρα από υποχρέωση του κεντρικού κράτους να γίνει υποχρέωση των φορέων της Τοπικής Διοίκησης.

Τα αποτελέσματα και οι συνέπειες, αρνητικές βέβαια από αυτήν την πολιτική, ήδη φάνηκαν από πιο παλιά και αναφέρθηκαν σε αυτές προηγούμενοι ομιλητές. Εμείς οι πυροσβέστες παλεύουμε στο πλάι του λαού μας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.