Η ανεργία αποτελεί την πρώτη τιμωρία από το καπιταλιστικό καθεστώς αυτών που θέλουν να εργαστούν, αλλά παρά τις πολλές προσπάθειές τους είναι αναγκασμένοι να μένουν στο περιθώριο της δημιουργικής παραγωγής.

Ομως την πρώτη τιμωρία την ακολούθησε στην υπερπλούσια καπιταλιστική Γερμανία μια δεύτερη τιμωρία. Από καιρό το ισχνό επίδομα ανεργίας μεταβλήθηκε στη μικρότερη παροχή της λεγόμενης κοινωνικής πρόνοιας και υποχρεώνει τους ανέργους να αποδείχνουν ότι φροντίζουν και οι ίδιοι να βρουν εργασία, αλλά δε βρίσκουν. Μάλιστα, δεν είναι καθόλου απαραίτητο να τους προσφέρεται εργασία αντίστοιχα με τις γνώσεις και ειδικότητές τους. Ετσι ένας δάσκαλος ή μηχανικός κλπ. οφείλει να δέχεται ακόμα και την εργασία κηπουρού ή καθαριστή πάρκων ή κάτι ανάλογο.

Τώρα όμως ήρθε η σειρά μιας τρίτης τιμωρίας. Ο γερμανικός Τύπος σε ρεπορτάζ και σε τίτλους σχολίων αναφέρει την ποινή που επινοήθηκε από το κυβερνητικό χριστιανοδημοκρατικό κόμμα (CDU) και το αδελφό της, επίσης στην κυβέρνηση, χριστιανο-κοινωνικό (CSU). H «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (9/10) π.χ. γράφει: «Η CDU και η CSU θέλουν να οξύνουν τις κυρώσεις εναντίον των ληπτών της "βοήθειας" ALG II (του λεγόμενου επιδόματος ανεργίας των 345 ευρώ) και να μειώσουν τις παροχές». Το κείμενο της ειδησεογραφίας είναι σαφέστατο: «Σε πολυετείς ανέργους που αποκρούουν προσφερόμενη εργασία ή μέτρα υποστήριξης "οφείλεται βάσει νόμου" να μειώνεται άμεσα παροχή του ALG II». Μέχρι τώρα η μείωση επαφιόταν στην κρίση του λεγόμενου πρακτορείου εργασίας. Οι άνεργοι της κατηγορίας αυτής θα πρέπει επίσης να στερηθούν το δικαίωμα κατοχής αυτοκινήτου, αξίας άνω των 10.000 ευρώ.

Αλλες εφημερίδες, π.χ. η «Γιούνγκε Βελτ» (9/10), επικαλούνται τη «Financial Times Deutschland», που έχει στην κατοχή της το προσχέδιο νόμου της CDU-CSU, και σύμφωνα μ' αυτό, το βοήθημα ALG II θα μειώνεται κατά 50% στην πρώτη απόρριψη της προσφερόμενης εργασίας και θα διαγράφεται ολοκληρωτικά με τη δεύτερη απόρριψη της προσφοράς. Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, «η CDU απαιτεί να διαγραφεί η αξίωση των ληπτών του ALC II της κανονικής άδειας, να ελέγχονται αυστηρότερα οι ιατρικές εγγραφές αρρώστων, και να διακόπτεται επί ένα εξάμηνο το (επίδομα) ALG II σε όσους αρνούνται να μετάσχουν σε σεμινάρια γλώσσας» (της γερμανικής).

Η αντίδραση του συγκυβερνώντος σοσιαλδημοκρατικού κόμματος κυμαίνεται σε δηλώσεις του τύπου ότι η προτεινόμενη πολιτική δεν ανταποκρίνεται στα συμφωνημένα (Φραντς Μιντεφέρινγκ, υπουργός Εργασίας, SPD) ή ότι η πρόταση της CDU «θα εξεταστεί προσεκτικά» (Πέτερ Στρουκ, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD στο Μπούντεσταγκ).

Εξάλλου, ο πρόεδρος του SPD Κουρτ Μπεκ τοποθετεί αλλού το πρόβλημα. Στη «Frankfurter Allgemeine Zeitung» (8/10) διαπιστώνει: «Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι στη Γερμανία, που δεν έχουν πια καμιά ελπίδα να πετύχουν την άνοδό τους. Προσαρμόστηκαν στην κατάστασή τους». Ομως το «κοινωνικό κράτος» οφείλει να επέμβει. Το SPD, είπε, θα «αναλάβει αυτό το καθήκον» και θα σταθεί στο πλευρό των ανθρώπων που χρειάζονται ειδική βοήθεια για κοινωνική άνοδο.

Είναι χαρακτηριστική για την εκτίμηση της προτεινόμενης «λύσης» του προβλήματος της μόνιμης και μεγάλης ανεργίας η δήλωση ακόμα και ενός χριστιανοδημοκράτη πολιτικού, του υπουργού Εθνικής Οικονομίας του κρατιδίου της Σαξωνίας - Ανχάλτης, Ράινερ Χάσελοφ: «Για τους 170.000 πολυετείς ανέργους στο κρατίδιο δεν έχουμε διόλου επαρκείς προσφορές εργασίας».

Πάντως, η «Γιούνγκε Βελτ» (9/10) πιστεύει ότι οι CDU-CSU με τα προτεινόμενα μέτρα «θα μπορούσαν να είναι άριστοι υποστηρικτές της σχεδιαζόμενης για την 21η Οκτώβρη μεγάλης διαδήλωσης ενάντια στην κοινωνική αποψίλωση».