Στην πυρά! Μπορεί ο νεομακαρθισμός, που επιβλήθηκε στις ΗΠΑ να μη χρησιμοποίησε τη φράση της Ιεράς Εξέτασης για να συνοδέψει τη μαύρη λίστα των απαγορευμένων τραγουδιών - ίσως επειδή ακόμα και αυτή η λέξη «φωτιά» τείνει ν' απαγορευτεί. Στην πυρά όμως ρίχνει δεκάδες τραγούδια, που τα τοποθετεί σε «μπλακ - λιστ», αποδεικνύοντας πως ο παραλογισμός δεν έχει όρια. Στην πυρά, ο «Υπέροχος κόσμος» του Αρμστρονγκ, το «Ιμάτζιν» του Λένον, τραγούδια των «Μπιτλς», των «Ανιμαλς», του Φιλ Κόλινς, του Ντίλαν, του Γκάμπριελ, ακόμη και των τροβαδούρων Σάιμον και Καρφάνγκελ...

Και αυτά βρίσκονται στον κατάλογο με τα 150 απαγορευμένα κομμάτια, που απεστάλη σ' όλους τους σταθμούς της χώρας της «ελευθερίας», προκειμένου να μην τα μεταδίδουν από τη συχνότητά τους. Στην πρώτη θέση, βέβαια, της τραγουδοαπαγόρευσης βρίσκονται οι «Rage Against the Machine», καθώς οι σύγχρονοι ιεροεξεταστές απαγόρευσαν όλα ανεξαιρέτως τα τραγούδια του συγκροτήματος. Να σημειωθεί ότι στους «συνήθεις υπόπτους» για το «αμερικάνικο όνειρο», κατατάσσονται και πολλοί καλλιτέχνες, που λίγο - πολύ αυτό το «όνειρο» υπηρέτησαν (λ.χ., Σινάτρα). Και η απλούστερη εννοιολογικά χρήση των λέξεων φωτιά, θάνατος, πτήσεις, καταστροφή, αρκεί για να αποτελέσει το «κριτήριο» κατάταξης των τραγουδιών στη μαύρη λίστα των αμερικανικών καναλιών... Κατά τη «λογική» των συντακτών του καταλόγου, κάθε τραγούδι που περιέχει μια από αυτές τις λέξεις παραπέμπει στην πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στη Νέα Υόρκη!!!

Υπεύθυνο για τη σύνταξη αυτής της λίστας είναι το Clear Channel, το οποίο διαθέτει πάνω από 1.170 σταθμούς στις ΗΠΑ. Η λίστα της ντροπής, που αναμφίβολα αποτελεί ντοκουμέντο παράνοιας, είναι η εξής:

AC/DC: Shot Down In Flames, Shoot To Thrill, Dirty Deeds, Highway To Hell, Safe In New York City, TNT, Hells Bells Ad Libs: The Boy From New York City Alice In Chains: Rooster, Sea Of Sorrow, Down In A Hole, Them Bone Alien Ant Farm: Smooth Criminal Animals: We Gotta Get Out Of This Place Louis Armstrong: What A Wonderful World Bangles: Walk Like An Egyptian Barenaked Ladies: Falling For The First Time Fontella Bass: Rescue Me Beastie Boys: Sure Shot, Sabotage Beatles: A Day In The Life, Lucy In The Sky With Diamonds, Ticket To Ride, Obla Di, Obla Da Pat Benatar: Hit Me with Your Best Shot, Love Is A Battlefield Black Sabbath: War Pigs, Sabbath Bloody Sabbath, Suicide Solution Blood, Sweat & Tears: And When I Die Blue Oyster Cult: Burnin' For You Boston: Smokin Brooklyn Bridge: Worst That Could Happen Arthur Brown: Fire Jackson Browne: Doctor My Eyes Bush: Speed Kills Chi - Lites: Have You Seen Her Dave Clark Five: Bits And Pieces Petula Clark: A Sign Of The Times The Clash: Rock The Casbah Phil Collins: In the Air Tonight Sam Cooke: Wonder World Creedence Clearwater Revival: Travelin' Band Cult: Fire Woman Bobby Darin: Mack The Knife Skeeter Davis: End Of The World Neil Diamond: America Dio: Holy Diver Doors: The End Drifters: On Broadway Drowning Pool: Bodies Bob Dylan: Knockin' On Heaven's Door Everclear: Santa Monica Shelly Fabares: Johnny Angel Filter: Hey Man, Nice Shot Foo Fighters: Learn To Fly Fuel: Bad Day Peter Gabriel: When You're Falling Gap Band: You Dropped A Bomb On Me Godsmack: Bad Religion Norman Greenbaum: Spirit In The Sky Green Day: Brain Stew Guns 'N' Roses: Knockin' On Heaven's Door Happenings: See You In September Jimi Hendrix: Hey Joe Herman's Hermits: Wonder World Hollies: He Ain't Heavy, He's My Brother Buddy Holly & the Crickets: That'll Be The Day Jan & Dean: Dead Man's Curve Billy Joel: Only The Good Die Young Elton John: Benny & The Jets, Daniel, Rocket Man Judas Priest: Some Heads Are Gonna Roll Kansas: Dust In The Wind Carole King: I Feel The Earth Move Korn: Falling Away From Me Lenny Kravitz: Fly Away Led Zeppelin: Stairway To Heaven John Lennon: Imagine Jerry Lee Lewis: Great Balls Of Fire Limp Bizkit: Break Stuff Local H: Bound For The Floor Los Bravos: Black Is Black Lynyrd Skynyrd: Tuesday's Gone Dave Matthews Band: Crash Into Me Paul McCartney & Wings: Live And Let Die Barry McGuire: Eve Of Destruction Don McLean: American Pie Steve Miller: Jet Airliner Megadeth: Dread And The Fugitive, Sweating Bullets John Mellencamp: Crumbling Down, I'm On Fire Martha & the Vandellas: Nowhere To Run, Dancing In The Streets Metallica: Seek And Destroy, Harvester Or Sorrow, Enter Sandman, Fade To Black Alanis Morissette: Ironic Mudvayne: Death Blooms Rick Nelson: Travelin' Man Nena: 99 Luft Balloons/99 Red Balloons Nine Inch Nails: Head Like A Hole Oingo Boingo: Dead Man's Party Paper Lace: The Night Chicago Died John Parr: St. Elmo's Fire Peter & Gordon: I Go To Pieces, A World Without Love Peter, Paul, & Mary: Blowin' In The Wind, Leavin' On A Jet Plane Tom Petty: Free Fallin' Pink Floyd: Run Like Hell, Mother P.O.D.: Boom Elvis Presley: (You're The) Devil In Disguise Pretenders: My City Was Gone Queen: Another One Bites The Dust, Killer Queen Rage Against The Machine, all songs Red Hot Chili Peppers: Aeroplane, Under The Bridge R.E.M.: It's The End Of The World As We Know It Rolling Stones: Ruby Tuesday Mitch Ryder & the Detroit Wheels: Devil With The Blue Dress Saliva: Click Click Boom Santana: Evil Ways Savage Garden: Crash And Burn Simon & Garfunkel: Bridge Over Troubled Water Frank Sinatra: New York, New York Slipknot: Left Behind, Wait And Bleed Smashing Pumpkins: Bullet With Butterfly Wings Soundgarden: Blow Up The Outside World, Fell On Black Days, Black Hole Sun Bruce Springsteen: I'm On Fire, Goin' Down, War Edwin Starr: War Steam: Na Na Na Na Hey Hey Cat Stevens: Peace Train, Morning Has Broken Stone Temple Pilots: Big Bang Baby, Dead And Bloated Sugar Ray: Fly Surfaris: Wipeout System Of A Down: Chop Suey! Talking Heads: Burning Down the House James Taylor: Fire And Rain Temple Of The Dog: Say Hello To Heaven Third Eye Blind: Jumper Three Degrees: When Will I See You Again 3 Doors Down: Duck and Run 311: Down Tool: Intolerance Tramps: Disco Inferno U2: Sunday Bloody Sunday Van Halen: Jump, Dancing In The Streets J. Frank Wilson: Last Kiss Yager & Evans: In The Year 2525 Youngbloods: Get Together Zombies: She's Not There.

Associated Press

Από την επίσκεψη του Τζ. Μπους στα γραφεία της CIA

Εντούτοις, η ουσία, από τη διαμορφωμένη μέχρι στιγμής κατάσταση στο παγκόσμιο πλατό, παραμένει, μέχρι νεωτέρας, ίδια. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη αναπτύξει έναν τεράστιο στρατιωτικό μηχανισμό, έτοιμο ανά πάσα στιγμή για επίθεση οπουδήποτε οι Αμερικανοί κρίνουν και αποφασίσουν. Πληροφορίες μιλούν για ειδικές δυνάμεις της βρετανικής SAS αλλά και των Αμερικανών που δρουν εντός της αφγανικής επικράτειας, δηλαδή έχοντας θέσει θεμέλια για μια πιθανή παρουσία των Αμερικανών στην καρδιά της Ασίας, και πιο συγκεκριμένα στο σταυροδρόμι των πετρελαίων, του ουρανίου, του οπίου. Το αμερικανικό Κογκρέσο, μέσα σε κλίμα εθνικής ομοψυχίας και ενότητας, έδωσε πριν από λίγες μέρες «λευκή επιταγή» στο Πεντάγωνο και η ανάπτυξη του Εθνικού Αντιπυραυλικού Συστήματος των ΗΠΑ, του «υιού του πολέμου των άστρων», είναι πια θέμα χρόνου. Καθώς ουδείς γνωρίζει το ακριβές περιεχόμενο του πακέτου του Πενταγώνου, όσον αφορά στο «νέο αμυντικό δόγμα των ΗΠΑ», πάλι μέσα στο πνεύμα της ενότητας «εν καιρώ πολέμου», η απειλή της τρομοκρατίας και η πιθανότητα ενός χημικού ή βιολογικού πολέμου, που αιωρείται σαν φάντασμα πάνω απ' όλη την αμερικανική επικράτεια, κατατρομοκρατώντας τους Αμερικανούς, ίσως το πιο θαυμαστό προϊόν της επί χρόνια σύζευξης πολιτικής και μέσων μαζικής ενημέρωσης, καταστήσει απολύτως αναγκαίο έναν «αντιτρομοκρατικό νόμο», προκειμένου να εξασφαλιστεί η εθνική ασφάλεια.

Η ασφάλεια όμως είναι μία αμυντική ενέργεια εκ φύσεως, καθώς μπορεί να αντιμετωπίσει απειλές που έχουν ήδη εκδηλώσει τη φύση τους εκ των προτέρων. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας καταληπτός τρόπος για την αναχαίτιση επιθέσεων, τόσων και τέτοιας φύσης, που μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. «Τα αυξημένα ή και δρακόντεια μέτρα ασφαλείας όμως δεν είναι ποτέ δυνατόν να αποτρέψουν μελλοντικές τρομοκρατικές ενέργειες», υποστηρίζει ο John Keller, καθηγητής για θέματα δικτύων και ασφάλειας στην Ατλάντα της Πολιτείας της Τζόρτζια. Οπως και «η υπέρογκη αύξηση των κονδυλίων που δαπανώνται για τη συλλογή των μυστικών πληροφοριών». Τίποτα από όλα αυτά, σύμφωνα με τον Κέλερ, δεν μπορεί να αποτρέψει μία μελλοντική απειλή και υποστηρίζει ότι «επιπλέον ασφάλεια» και «επιπρόσθετη συλλογή πληροφοριών και παρακολούθηση θα διογκώσουν το πρόβλημα»...

Ενα πρόβλημα για το οποίο όμως η αμερικανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση βρήκε τη λύση του, προτείνοντας νομοσχέδιο που τη σύνταξή του ανέλαβε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Τζον Ασκροφτ, ψηφίστηκε αρχικά από τη Γερουσία και αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση στη Βουλή. Επί της ουσίας, δύο είναι τα νομοσχέδια που έχουν κατατεθεί για εξέταση, το ένα του Ασκροφτ και το άλλο του επικεφαλής της Δικαστικής Επιτροπής της Γερουσίας, Δημοκρατικού γερουσιαστή από το Βερμόντ, Πάτρικ Λίχι, ο οποίος διατείνεται ότι, «εάν το Σύνταγμα καταπατηθεί, τότε οι τρομοκράτες θα έχουν κερδίσει». Παρά το κλίμα που επικρατεί εντός του στρατοπέδου του Δημοκρατικού Κόμματος, σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, και τα δύο νομοσχέδια έχουν αρκετά κοινά σημεία και ελάχιστες διαφορές. Δεδομένου του υφιστάμενου «μονοκομματικού» συσχετισμού δυνάμεων στο Κογκρέσο, λίγα μπορούν να αλλάξουν...

Σύμφωνα λοιπόν με τα πρώτα στοιχεία, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ήδη έχει επεκτείνει το χρόνο κράτησης μεταναστών, χωρίς κατηγορητήριο, για παραβιάσεις, από 24 ώρες σε 48 ώρες, ενώ ο χρόνος αυτός είναι αόριστος σε συνθήκες εθνικής και έκτακτης ανάγκης. Και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αμέσως μετά το χτύπημα έχει κηρύξει τη χώρα σε έκτακτη ανάγκη...

Επίσης, σύμφωνα με τους νέους ισχύοντες κανόνες εθνικής ασφαλείας, οι οποίοι δε χρειάζεται να έχουν την κοινοβουλευτική έγκριση, οι αρχές ήδη κρατούν εκατοντάδες μετανάστες, και όχι μόνο στη διαδικασία ανακρίσεων που διεξάγονται για την τρομοκρατική επίθεση της 11ης του Σεπτέμβρη. Παράλληλα, σύμφωνα με το κατατεθέν νομοσχέδιο του Ασκροφτ, τα μέτρα μπορούν επιεικώς να χαρακτηριστούν σαρωτικά, καθώς δίνουν τη δυνατότητα στις ομοσπονδιακές αρχές και στην κυβέρνηση να συλλαμβάνουν, να κρατούν και τελικά να απελαύνουν οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες χωρίς να χρειάζεται να παρουσιάζουν κάποιου είδους έστω ενοχοποιητικά στοιχεία για παραβάσεις ή άλλου είδους πταίσματα και εγκλήματα.

Προβλέπονται, επίσης, σειρά μέτρων ως προς την παρακολούθηση και τη συλλογή στοιχείων από το FBI, όπου επιτρέπεται η παρακολούθηση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, των ηχητικών και γραπτών μηνυμάτων των τηλεφώνων, η παρακολούθηση των μηνυμάτων διαφόρων ή και όλων στο Διαδίκτυο αλλά και η πλοήγηση στον κυβερνοχώρο. Δίνει ακόμη τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να συλλέγει πληροφορίες και στοιχεία - για οποιονδήποτε βρίσκεται στη λίστα των υπόπτων ή και φέρεται να έχει κάποιου είδους σχέση με κάποιους που φέρονται ως ύποπτοι - καθιστώντας υποχρεωτική τη λήψη δείγματος DNA. Στοιχεία για φερόμενους ως υπόπτους ακόμη μπορεί να αποσπαστούν χωρίς τη δικαστική έγκριση διά εντάλματος, μέσω της τράπεζας πληροφοριών για προσωπικά στοιχεία, την εφορία αλλά και τους τραπεζικούς λογαριασμούς.

Επίσης, μετά την τελευταία ανακοίνωση για την ασφάλεια των αεροδρομίων και των πτήσεων των αεροπλάνων, προβλέπεται η εισαγωγή βιομετρικών συστημάτων ασφαλείας, δηλαδή συστήματα που είναι σε θέση να ανιχνεύσουν τη βιολογική σύσταση των επιβατών, όπως το χρώμα των ματιών, τα αποτυπώματα κ.ά. Τέλος, δε θα πρέπει να ξεχνά κανείς ότι μόλις πριν από τρεις μέρες έγινε πραγματικότητα, καθώς υπερψηφίστηκε από την πολιτειακή Βουλή της Νέας Υόρκης, το νέο αντιτρομοκρατικό πακέτο για την πληγείσα Πολιτεία, που το πρότεινε ο κυβερνήτης της, Τζορτζ Πατάκι, και το συνυπέγραφε ο διευθυντής της NYPD, Μπέρναρντ Μπ. Κέρικ, όπου δίνεται ο νέος ορισμός της «τρομοκρατίας». Εκεί ορίζεται ως «τρομοκρατική ενέργεια» οποιαδήποτε σχεδιάζεται «ώστε να επηρεάσει την πολιτική και την ενότητα της κυβέρνησης»... Εγκλημα που μπορεί να επισύρει ποινή για τους τρομοκράτες ή αυτούς που υποθάλπουν και στηρίζουν οικονομικά, ηθικά αυτού του είδους τρομοκράτες μέχρι και 25ετή κάθειρξη!

Οι ΗΠΑ μάλλον βρίσκονται πολύ μακριά πια από αυτό που κάποτε είχε δηλώσει ένας εκ των πατέρων του έθνους, ο Μπένζαμιν Φράνκλιν: «Εάν χρειαστεί κάποιου είδους εκχώρηση της ελευθερίας προκειμένου να επιτευχθεί κάποιου είδους προσωρινή ασφάλεια, τότε δεν αξίζει ούτε αυτή η ελευθερία ούτε η ασφάλεια».

Ομως, παραμένοντας σημείο αναφοράς οι ΗΠΑ, είναι σίγουρο ότι η Γηραιά Ηπειρος και ο υπόλοιπος πλανήτης θα πειθαναγκαστεί ή θα εξαναγκαστεί να ακολουθήσει κατά πόδας... «Εάν η Αμερική θα διεξαγάγει αυτό το μακρόχρονο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, όπως ο Τζορτζ Μπους υποσχέθηκε, το πραγματικό μέτωπο πολέμου θα είναι ίσως εσωτερικό. Και ανάμεσα στις μεγαλύτερες απώλειες πιθανώς θα είναι οι κοινωνικές και ατομικές ελευθερίες». Δεν πρόκειται για κάποιες κραυγές αγωνίας προοδευτικών Αμερικανών αλλά για άρθρο του βρετανικού «έγκυρου» Economist, που μάλιστα συνεχίζοντας τη συλλογιστική του αναφέρει: «Οι φόβοι ολοένα και μεγαλώνουν τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη ότι θα υπάρξουν και άλλα θύματα: Πολλές από τις κοινωνικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα, που χρειάστηκαν αιώνες να δημιουργηθούν εντός των εγκαθιδρυμένων δημοκρατιών και τις οποίες επί μακρό χρονικό διάστημα τις είχαμε δεδομένες. Πολλές δυτικές κυβερνήσεις ήδη έχουν προτείνει σειρά νέων μέτρων: Αυστηρότεροι περιορισμοί για τους μετανάστες αλλά και τους αιτούντες πολιτικό άσυλο, ασφυκτικότερες εξουσίες παρακολούθησης εκ μέρους της αστυνομίας αλλά και των μυστικών υπηρεσιών, αλλά και συρρίκνωση των δικαιωμάτων των κατηγορούμενων του κοινού ποινικού αλλά και του αστικού δικαίου. Νέες ταυτότητες, περισσότερο ασφαλείς, με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας, που εκδοχές τους ήδη έχουν εφοδιαστεί οι κάτοικοι της ηπειρωτικής Ευρώπης, ενδέχεται λίαν συντόμως να εισαχθούν στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, δύο μέρη που για καιρό ερίζουν για την υιοθέτησή τους».

Avaton

- Στη Θεσσαλονίκη, την Τρίτη, 2 Οκτώβρη, στις 8 μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους.

- Στο Ηράκλειο Κρήτης, την Τρίτη, 2 Οκτώβρη, στην πλατεία Λιονταριών, στις 7.30 μ.μ.

- Στα Γιάννενα, την Τρίτη 2 Οκτώβρη, στις 7.30 μ.μ., στο χώρο του παλιού Εργατικού Κέντρου (Γιόσεφ Ελιγιά).

- Στη Χαλκίδα, την Τρίτη, 2 Οκτώβρη, στις 7.30 μ.μ. από τα φανάρια Νεαπόλεως.

- Στην Αλεξανδρούπολη, την Πέμπτη, 4/10, στις 7.30 μ.μ., στο Δημαρχείο.

- Στη Μυτιλήνη, την Πέμπτη, 4/10, στις 7.30 μ.μ., στην πλατεία Σαπφούς.

- Στην Ιστιαία, την Παρασκευή 5 Οκτώβρη στις 7.30 μ.μ., στην κεντρική πλατεία Ιστιαίας.

Associated Press

Βρετανοί ειδικοί σε παλιότερη άσκηση κατά του βιολογικού πολέμου

Σύμφωνα με την άποψη ειδικών επιστημόνων, τα βιολογικά όπλα (επικίνδυνοι παθογόνοι φυσικοί ή γενετικά μεταλλαγμένοι μικροοργανισμοί) δεν μπορούν να κατασκευαστούν ούτε σε αποθήκες, ούτε σε καταγώγια ακόμη και εάν οι επίδοξοι χρήστες τους διαθέτουν άφθονο χρήμα, τεχνογνωσία ή διασυνδέσεις με επιστημονικά ερευνητικά ινστιτούτα εξαθλιωμένων οικονομικά χωρών, όπως πολύ συχνά ισχυρίζονται τα επιτήδεια «γεράκια» των αμερικανικών κρατικών μυστικών υπηρεσιών (NSA, CIA, DIA, που παραπέμπουν, μ' αυτόν τον τρόπο, αραιά-πυκνά στους κινδύνους που ελλοχεύει η ανατροπή της ΕΣΣΔ)...

Αυτό το επιβεβαιώνουν εμπεριστατωμένες εκθέσεις ειδικών επιστημόνων που κατά καιρούς έχουν γίνει γνωστές και σε επιστημονικά φόρουμ, και στα μέλη του Κογκρέσου, αλλά και σε αρμόδιες ομοσπονδιακές υπηρεσίες των ΗΠΑ. (Βλέπε ερευνητική εργασία «Βιολογικά Οπλα στον 20ό αιώνα: Επιθεώρηση και Ανάλυση» του Μίλτον Λάιτενμπεργκ, παρουσιάστηκε στο 7ο Διεθνές Συμπόσιο για την Προστασία έναντι Χημικού και Βιολογικού Πολέμου, στη Στοκχόλμη, Ιούνιος 2001).

Η πρόσφατη γνωστή εμπειρία, όσον αφορά στα σενάρια των μυστικών υπηρεσιών ασφαλείας των ΗΠΑ, που επιχειρηματολογούν υπέρ της εξαπόλυσης βιολογικού πολέμου από τρομοκρατικές ομάδες, έχει να μας δείξει δύο χαρακτηριστικά καταγεγραμμένα περιστατικά.

Το ένα διαδραματίστηκε στο Ντάλας το 1984 με πρωταγωνιστή την αίρεση «Rajneesh» που έστειλε στο νοσοκομείο 751 άτομα, όταν δηλητηρίασε με σαλμονέλα σαλάτες που πρόσφεραν στους πελάτες τους εστιατόρια της περιοχής. Σκοπός της συγκεκριμένης οργάνωσης δεν ήταν οι μαζικοί φόνοι, αλλά η εξασθένιση του οργανισμού μεγάλου αριθμού ατόμων, γιατί ήθελαν να εμποδίσουν την προσέλευσή τους στις κάλπες τοπικών εκλογών που γίνονταν εκείνη την περίοδο... Σ' αυτή την περίπτωση χρησιμοποιήθηκε ένας κοινός παθογόνος μικροοργανισμός που πολύ εύκολα μπορεί να εντοπιστεί σε ταξιδιώτες χωρών του Τρίτου Κόσμου. Ωστόσο, η σαλμονέλα ή άλλοι σχετικοί παράγοντες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μαζικές δηλητηριάσεις δε θεωρούνται θανατηφόροι αλλά, ως επί το πλείστον, θεραπευτικά αντιμετωπίσιμοι.

Μια άλλη, πολύ πιο κραυγαλέα και πολύ πιο χαρακτηριστική περίπτωση ήταν η δράση της ιαπωνικής αίρεσης «Υπέρτατη Αλήθεια» (γνωστή ως «Αούμ Σινρίγιο») σε σταθμούς του μετρό στο Τόκιο το Μάρτη του 1995. Μέλη της αίρεσης έκαναν επίθεση σε πολυπληθή σταθμό του μετρό στο Τόκιο εξαπολύοντας το τοξικό χημικό αέριο «Σαρίν», με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 13 άτομα και να νοσηλευτούν για καιρό εκατοντάδες από τα 5.500 πρώτα που διακομίστηκαν στα νοσοκομεία για πρώτες βοήθειες...

Η χρήση του χημικού τοξικού αερίου Σαρίν από τη συγκεκριμένη αίρεση ήταν το λιγότερο που σχεδίαζε η «Υπέρτατη Αλήθεια», αλλά το μοναδικό πρακτικό αποτέλεσμα που πέτυχε. Οπως αποδείχτηκε αργότερα από τις εμπεριστατωμένες έρευνες των ιαπωνικών (και όχι μόνον...) αρχών, η αίρεση προσπαθούσε κατά την τετραετία 1990-94 να κατασκευάσει ή να αγοράσει επικίνδυνα βιολογικά όπλα, δίχως ποτέ να το καταφέρει... Μολονότι προσέγγισε ακόμη και επιστήμονες από την πρώην ΕΣΣΔ, που ήταν σε οικτρή οικονομική κατάσταση, το σχέδιό τους δεν πέτυχε, είτε γιατί οι άνθρωποι με τεχνογνωσία δε δέχτηκαν ποτέ να παίξουν το παιχνίδι οργανώσεων τύπου «Υπέρτατης Αλήθειας», είτε επειδή κάτι τέτοιο εμποδίστηκε από τις μυστικές υπηρεσίες, είτε επειδή ακόμη και όταν κατάφεραν να πάρουν στα χέρια τους κάποιους επικίνδυνους παθογόνους μικροοργανισμούς, δεν κατάφεραν να τους εξασφαλίσουν το κατάλληλο περιβάλλον συντήρησης, ώστε σε τελική φάση να χρησιμοποιηθούν σε δημόσιους χώρους για την πρόκληση μαζικής επιδημίας...

Οι απόψεις πολλών ειδικών επιστημόνων και επαϊόντων επί των βιολογικών όπλων συγκλίνουν στο εξής: βιολογικά όπλα πραγματικής μαζικής καταστροφής μπορούν να κατασκευαστούν κυρίως -αν όχι μόνον- από χώρες και όχι από τρομοκρατικές οργανώσεις...

Ετσι, μολονότι, ακόμη και εάν το ήθελαν ή το επιδίωκαν διάφορες οργανώσεις να προκαλέσουν επιδημίες τέτοιου τύπου σε αστικά κέντρα, δεν τα κατάφεραν. Το αντίθετο, βέβαια, έχει καταγραφεί ιστορικά όσον αφορά τις περιπτώσεις χρήσης χημικών τοξικών όπλων, σε πρόσφατες σχετικά συρράξεις, όπως από τους Αμερικανούς στον πόλεμο του Βιετνάμ, στην πολύχρονη σύρραξη Ιράν - Ιράκ ή στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας σε βάρος των Κούρδων. Σ' αυτές τις περιπτώσεις τα επικίνδυνα χημικά, τοξικά όπλα δε χρησιμοποιήθηκαν από τρομοκρατικές οργανώσεις, αλλά από τους στρατούς χωρών...

Ο όλεθρος ενός βιολογικού πολέμου, λοιπόν, θεωρείται πιθανότερο να απειλήσει την ανθρωπότητα εάν κάποιες χώρες αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα που έχουν ήδη κατασκευάσει ή προσπαθούν να κατασκευάσουν, σε εργαστήρια που επιτηρούνται ως επί το πλείστον, από τις κρατικές μυστικές υπηρεσίες...

Είναι χαρακτηριστικό πως, σενάρια μυστικών πειραμάτων (εξ Αμερικής...) για όπλα βιολογικού πολέμου είχαν δει το φως της δημοσιότητας ακριβώς μια βδομάδα πριν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη και περίπου ενάμιση μήνα μετά την απόφαση των ΗΠΑ, να αποχωρήσουν στις 25 Ιούλη 2001 από το φόρουμ των διεθνών διαπραγματεύσεων που γίνονταν στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη, με σκοπό την επαναδιαπραγμάτευση της Συνθήκης περί βιολογικών όπλων του '72 προκειμένου να υπάρχει ένα πιο αποτελεσματικό διεθνές σύστημα ελέγχου τήρησης της συνθήκης από όλες τις χώρες - μέλη του ΟΗΕ...

Αποκλειστικό ρεπορτάζ των «Νιου Γιορκ Τάιμς, στις 4 Σεπτέμβρη, που επιβεβαιώθηκε αργότερα από το αμερικανικό Πεντάγωνο, περιέγραφε αδρά το πλέον γνωστό ως «Καθαρή Οραση» πειραματικό πρόγραμμμα Αμερικανών επιστημόνων, σε εργαστήριο της ερήμου της Νεβάδα. Εκεί, επιστήμονες προσπαθούσαν, όπως ανακοινώθηκε, να εξομοιώσουν σε υπολογιστές τη λειτουργία και τις επιπτώσεις διαφόρων βιολογικών όπλων που θα μπορούσαν να κατασκευαστούν από υλικά που διατίθενται στην αγορά...

Εγινε επίσης γνωστό πως η κυβέρνηση του προηγούμενου Προέδρου Μπιλ Κλίντον είχε βάλει σε εφαρμογή μία ευρεία σειρά πειραμάτων σε σχέση με βιολογικά όπλα «με σκοπό την προστασία των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε περίπτωση «βιο-τρομοκρατίας». Αυτά τα πειράματα (εκ των οποίων αυτό που ασχολήθηκε με τη «μελέτη» του εξελιγμένου τύπου άνθρακα που έφτιαξαν το '96 οι Ρώσοι ονομάστηκε «Σχέδιο Τζέφερσον») υποστηρίχτηκε πως κατέστησαν «απαραίτητα» με δύο αφορμές: την επίθεση της αίρεσης «Υπέρτατης Αλήθειας» στο μετρό του Τόκιο το '95, την κατασκευή ενός εξελιγμένου τύπου άνθρακα σε ρωσικά εργαστήρια το 1996... Κρατήθηκαν, όμως, μυστικά γιατί θεωρήθηκε πως η διεξαγωγή τους αποτελούσε παραβίαση των όρων της Συνθήκης Περί Βιολογικών Οπλων, την οποία όχι μόνον είχαν υπογράψει οι ΗΠΑ, αλλά και είχαν πρωτοστατήσει (επί προεδρίας Νίξον) στις προσπάθειες για τη θέσπισή της. Η κυβέρνηση του Τζορτζ Ουόκερ Μπους όχι μόνον τα σταμάτησε αλλά και τα υιοθέτησε με θέρμη, γεγονός που εξηγεί, μεταξύ άλλων, γιατί η Ουάσιγκτον άφησε άφωνη τη διεθνή επιστημονική - και όχι μόνον - κοινότητα, όταν αποφάσισε στις 25 Ιουλίου να αποχωρήσει από την επαναδιαπραγμάτευση της Συνθήκης Περί Βιολογικών Οπλων.

Μεταξύ αυτών που βγήκαν στο προσκήνιο της δημοσιότητας ήταν και στοιχεία από την τελευταία ετήσια αναφορά του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, στην οποία γίνεται αδρά λόγος για την ύπαρξη τριών μεγάλων υπόγειων εγκαταστάσεων (σε ακαθόριστη περιοχή των ΗΠΑ) με σκοπό «τη μελέτη εκρηκτικών και μη εκρηκτικών αερίων, που θα διασπείρουν στο περιβάλλον επικίνδυνους μικροοργανισμούς». Τέτοια πειράματα συσχετίστηκαν αργότερα και με την πιθανή διασπορά παθογόνων μικροοργανισμών από αεροσκάφη ψεκασμού αγροτικών εκτάσεων από μέλη της οργάνωσης, που υποστηρίζεται πως ευθύνεται για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη στις ΗΠΑ... Ωστόσο, προ των σχετικών φόβων που εξέφρασε προ ημερών ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ Τζον Ασκροφτ περί σχεδιαζόμενης μόλυνσης περιοχής της Φλόριδα ή άλλης περιοχής των ΗΠΑ με βιολογικά όπλα από τρομοκράτες, φαίνεται πως είχαν προηγηθεί συναφή μυστικά πειράματα με ψεκασμούς παθογόνων μικροοργανισμών από αδιαφανή κέντρα που ενεργούσαν υπό τις εντολές ή την προστασία της NSA (Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας)...

Αλλοι κίνδυνοι, εξίσου απειλητικοί, προβάλλουν από τα σενάρια που πιθανολογούν τις τελευταίες μέρες ενδεχόμενες επιθέσεις με μικροοργανισμούς που προκαλούν την ευλογιά, την πανούκλα ή τον άνθρακα, αρρώστιες που έχουν εξαλειφθεί από τη δεκαετία του '70 και που διαθέτουν στα (κρατικά) εργαστήριά τους ελάχιστες χώρες (μεταξύ αυτών η Ρωσία, οι ΗΠΑ, και ίσως η Βρετανία). Ειδικοί επιστήμονες της Ομοσπονδίας Αμερικανών Επιστημόνων υποστηρίζουν πως τέτοια βιολογικά όπλα (ιδιαίτερα ο παθογόνος μικροοργανισμός άνθρακα) διαθέτουν μόνον τα κρατικά εργαστήρια ολίγων χωρών. Εάν σκεφθεί σ' αυτό το σημείο κανείς το γεγονός πως κυρίως οι ΗΠΑ πρωτοστατούν στην τρομοκρατική σεναριολογία περί τρομοκρατικών επιθέσεων με βιολογικά όπλα, τότε μήπως ξέρουν κάτι παραπάνω; `Η ακόμη χειρότερα, μήπως ενδεχομένως δεν αναρωτιούνται απλώς, αλλά γνωρίζουν πώς ή πότε, κάποιοι από τους παραπάνω επικίνδυνους παθογόνους μικροοργανισμούς, έπεσαν σε «λάθος» -και ποια...- χέρια; Αλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως οι ΗΠΑ ήταν, (μέσω πρακτόρων της CIA) προ τριακονταετίας που εξαπέλυσαν επίθεση με βιολογικά όπλα (αιμορραγικός πυρετός χοίρων) στην Κούβα το 1971...

Τώρα, ιδιαίτερα όσον αφορά στην περίπτωση του παθογόνου μικροοργανισμού που προκαλεί τον άνθρακα, οι κίνδυνοι δε φαίνεται να προβάλλουν μόνον ή τόσο από τη χρήση τέτοιων μικροοργανισμών στην περίπτωση εξαπόλυσης επίθεσης με «βιολογικά» μέσα, αλλά από την απουσία επαρκών ποσοτήτων αποτελεσματικών εμβολίων, τα οποία υπάρχουν, αλλά καθυστερήθηκε να παραγγελθούν από τη μοναδική εταιρία που έχει την άδεια να τα παράξει: τη βρετανική βιοτεχνολογική εταιρία «Acambis»...

Μετά απ' όλα αυτά, και ιδιαίτερα σήμερα, η ανάγκη για ενίσχυση της διεθνούς Συνθήκης Περί Βιολογικών Οπλων, προβάλλει τουλάχιστον επιτακτική...

Associated Press

Ο Βλ. Πούτιν με τον Γκ. Σρέντερ

Η λεγόμενη «ρωσική αρκούδα» δεν έμεινε ανεπηρέαστη απ' αυτές τις εξελίξεις. Πρώτα απ' όλα, αναθέρμανε, όπως φαίνεται, τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ, αποσπώντας (αρχές βδομάδας) τη διαβεβαίωση του γγ του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, Τζορτζ Ρόμπερτσον, πως «δε σκοπεύουμε να επεκταθούμε στις περιοχές της Κεντρικής Ασίας» (Θα ακολουθήσουν, άραγε, και άλλα τέτοια κατά την επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου Βλ. Πούτιν στην έδρα του ΝΑΤΟ 2-3 Οκτώβρη;).

Στη συνέχεια, ο Ρώσος ηγέτης «ζωντάνεψε» τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, μη αρκούμενος σε λεκτική καταδίκη των επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη, αλλά και παραχωρώντας (διάγγελμα Δευτέρας) ρωσικούς «ανθρωπιστικούς αεροδιαδρόμους», ανταλλαγή στρατιωτικών πληροφοριών με τις ΗΠΑ, συνδρομή της Μόσχας σε επίπεδο «ερευνών και σωστικών επιχειρήσεων», προχωρώντας ταχέως σε ενίσχυση της αφγανικής αντιπολίτευσης με πολεμικό υλικό και όπλα, επιχαίροντας και συντονίζοντας ακολούθως (μολονότι επιφυλακτικός στην αρχή...) τις διευκολύνσεις κεντροασιατικών Δημοκρατιών έναντι των ΗΠΑ, π.χ. με την εκεί χρήση αεροπορικών ή άλλων βάσεων (Τατζικιστάν, Καζαχστάν, Τουρκμενιστάν, Κιργιστάν, αλλά και Ουκρανία, Αρμενία)...

Ο Πούτιν κινήθηκε με στόχο και την εξασφάλιση της ρωσικής ισχύος στο μαλακό υπογάστριο της - πλουσιότατης, ας μην ξεχνάμε, σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο, χρυσό και ουράνιο - Κεντρικής Ασίας, προωθώντας (28/9), στο πλαίσιο της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών, «κοινό αντιτρομοκρατικό μέτωπο» και τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων προστασίας της ΚΑΚ από «τρομοκρατικές επιθέσεις στο έδαφός της»...

Παρά τις επίμονες διαψεύσεις του πως η Μόσχα είναι αλληλέγγυα με τη Δύση «μη αποβλέποντας σε παζάρια», εντούτοις απ' τη συνάντηση του Ρώσου υπουργού Αμυνας με τους ομολόγους του, του ΝΑΤΟ (26/9) ανακοινώθηκε, μεταξύ άλλων, η κατανόηση των τελευταίων έναντι των «αντιτρομοκρατικών προσπαθειών» που καταβάλλει η Μόσχα για «την προστασία της εδαφικής ακεραιότητάς», εξ αφορμής του λεγόμενου τσετσενικού «αγκαθιού»...

Μεταξύ των φημολογούμενων ανταλλαγμάτων της Δύσης, αναφέρεται και η «νεόκοπη» ευαισθησία της Ουάσιγκτον να αποστείλει στη Μόσχα τον εμπορικό της αντιπρόσωπο Ρόμπερτ Ζέλικ, με σκοπό, όχι μόνον την περαιτέρω σύσφιξη των αμερικανο-ρωσικών οικονομικών σχέσεων, αλλά και το «ενδεχόμενο ένταξης της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου»...

Ενδιαφέρουσες οι ανακατατάξεις και σε πολλά, όπως φαίνεται, επίπεδα...

Associated Press

Από τη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών της Βρετανίας με τον Μ. Χαταμί

Πραγματική αιτία του «ξαφνικού έρωτα» είναι, βέβαια, οι εξελισσόμενες αλλαγές στη γεωστρατηγική σκακιέρα της περιοχής, που πυροδοτήθηκαν από τα τρομοκρατικά χτυπήματα. Και αν η πρώτη εντύπωση είναι ότι η ιρανική ηγεσία έθεσε εαυτόν εκτός εξελίξεων αρνούμενη κατηγορηματικά, διά στόματος του Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, να βοηθήσει με τον οποιονδήποτε τρόπο τις ΗΠΑ σε ένα πλήγμα εναντίον του Αφγανιστάν, η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς αυτή.

Η «έκπληξη» της άμεσης ιρανικής «θετικής», κατά Πάουελ, αντίδρασης ακολουθήθηκε από την κατηγορηματική απόρριψη συνεργασίας με τις ΗΠΑ, «που δε δικαιούνται να μιλούν για τρομοκρατία και να θέτουν διλήμματα, όταν οι ίδιες έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά», όπως υπογράμμισε ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ τονίζοντας κατηγορηματικά ότι το Ιράν «δεν είναι ούτε με τις ΗΠΑ αλλά ούτε και με τους τρομοκράτες». Παρ' όλα αυτά, ο Επίτροπος για θέματα Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, Κρις Πάτεν, μέλος της ευρωπαϊκής αντιπροσωπείας, δήλωνε, συμφωνώντας με το Βρετανό υπουργό Εξωτερικών Τζακ Στρο, λίγες ώρες νωρίτερα, ότι «αν και δεν υπάρχει ταύτιση απόψεων, βρίσκεται σε εξέλιξη μια σοβαρή προσπάθεια συνεργασίας κατά της τρομοκρατίας». Και σίγουρα, κάτι παραπάνω γνωρίζουν.

Παρά την πολυσυζητημένη «κόντρα» στους κόλπους της ιρανικής ηγεσίας, «μετριοπαθείς» και «σκληροπυρηνικοί» δεν απορρίπτουν κατηγορηματικά μια προσέγγιση με τη Δύση. Σε πρώτο επίπεδο, οι επενδύσεις, οι εμπορικές σχέσεις και η οικονομική βοήθεια που έταξε η ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία έχουν κομβική σημασία. Το Ιράν βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση, εξαιτίας των αμερικανικών κυρώσεων, με εξωτερικό χρέος να ξεπερνά τα 9 δισ. δολάρια, τον πληθωρισμό το 20%, την ανεργία το 30% και το ποσοστό της φτώχειας το 40%.

Για τους «μετριοπαθείς» μια συνεργασία με τη Δύση αποδυναμώνει τους «σκληροπυρηνικούς», αρχής γενομένης από τον τερματισμό του, σχεδόν, αποκλειστικού ελέγχου τους στην οικονομία και ανοίγει το δρόμο στη φιλελευθεροποίησή της. Για τους «σκληροπυρηνικούς», από την άλλη, σημαίνει αναγνώριση της ιρανικής θεοκρατικής ηγεσίας, χωρίς «παρατράγουδα» περί σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ παράλληλα εκτιμάται ότι θα βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο μειώνοντας τη διογκούμενη δυσαρέσκεια και παρατείνοντας την παραμονή τους στην εξουσία. Ολοι, λοιπόν, θα ήταν ευχαριστημένοι, σε ένα δεύτερο επίπεδο, από μια τέτοια εξέλιξη, πλην, ίσως, του ιρανικού λαού.

Η εχθρότητα ανάμεσα στο Ιράν και στους Ταλιμπάν δεν έχει, φυσικά, μόνο θρησκευτικές αιτίες (σιίτες - σουνίτες αντίστοιχα). Ούτε αυτή η διαφορά ήταν που οδήγησε τις δύο πλευρές στα πρόθυρα του πολέμου, πριν από δύο χρόνια, με αφορμή τη δολοφονία 11 Ιρανών διπλωματών στην Καμπούλ. Το κυριότερο είναι ότι η ανάδειξη των Ταλιμπάν, με τη στήριξη του Πακιστάν και της Σαουδικής Αραβίας (και πίσω από αυτούς τις ΗΠΑ), μετέτρεψε το Αφγανιστάν σε κύριο πετρελαϊκό «πέρασμα» περιθωριοποιώντας το Ιράν. Το ενδεχόμενο αντικατάστασης των Ταλιμπάν από τη «Βόρεια Συμμαχία» με την οποία το Ιράν, όπως και Ρωσία, Ουζμπεκιστάν και Τατζικιστάν, έχουν στενή συνεργασία, οδηγεί αυτόματα σε ανατροπή των συσχετισμών.

Η Τεχεράνη έχει ήδη άριστες σχέσεις με Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν και Τουρκμενιστάν ενώ με τάχιστους ρυθμούς ενισχύονται οι οικονομικοί της δεσμοί με τη Μόσχα. Για πολλούς διπλωμάτες, η Τεχεράνη δεν απέκλεισε την παροχή σημαντικών πληροφοριών μέσω τρίτων χωρών, όπως η Ρωσία και άλλες. Πληροφορίες απαραίτητες για τις ΗΠΑ, που όμως δεν επιθυμούν να αναβαθμίσουν, έτσι, τον περιφερειακό ρόλο του Ιράν. Η Τεχεράνη γνωρίζει το δίλημμα γι' αυτό και φέρεται να θέτει όρους: αιγίδα του ΟΗΕ και, προφανώς, ανατροπή των Ταλιμπάν, χωρίς στρατιωτικά πλήγματα, που θα αποδυνάμωναν περαιτέρω το ρόλο της και όλων των νυν «συμμάχων» της, παράκτιων, στην Κασπία, χωρών.

Ενδεικτικό του έντονου παρασκηνίου είναι ότι η αμερικανική πετρελαϊκή εταιρία Unical και η σαουδαραβική Delta σχεδιάζουν, εδώ και καιρό, αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου από το Τουρκμενιστάν προς το Πακιστάν, διά μέσου του Αφγανιστάν. Σήμερα, όμως, όλα αυτά περνούν μέσα από το Ιράν, το οποίο επεκτείνει τους αγωγούς του σε συνεργασία με την Αρμενία και την Ουκρανία και στοχεύει, στο μέλλον, να είναι το κύριο «πέρασμα» πετρελαίου και αερίου από την Ασία προς την Ευρώπη, με κατάληξη την Κωνσταντινούπολη. Μια τέτοια προοπτική αποδυναμώνει το ρόλο της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας και μοιάζει να ενοχλεί εξαιρετικά τις ΗΠΑ, που, υπό αυτές τις συνθήκες, χάνουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο της περιοχής.

Η ανάδειξη της πρότασης για συνεργασία με την αφγανική αντιπολίτευση εξυπηρετεί τα σχέδια της ιρανικής ηγεσίας και, όπως λένε πολλοί, ικανοποιεί και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της κεντρικής Ασίας και τη Ρωσία. Το πιο ενδιαφέρον, αν και όχι τόσο καινούριο, στοιχείο της υπόθεσης μοιάζει να είναι η έμμεση και σιωπηλή συμφωνία της Ευρώπης, ή τουλάχιστον ορισμένων χωρών. Ισως όχι τυχαία, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ, (η Γερμανία είναι η ευρωπαϊκή χώρα με τις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες σχέσεις με το Ιράν, τους τελευταίους μήνες) συμμεριζόταν πλήρως, σε συνομιλία του με τον Ιρανό ομόλογό του, τις ανησυχίες της Τεχεράνης σε περίπτωση «μονομερών και βιαστικών αμερικανικών αντιδράσεων». Αλλωστε, ας μην ξεχνάμε, ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρίες συνεργάζονται, ήδη, κατά παραβίαση των αμερικανικών κυρώσεων, με το Ιράν. Και η παρτίδα μόλις άρχισε...

Χάρι Τρούμαν:«Το θρασύτερο ψέμα του αιώνα κατασκευάστηκε από ανεύθυνους δημαγωγούς του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, με σκοπό να εμφανίσουν τους Δημοκρατικούς μαλακούς απέναντι στους κομμουνιστές»,

Τον Ιούλη του 1941, όταν ο γερμανικός στρατός βρισκόταν ήδη στη Σοβιετική Ενωση, καίγοντας και σφάζοντας, ο μετέπειτα Πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν - εκείνος που έριξε στο Ναγκασάκι και στη Χιροσίμα τις ατομικές βόμβες, δήλωσε: «Αν δούμε ότι η Γερμανία κερδίζει τον πόλεμο, οφείλουμε να βοηθήσουμε τη Ρωσία. Κι αν τον κερδίζει η Ρωσία, οφείλουμε να βοηθήσουμε τη Γερμανία και με τον τρόπο αυτό ας τους αφήσουμε να σκοτώσουν όσο μπορούν περισσότερους» («Τάιμς της Νέας Υόρκης», 24/7/1941).

* * * * * *

«Η εικόνα μιας σταλινικής Ρωσίας φλεγόμενης από την επιθυμία να επιτεθεί εναντίον της Δύσης, που συγκρατιόταν μονάχα από τα ατομικά μας όπλα, αποτελούσε σε μεγάλο βαθμό δημιούργημα της δυτικής φαντασίας...».

Τζορτζ Κέναν, 1965 (Αμερικανός διπλωμάτης).

* * * * * * *

«Το θρασύτερο ψέμα του αιώνα κατασκευάστηκε από ανεύθυνους δημαγωγούς του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, με σκοπό να εμφανίσουν τους Δημοκρατικούς μαλακούς απέναντι στους κομμουνιστές», Χάρι Τρούμαν.

* * * * * * *

«... ήσαν οι ΗΠΑ και η Αγγλία που πρώτες σήκωσαν τη σιδερένια γροθιά, που πρώτες παραβίασαν τις συλλογικές αποφάσεις...».

ΕΛΙΟΤ ΡΟΥΣΒΕΛΤ, 1946.

* * * * * * *

«Τα λεπτομερή έγγραφα ανατρέπουν ολοκληρωτικά τον κληρονομημένο μύθο. Αποδείχνουν, ίσως με μεγαλύτερη πειστικότητα απ' ό,τι χρειάζεται, ότι ο ψυχρός πόλεμος άρχισε από τον ίδιο τον Τρούμαν και τους συμβούλους του».

Α. ΤΖ. Π. ΤΕΪΛΟΡ, 1966.

* * * * * * *

«Οι Κορεάτες δεν ήσαν οι πρώτοι που έμαθαν ότι ενώ η ελευθερία είναι πολύτιμη, η "απελευθέρωση" αποτελεί το υψηλό αντίτιμο που πρέπει να πληρώσουν για να την αποκτήσουν».

Αντονι Ηντεν

(υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας).

* * * * * * *

«Ετσι, τουλάχιστον 8.000.000 Αμερικανοί βρίσκονται πάντοτε κάτω από το βάρος της υποχρέωσης να αποδείξουν τη νομιμοφροσύνη τους, αν την αμφισβητήσει οποιαδήποτε ανώνυμος, υπό αστυνομική προστασία, πληροφοριοδότης. Αν υπολογιστούν οι οικογένειες των 8.000.000, περίπου 20.000.000 Αμερικανοί πολίτες υπόκεινται οποιαδήποτε στιγμή σε ανακριτική διαδικασία για τη διαπίστωση των φρονημάτων τους. Καθώς πολλοί άνθρωποι προσλαμβάνονται ή αποχωρούν από υπηρεσίες, που απαιτούν έλεγχο νομιμοφροσύνης, ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων, που έχουν φακέλους στην αστυνομία, αυξάνει χρόνο με το χρόνο...».

Αντονι Ηντεν, υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας

Αμερικανός αναλυτής

* * * * * * *

«Δεν έχει σημασία ποιος είναι εκείνος που λέει ότι ο σκοπός μας είναι η ειρήνη, ακόμη κι αν είναι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι πράξεις μας μιλούν δυνατότερα από τα λόγια μας. Και οι πράξεις μας είναι πράξεις πολέμου».

Ουέιν Μορς

Αμερικανός γερουσιαστής

5/8/1964

(Για τον πόλεμο κατά του Βιετνάμ)

* * * * * *

«Η πραγματική απειλή βρίσκεται στο γεγονός ότι οι Τουρκόφωνοι Σοβιετικοί πολίτες, στην άλλη πλευρά των συνόρων, έχουν βιοτικό επίπεδο σχεδόν δύο φορές ψηλότερο από κείνο της μεγάλης μάζας των χωρικών της Ανατολής. Ακόμη, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των Τούρκων της Τουρκίας είναι αναλφάβητοι, ο αναλφαβητισμός είναι ανύπαρκτος στους Σοβιετικούς Τούρκους και η ανώτερη μόρφωση επεκτείνεται με εντυπωσιακό ρυθμό».

Αγγλικός «ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ».

* * * * * * *

«Σκοτώσατε γυναίκες και παιδιά στον κόλπο των Χοίρων. Βομβαρδίσατε τα πρώτα τίμια σπίτια, τα πρώτα νοσοκομεία των Κουβανών, που ποτέ πρωτύτερα σ' όλη τη μακρά περίοδο του αμερικανικού προτεκτοράτου στην Κούβα δεν είχαν στέγη, αλφάβητο ή την υγεία τους. Και τα κάνατε όλ' αυτά στο όνομα της ελεύθερης επιχείρησης. Σκεφτόμαστε ακριβώς όπως κι ο Μπολιβάρ πριν από 150 χρόνια: "Οι ΗΠΑ φαίνονται προορισμένες από τη μοίρα να μας φορτώσουν με όλων των ειδών τα κακά, στο όνομα της ελευθερίας"».

Κάρλος Φουέντες

Μεξικανός συγγραφέας

* * * * * * *

«Η Αμερική μπορεί ν' αποκτήσει ό,τι θέλει, αν δείξει επιμονή. Στο κάτω - κάτω την έχουμε τη βόμβα κι αυτοί (οι Σοβιετικοί) δεν την έχουν και δε θα την έχουν για πολύ καιρό ακόμη».

Μπέρναρντ Μπαρούχ

* * * * * * *

«Οι ΗΠΑ είναι η μοναδική πυρηνική δύναμη που δε δέχτηκε ένα γενικό και μόνιμο αφοπλισμό κάτω από επαρκείς διεθνείς εγγυήσεις και δεν υπέβαλε κανένα ικανοποιητικό σχέδιο για το σκοπό αυτό. Νομίζω πως αυτό αποτελεί όνειδος».

Μπερνς,υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ

γερουσιαστής της Πενσυλβάνια, 1960

* * * * * * *

«Επί 12 χρόνια οι ΗΠΑ, κάτω από τη διακυβέρνηση και των δύο κομμάτων, ακολούθησαν μια πολιτική ψυχρού πολέμου. Η πολιτική αυτή μάς οδήγησε επανειλημμένα στο χείλος της καταστροφής. Για όλους αυτούς τους λόγους κάνουμε έκκληση στην κυβέρνηση και το λαό των ΗΠΑ, να χρησιμοποιήσουν όλα τα δυνατά μέσα, για ν' αρχίσουν μια συζήτηση και μια επανεξέταση ολόκληρης της εξωτερικής πολιτικής μας».

ΕΛΕΑΝΟΡ ΡΟΥΣΒΕΛΤ

και άλλες 43 προσωπικότητες, 1958

* * * * * * *

«Αμέσως μόλις ανέλαβε την προεδρία ο Τρούμαν ξεκαθάρισε ότι σκόπευε να διαμορφώσει τον κόσμο σύμφωνα με τις αμερικανικές αντιλήψεις. Κάποτε δήλωσε ότι "οι Ρώσοι γρήγορα θα μπουν στη θέση τους κι ότι οι ΗΠΑ θ' αναλάβουν τότε την πρωτοβουλία στη διεύθυνση του κόσμου, σύμφωνα με τον τρόπο που ο κόσμος θα πρέπει να διευθύνεται..."».

Μπερνς

υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ

* * * * * * *

- Βουλευτής Κουντέρ: «Αν κατάλαβα καλά είπατε πως στη βάση της παρούσας πολιτικής απέναντι στην Κίνα και τη Φορμόζα είναι η προσπάθεια να συντηρηθεί μια συνεχής απειλή στρατιωτικής δράσης απέναντι στην Ερυθρά Κίνα με την ελπίδα να σημειωθεί σε κάποιο σημείο μια εσωτερική κατάρρευση».

- Ρόμπερτσον, υφυπουργός Εξωτερικών ΗΠΑ: «Μάλιστα αυτό είναι το πνεύμα μου».

- Βουλευτής Κουντέρ: «Με άλλα λόγια ένας ψυχρός πόλεμος εξαπολυμένος κάτω από την ηγεσία των ΗΠΑ με συνεχή απειλή επίθεσης εναντίον της Ερυθράς Κίνας από τη Φορμόζα και άλλες ομάδες της Απω Ανατολής, υποστηριζόμενες στρατιωτικά από τις ΗΠΑ;».

- Ρόμπερτσον: «Μάλιστα...».

- Βουλευτής Κουντέρ: «Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν να διατηρήσουν για μια απροσδιόριστη περίοδο την αμερικανική κυριαρχία στην Απω Ανατολή;».

- Ρόμπερτσον: «Μάλιστα, ακριβώς».

(Διάλογος στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, 26/1/1954).

(Ολα τα παραπάνω περιλαμβάνονται στο βιβλίο του David Hotowitz «από τη Γιάλτα στο Βιετνάμ», των εκδόσεων «ΚΑΛΒΟΣ». Τα σχόλια περιττεύουν...).

ΕΙΝΑΙ πολλές φορές κάποια ιστορικά κείμενα, που καθώς συναπαντιέσαι μαζί τους έχεις συχνά την αίσθηση πως το μελάνι τους είναι νωπό, χτεσινό, και το μήνυμά τους αποτυπώνει το σήμερα... Κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια.

Η ΕΛΛΑΔΑ έχει το δικό της τιμητικό μερίδιο στον αντιχιτλερικό αγώνα από τα πρώτα - πρώτα χρόνια που ιδρύθηκε στην Αθήνα το ελληνικό τμήμα, που δρούσε στα πλαίσια της Παγκόσμιας Βοήθειας στα θύματα του χιτλερισμού και του φασισμού κι έχει καταγράψει πλούσια αντιφασιστική δραστηριότητα.

ΕΙΧΕ τότε συγκροτηθεί μια πλατιά επιτροπή με τα πιο μεγάλα ονόματα, επιστήμονες, καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, συνδικαλιστές, που είχαν αναλάβει το σημαντικό έργο της ενημέρωσης του λαού για τα χιτλερικά εγκλήματα και τις φασιστικές βαρβαρότητες. Δημόσιες καταγγελίες, εκτύπωση φυλλαδίων, διαλέξεις, που έφερναν στο φως το όργιο της βίας που είχαν επιβάλει οι χιτλερικοί. Η Επιτροπή καλούσε κάθε τίμιο άνθρωπο να ενισχύσει το έργο της, συμμετέχοντας μαζικά στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και εκδηλώνοντας επίσης την αλληλεγγύη τους στα θύματα του χιτλερισμού.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ, όπως γράφτηκε, στάθηκε η δράση της Επιτροπής κατά τη διάρκεια της δίκης της Λιψίας (1933), στην οποία οι χιτλερικοί ξεσκεπάστηκαν σαν πολιτικοί προβοκάτορες και ψεύτες αδίστακτοι. Στη δίκη αυτή αποκαλύφθηκε, επίσης, πως ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ ήταν το σύνθημα κι η πρόφαση για να εξαπολυθεί μια αιματηρή τρομοκρατική εκστρατεία ενάντια στους κομμουνιστές και το εργατικό κίνημα. Ηταν η αρχή μιας γενικότερης επίθεσης μεσαιωνικού σκοταδισμού κατά της δημοκρατίας και της προόδου, που τελικά θα έσερνε την ανθρωπότητα στην αιματηρή περιπέτεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

ΚΑΘΩΣ πλησίαζε η στιγμή της πολυαίμακτης δοκιμασίας, η Ελληνική Αντιχιτλερική Επιτροπή, με ένα μαχητικό αντιπολεμικό μανιφέστο της, καλούσε κάθε Ελληνα να παλέψει ενάντια στον πόλεμο, που ετοιμαζόταν. «Το μαχαίρι των δολοφόνων - τόνιζε το μανιφέστο εκείνο - δεν κρύβεται πια... Επεσαν οι μάσκες της ψευτιάς. Οι υποκριτικές ειρηνοφιλίες και τα "συνέδρια αφοπλισμού" ξεμασκαρεύτηκαν. Τώρα μιλάνε ανοιχτά και ξέσκεπα για τον πόλεμο. Τον εξυμνούνε, ζητάνε να χύσουν πάλι το δηλητήριο το απαίσιο της μορφίνης, που θα υπνωτίσει τις μάζες και θα τις σύρει στο μακελειό. Οι ετοιμασίες (για τον πόλεμο) δε σταματήσανε ποτέ. Τώρα γίνονται με ρυθμό πυρετού. Σ' όλα τα μεγάλα εργοστάσια της Ευρώπης και της Αμερικής χύνεται το ατσάλι, που θα θερίσει την ανθρώπινη σάρκα...».

ΚΑΙ σαν η γραφή να μιλούσε για το σήμερα, προσθέτει πως «... χημεύονται στα εργοστάσια τα δηλητήρια που θα αποπνίξουνε με ασφυχτικό θάνατο τον άμαχο πληθυσμό... Με τα νέα μέσα του χημικού πολέμου που θα ξαπλώνει νεκρούς, αποπνιγμένους με το φριχτότερο θάνατο της ασφυξίας, ολάκερους πληθυσμούς σύψυχους, γυναίκες, μωρά, νέα παιδιά, ώριμους ανθρώπους και γέρους, όλους χωρίς καμιά εξαίρεση. Το έγκλημα που ετοιμάζεται γίνεται πιο απαίσιο και από το πιο φριχτό θανατικό, που έπεσε ποτέ απάνω στη δυστυχισμένη ανθρωπότητα»...

ΤΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ εκείνο μανιφέστο υπογράμμιζε ότι οι ιμπεριαλιστές «ετοιμάζονται να χτυπήσουν πρώτα - πρώτα τη Σοβιετική Ενωση, τη σοσιαλιστική πατρίδα, την ελπίδα και την απαντοχή όλων των σκλάβων και των αδικημένων της γης... Και πρόλεγε τότε (το 1932) πως «όταν γκρεμίσουνε τα θεμέλια του καινούριου απολυτρωτικού πολιτισμού, όταν πατήσουνε χάμω το ηρωικό προλεταριάτο της Σοβιετικής Ενωσης, θα σημάνει η ώρα νέας μακρόχρονης, σκληρής και ανέλπιδης σκλαβιάς για την εργατιά και την αγροτιά, για τους φτωχούς και τους αδικημένους όλης της γης...».

ΜΕ κορυφαίο του Δ. Γληνού το όνομα, το αντιπολεμικό εκείνο μανιφέστο το υπογράφουν γνωστά, μεγάλα ονόματα του καιρού του. Το μανιφέστο τελειώνει, καλώντας όλους εκείνους... «...Οσοι αισθάνονται φρίκη για το έγκλημα που ετοιμάζεται, όσοι αισθάνονται τη συνείδησή τους να εξεγείρεται για τη βαρβαρότητα ενός κοινωνικού συστήματος, που θεμελιώνεται στο αίμα και στην πείνα, έχουν χρέος να πούνε το "παρών" τούτη τη στιγμή... Πρέπει να υψωθεί η παγκόσμια ανθρωπιστική συνείδηση, για να σταματήσει το κακό που έρχεται...».

ΤΟ ντοκουμέντο έχει χρονολογική σήμανση: Αθήνα 3 Ιούνη 1933. Αλλά της γραφής το μελάνι, τα μηνύματα ανταμώνει του σήμερα.

Στο μήνυμα και στο λόγο, που είναι διαποτισμένα από το πνεύμα του ψυχρού πολέμου, διακηρύσσονται ανοιχτά οι αξιώσεις των ΗΠΑ να παίξουν «ηγετικό ρόλο στον κόσμο». Και όταν λένε «ηγετικό ρόλο», εννοούν την πρόθεση της Ουάσιγκτον να υπαγορεύει τη δική της τάξη πραγμάτων, σε οποιαδήποτε περιοχή και σε οποιαδήποτε κράτη και, όταν η διοίκηση των ΗΠΑ το θεωρήσει σκόπιμο, να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, ακόμα και όπλα, ενάντια στο εθνικοαπελευθερωτικό, το επαναστατικό και όλο το προοδευτικό κίνημα. Ετσι, έχουμε μπροστά μας μια νέα προσπάθεια για αμερικανική παγκόσμια κυριαρχία.

Με ποιο δικαίωμα οι ΗΠΑ ιδιοποιούνται το ρόλο του ανώτατου κριτή πάνω στα ζητήματα που αφορούν τον τρόπο ζωής των λαών, καθώς και στις αρχές και αξίες, πάνω στις οποίες θα στηρίξουν την εσωτερική τάξη πραγμάτων; Η απάντηση είναι μια: με το δικαίωμα του ισχυρού, στον οποίο πρέπει να υποτάσσονται όλοι οι άλλοι.

Χωρίς κανένα πρόσχημα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ κηρύσσει όλες τις περιοχές της υδρογείου σφαίρες των αμερικανικών «ζωτικών» συμφερόντων. Το τελευταίο, μάλιστα, διάστημα παρουσιάζουν όλο και πιο καθαρά την τάση να προωθούν τις σφαίρες αυτές πολύ κοντά στα σύνορα της Σοβιετικής Ενωσης.

Η Ουάσιγκτον, όπως φαίνεται, νομίζει πως μόλις κηρύξει το Ιράν, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες και περιοχές, που απέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα από τις αμερικανικές ακτές, ζώνη των «ζωτικών συμφερόντων της Αμερικής», και πιο συγκεκριμένα, των μεγάλων μονοπωλίων και του στρατιωτικο - βιομηχανικού συγκροτήματος των ΗΠΑ, πρέπει όλοι οι άλλοι να σπεύσουν να εκπληρώσουν την εντολή.

Και τι εκφράζουν οι πετρελαϊκές αξιώσεις των ΗΠΑ που διατυπώνονται στο μήνυμα; Σήμερα, η κυβέρνηση κηρύσσει «σφαίρα των ζωτικών συμφερόντων» των ΗΠΑ τις πετρελαϊκές περιοχές της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, διεκδικώντας για τον εαυτό της τον ξένο φυσικό πλούτο. Αύριο, η Ουάσιγκτον θα απαιτήσει άλλες πηγές φυσικού πλούτου, όπως γινόταν κάποτε στο κυνηγητό για γη στην «Αγρια Δύση». Και μεθαύριο, θα τους δεις να φτάσουν στο σημείο να κηρύξουν «δικά τους» ακόμα και την ατμόσφαιρα και το οξυγόνο του πλανήτη.

Εχουμε μπροστά μας μια προσπάθεια ωμής παραβίασης των γενικά παραδεκτών κανόνων, που καθιερώθηκαν στις διακρατικές σχέσεις, πρόκληση ενάντια στην ίδια την ουσία του διεθνούς δικαίου. Δημιουργείται η εντύπωση ότι θέλουν να μας μεταφέρουν από τη δεκαετία του 1980 στο τέλος του 19^ου αιώνα, όταν ο ιμπεριαλισμός έκοβε κι έραβε αυθαίρετα κι ατιμώρητα το χάρτη του κόσμου, σύμφωνα με τα συμφέροντά του.

Στο μήνυμα φαίνεται καθαρά η πολιτική της Ουάσιγκτον να παραβιάσει τη σχετική ισορροπία δυνάμεων που διαμορφώθηκε μεταξύ της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ και να πετύχει την αμερικανική στρατιωτική υπεροχή.

Πρώτιστο καθήκον των ΗΠΑ στη δεκαετία του 1980 κηρύσσεται το δυνάμωμα της στρατιωτικής ισχύς της Αμερικής και των συμμάχων της. Μόνο στο επόμενο οικονομικό έτος οι στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ θα αυξηθούν κατά 20 δισεκατομμύρια δολάρια και στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο στρατιωτικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ θα φτάσει στον αστρονομικό αριθμό των 200 δισεκατομμυρίων! Προβλέπονται εκτεταμένες μιλιταριστικές προετοιμασίες σε όλες τις κατηγορίες των εξοπλισμών και των ενόπλων δυνάμεων και ιδιαίτερα στην ενίσχυση των πυραυλοπυρηνικών δυνάμεων. Προβλέπεται, επίσης, να κατασκευαστούν, σε μεγάλες ποσότητες ιπτάμενοι πύραυλοι «Τράιντεντ» κλπ. Στο μήνυμα διατυπώνονται, σε συγκεκριμένη μορφή, τα σχέδια της κυβέρνησης να δημιουργήσει το διεθνές «σώμα ταχείας επέμβασης», ειδικό στόλο πλωτών πολεμικών ναυτικών βάσεων, στόλο μεταγωγικών αεροπλάνων, που προορίζονται να μεταφέρουν μεγάλες στρατιωτικές μονάδες στα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου κλπ.

Η διοίκηση των ΗΠΑ θεωρεί ότι είναι μικρό το 3% της ετήσιας αύξησης των στρατιωτικών προϋπολογισμών των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ. Στα επόμενα χρόνια προβλέπει να καταβάλει «ακόμα μεγαλύτερες προσπάθειες» στον τομέα αυτό. Στο φως αυτών των δηλώσεων μπορεί κανείς να αναμένει ότι οι συνεταίροι τού ατλαντικού συνασπισμού θα ακολουθήσουν πολύ σύντομα το παράδειγμα της Ουάσιγκτον, που έδωσε τον τόνο στους ρυθμούς αύξησης των στρατιωτικών κονδυλίων κατά 5% το χρόνο. Σαν απροσχημάτιστη απαίτηση ηχεί ή δήλωση ότι «την ευθύνη για την ασφάλεια του ΝΑΤΟ οφείλουν να τη μοιράζονται όλοι».

Για παράδειγμα, ο Λευκός Οίκος ενέκρινε τη δημιουργία του «σώματος ταχείας επέμβασης» ακόμα τον Αύγουστο του 1977, πολύ πριν από τα γεγονότα στο Αφγανιστάν και στο Ιράν. Η απόφαση για να αυξήσουν οι χώρες του ΝΑΤΟ κατά 3% το χρόνο τις πραγματικές στρατιωτικές δαπάνες πάρθηκε στη σύνοδο του Συμβουλίου αυτού του συνασπισμού, που έγινε στην Ουάσιγκτον το Μάη του 1978. Στην ίδια σύνοδο κατ' αρχήν πάρθηκε απόφαση για την ανάπτυξη νέων αμερικανικών πυραυλοπυρηνικών όπλων μέσου βεληνεκούς σε μια σειρά χώρες της Δυτικής Ευρώπης.

Διαβεβαίωναν τους Δυτικοευρωπαίους ότι η εγκατάσταση των αμερικανικών «Πέρσινγκ 2» και των ιπτάμενων πυραύλων στο έδαφός τους δεν αποτελεί τάχα σοβαρό κίνδυνο, γιατί υπογράφτηκε και θα τεθεί σε ισχύ η συμφωνία «ΣΑΛΤ-2». Μόλις, όμως, το ΝΑΤΟ πήρε απόφαση που αφορούσε τα όπλα μέσου βεληνεκούς, αποφασίστηκε η συζήτηση της συμφωνίας αυτής στη Γερουσία να αναβληθεί επ' αόριστο.

Η απάτη είναι φανερή ακόμα και για εκείνους τους Δυτικοευρωπαίους ηγετικούς παράγοντες, που πίστεψαν ότι μπορούν να συνδυαστούν οι διαπραγματεύσεις σχετικά με τους πυραύλους μέσου βεληνεκούς με το νέο γύρο του κυνηγητού των εξοπλισμών στη Δυτική Ευρώπη, σοβαρό στοιχείο του οποίου ήταν η λήψη της απόφασης για την εγκατάσταση νέων αμερικανικών πυρηνικών όπλων στη Δυτική Ευρώπη.

Στο μήνυμα πολύ χοντροκομμένα δικαιολογείται η πολιτική απέναντι στο Ιράν, σαν αποτέλεσμα της οποίας, όπως είναι γνωστό, ολόκληρα 25 χρόνια κυριάρχησε στη χώρα αυτή ο δεσποτισμός του Σάχη, που κόστισε στον ιρανικό λαό δεκάδες χιλιάδες ζωές. Καταβάλλεται προσπάθεια να πειστεί η παγκόσμια κοινή γνώμη ότι οι ΗΠΑ και σήμερα δε σκέφτονται τίποτε άλλο, παρά την ασφάλεια του Ιράν και την ευημερία του λαού του, ότι η Ουάσιγκτον δεν κινείται από ιμπεριαλιστικά, ιδιοτελή σχέδια να εδραιωθεί στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, αλλά από την επιθυμία να αποτρέψει την «πιθανή σοβιετική επέμβαση».

Είναι φανερή η αβάσιμη προσπάθεια να επισκιαστεί η φανερή και σαφής πολιτική της Σοβιετικής Ενωσης σχετικά με το Ιράν. Η ΕΣΣΔ ήταν και είναι υπέρ των καλών γειτονικών σχέσεων με το Ιράν. Η ΕΣΣΔ θέλει τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών να είναι πάντοτε, ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις της διεθνούς θερμοκρασίας, σύνορα ειρήνης και συνεργασίας. Δεν είναι η Σοβιετική Ενωση, αλλά οι ΗΠΑ που μιλούσαν και εξακολουθούν να μιλάνε με το Ιράν με τη γλώσσα του ισχυρού. Δεν είναι η ΕΣΣΔ, αλλά οι ΗΠΑ που επεμβαίνουν ασύστολα στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας αυτής. Η Ουάσιγκτον απειλεί τον ιρανικό λαό με δεινά και συμφορές, αν το Ιράν δε δεχτεί τα αμερικανικά τελεσίγραφα.

Ο ίδιος ο αφγανικός λαός θα αποφασίσει τι τον συμφέρει περισσότερο: αν ζει σε συνθήκες φεουδαρχίας, που ήθελαν να τις παρατείνουν με τη βοήθεια της Ουάσιγκτον, του Πεκίνου και των πακιστανικών αρχών αυτοί που τους πέταξε η επανάσταση ή να θέσει τέρμα στην καταπίεση, ο ίδιος να ρυθμίζει τις τύχες του. Ο λαός του Αφγανιστάν έκανε την εκλογή, ανέτρεψε το φεουδαρχικό καθεστώς, κι οι προσπάθειες των αντιδραστικών κύκλων να παλινορθώσουν το παρελθόν συνάντησαν και θα συναντούν την αποφασιστική αντίσταση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Αφγανών.

Η βοήθεια που έδωσε η Σοβιετική Ενωση, ύστερα από παράκληση της νόμιμης ηγεσίας του Αφγανιστάν, δεν επιδιώκει κανένα άλλο σκοπό, εκτός από τη διαφύλαξη της χώρας αυτής από την εξωτερική απειλή. Η απειλή αυτή προκλήθηκε από την ιμπεριαλιστική επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις του Αφγανιστάν. Δεν πρέπει να λησμονούμε και το γεγονός ότι δημιουργήθηκε όχι φανταστική, αλλά πραγματική απειλή ενάντια στην ασφάλεια του σοβιετικού κράτους στα νότια σύνορά του. Μόλις η ιμπεριαλιστική επέμβαση σταματήσει, θα εκλείψουν και οι αιτίες που προκάλεσαν την ανάγκη της σοβιετικής βοήθειας.

Το ανοιχτό μιλιταριστικό και ηγεμονικό πρόγραμμα των ΗΠΑ καταδικάστηκε πλατιά από τους παράγοντες όλου του κόσμου που σκέφτονται νηφάλια, μαζί και των ΗΠΑ. Γιατί η πολιτική αυτή αποβλέπει στο να διαγράψει τα αποτελέσματα της ειρηνικής συνεργασίας στις συνθήκες της ύφεσης, που κατάχτησαν οι λαοί και τα φιλειρηνικά κράτη με μακρόχρονους και σκληρούς αγώνες ενάντια στις επιθετικές αντιδραστικές δυνάμεις, και να σπρώξουν τον κόσμο πίσω στην εποχή του «ψυχρού πολέμου» ή και να επιστρέψουν ουσιαστικά στην πολιτική της «ισορροπίας στο χείλος του πολέμου».

Το πιο ζωτικό πρόβλημα της εποχής μας, η πιο επιτακτική απαίτηση των λαών, είναι να σταματήσει το κυνηγητό των εξοπλισμών, να γίνουν ρεαλιστικά βήματα στον τομέα του αφοπλισμού. Πώς απάντησε σ' αυτό η αμερικανική κυβέρνηση στο μήνυμά της;

Το θέμα του αφοπλισμού ουσιαστικά απουσιάζει από το μήνυμα. Μόνο ακροθιγώς αναφέρεται «η υποχρέωση των ΗΠΑ να επιδιώξουν ενεργά» την εδραίωση του καθεστώτος της μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων. Συνάμα, η Ουάσιγκτον, με τις ενέργειές της, όπως είναι, για παράδειγμα, οι μαζικές αποστολές όπλων στο Πακιστάν, που αρνείται να προσχωρήσει στο σύμφωνο μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων, πρακτικά κάνει αμφίβολη κι αυτή την «υποχρέωση».

Στο μήνυμα αναφέρεται το θέμα σχετικά με τη «ΣΑΛΤ-2». Στα λόγια αναγνωρίζεται ότι η «ΣΑΛΤ-2» ωφελεί τα αμοιβαία συμφέροντα, τα «συμφέροντα της ασφάλειας» των ΗΠΑ, ότι «δεν είναι αμερικανική παραχώρηση στη Σοβιετική Ενωση και ούτε σοβιετική παραχώρηση στις ΗΠΑ». Ποιο συμπέρασμα, όμως, βγαίνει απ' αυτά; Εντελώς αντίθετο για τη σημασία της «ΣΑΛΤ-2». Μεταξύ των στόχων που καθόρισε η διοίκηση των ΗΠΑ, η επικύρωση της «ΣΑΛΤ-2» μπαίνει στην τελευταία θέση, υποτάσσεται στα προγράμματα της μιλιταριστικοποίησης, που μπαίνουν στην πρώτη θέση. Ο Λευκός Οίκος προβλέπει παραπέρα «πιο σημαντικές επενδύσεις στα στρατηγικά συστήματα»... «στην ανυπαρξία της ΣΑΛΤ».

Η δήλωση αυτή δεν μπορεί να μη βάλει σε ανησυχία την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Η Σοβιετική Ενωση είναι φυσικά υπέρ της επικύρωσης της συμφωνίας «ΣΑΛΤ-2». Ηταν πάντοτε πιστή στο λόγο της και θεωρεί ότι και η άλλη πλευρά οφείλει να είναι πιστή στις συμφωνίες που υπέγραψε. Το γεγονός ότι στο μήνυμα δεν υπάρχει καμιά συγκεκριμένη πρόταση για τα ζητήματα του αφοπλισμού, δείχνει για μια ακόμα φορά ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είχε και δεν έχει επιθυμία να ασχοληθεί πραγματικά με την αναζήτηση αμοιβαία παραδεκτών λύσεων αυτού του επιτακτικού προβλήματος της εποχής μας. Οπως φαίνεται, δεν ήταν τυχαίο που η διοίκηση σε όλη τη διάρκεια της δράσης της παρεμπόδιζε με κάθε τρόπο τις διαπραγματεύσεις για τον αφοπλισμό. Εγκαταλείφθηκαν τα συνθήματα όπως «η κατάργηση των πυρηνικών όπλων» κλπ., που χρησιμοποιούσε ο Κάρτερ, επιδιώκοντας να πάρει την εξουσία.

Στο λόγο του, που εκφώνησε στο Κογκρέσο, στις 23 του Γενάρη, ο Κάρτερ παραδέχτηκε ότι «τώρα, όπως και κατά τη διάρκεια των τελευταίων τρεισήμισι δεκαετιών, οι αμοιβαίες σχέσεις των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ενωσης αποτελούν το σοβαρότερο παράγοντα, από τον οποίο θα εξαρτηθεί αν θα ζήσει ο πλανήτης μας ειρηνικά ή θα οδηγηθεί στην άβυσσο μιας παγκόσμιας σύγκρουσης». Δεν μπορούμε να μη συμφωνήσουμε με τη διαβεβαίωση αυτή. Ωστόσο, όλη η πορεία των παραπέρα συλλογισμών του προέδρου και στο λόγο του, και στο μήνυμα, δείχνουν την πρόθεσή του να υποκαταστήσει τις καλές γειτονικές σχέσεις μεταξύ της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ με την αντιπαράθεση και τον περιορισμό της συνεργασίας.

Οι συντάκτες του μηνύματος φτάνουν στο σημείο να ισχυριστούν ότι τάχα με τη Σοβιετική Ενωση «δεν είναι δυνατό να συνεργαστούμε σαν και πρώτα». Ολα έχουν αναποδογυριστεί: γιατί η Ουάσιγκτον είναι ακριβώς εκείνη που εμφανίζεται σαν αφερέγγυος και όχι σοβαρός συνεταίρος, που παραβιάζει αυθαίρετα τις υπογραμμένες συμφωνίες και συμβάσεις και τους καθιερωμένους κανόνες των διακρατικών σχέσεων. Αν στο Λευκό Οίκο νομίζουν πως έτσι θα επηρεάσουν κατά κάποιον τρόπο τη Σοβιετική Ενωση και την εξωτερική της πολιτική, άδικα χάνουν τον καιρό τους. Παρόμοιες προσπάθειες απέτυχαν στο παρελθόν, θα αποτύχουν και τώρα.

Γενικά, από το μήνυμα του προέδρου συνάγεται ότι οι ιθύνοντες κύκλοι της χώρας, αντιμετωπίζοντας τις πραγματικότητες του σημερινού κόσμου με την αντικειμενική αύξηση των δυνάμεων της ειρήνης, της προόδου και του σοσιαλισμού, δε θέλουν καθόλου να οικοδομήσουν την πολιτική τους σύμφωνα με το πραγματικό βάρος των ΗΠΑ στο σημερινό κόσμο. Οπως φαίνεται, οι κύκλοι αυτοί δεν μπορούν καθόλου να απαλλαγούν από την αυτοκρατορική ηγεμονιστική σκέψη, δε θέλουν να πάρουν υπόψη το συσχετισμό των δυνάμεων που διαμορφώθηκε διεθνώς. Δεν επιθυμούν να δουν ότι η ανθρωπότητα μπήκε στη δεκαετία του 1980 και ότι δεν μπορούν σήμερα να μιλάνε με την ψυχροπολεμική της γλώσσα, να σκέπτονται όπως και οι Τρούμαν και Ντάλες.

Κρίνοντας από τα σχόλια και την απήχηση, η διεθνής κοινή γνώμη δέχτηκε τη μιλιταριστική εξωτερική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης των ΗΠΑ σαν άμεση πρόκληση ενάντια στην πολιτική της ύφεσης, σαν πρόκληση ενάντια στα ζωτικά συμφέροντα των λαών.

Στις αετοφωλιές και στις ερήμους, στων πετρελαίων τα περάσματα, αίμα και θάνατος. Τα φύτρα μένουνε βαθιά στο ξεραμένο χώμα και μαραίνονται.

Ούτε ένα δάκρυ ο ουρανός και γύρω κουρνιαχτός καταστροφής.

- Παιδιά, φασματικές μορφές, πεθαίνουνε στ' άσαρκο στήθος των μανάδων.

Κι εσείς, «μοιραίοι κι άβουλοι», τι κάνετε, λοιπόν, εσείς που κρύβετε το κεφάλι στην άμμο για να μη βλέπετε, να μην ακούτε τα μηνύματα των καιρών και να μην αντιστέκεστε σε ό,τι σας εμφανίζουν ως αναπόφευκτο;

Εσείς, στον κόσμο των λωτοφάγων και της φυγής, με το ύφος και την απορία της αδιαφορίας: «Ε, και τι έγινε λοιπόν;». Με την αυταρέσκεια της άγνοιας και την αποδοχή των συμβιβασμών.

«Η πάλη για αγορές και η καταλήστευση ξένων χωρών, η τάση να καταπνίξουν το επαναστατικό κίνημα του προλεταριάτου και της δημοκρατίας στο εσωτερικό των χωρών, η τάση να αποβλακώσουν, να διασπάσουν και να εξοντώσουν τους προλετάριους όλων των χωρών, σπρώχνοντας τους μισθωτούς σκλάβους του ενός έθνους ενάντια στους μισθωτούς σκλάβους του άλλου έθνους προς όφελος της αστικής τάξης, αυτό είναι το μοναδικό πραγματικό περιεχόμενο και το μοναδικό πραγματικό νόημα του πολέμου»(1). Τούτα έγραφε o Λένιν το 1914, μόλις είχε ξεσπάσει o ιμπεριαλιστικός Α` Παγκόσμιος Πόλεμος.

Οι επίκαιρες αυτές επισημάνσεις φωτίζουν τα γεγονότα και τις τάσεις εξέλιξής τους. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος (ή ίσως ορθότερα η σειρά πολέμων) προετοιμάζεται από τις ΗΠΑ με τη συνεργασία της ΕΕ, της Ελλάδας και των άλλων κρατών του ΝΑΤΟ, που συνυπέγραψαν την εν λευκώ κήρυξη πολέμου, μέσω της ενεργοποίησης του άρθρου 5 του καταστατικού της Συμμαχίας. Πρόκειται για έναν πόλεμο, που φιλοδοξεί να επιφέρει τεράστιες γεωστρατηγικές αλλαγές, με στόχο την παραπέρα εδραίωση της αμερικανικής κυριαρχίας, την ένταση της καταλήστευσης του μόχθου και του πλούτου των λαών (πρώτα απ' όλα του πετρελαίου της Κασπίας και της Μ. Ανατολής), την υποδούλωση λαών και κυβερνήσεων (60 «απείθαρχα» κράτη περιλαμβάνει o κατάλογος των ΗΠΑ), το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης, που όλο και ζυγώνει μέσω της καταστροφής των υποδομών και της κατανάλωσης όπλων.

Κάθε ιμπεριαλιστικός πόλεμος, όμως, φέρνει στους λαούς τεράστια δεινά και συμφορές: Θάνατο, πείνα, φτώχεια, υπερεκμετάλλευση, όλα αυτά στο όνομα δήθεν της νίκης της πατρίδας ενάντια στον εχθρό. Και οι δυστυχίες συσσωρεύονται, τόσο για τους ηττημένους λαούς, όσο και για τους νικητές. Ο πραγματικός νικητής είναι, φυσικά, τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου των πολυεθνικών και το σύστημα κυριαρχίας τους. Επειδή τα ιδεολογικά παραμύθια, με τα οποία δικαιολογούνται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, παύουν να είναι κάποτε πειστικά και αναδύονται πίσω τους ξεκάθαρα τα ταξικά συμφέροντα και για να μπορέσουν, λοιπόν, να καμφθούν οι λαϊκές αντιστάσεις, οι άρχουσες τάξεις λαμβάνουν μια σειρά μέτρα περιορισμού ή και κατάργησης της, έτσι κι αλλιώς, «κολοβής» αστικής δημοκρατίας.

Αυτό, βέβαια, ισχύει πολύ περισσότερο, όταν εξαγγέλλεται ένας μακροχρόνιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος από τoν Πρόεδρο Μπους, ένας πόλεμος μεγάλων γεωστρατηγικών φιλοδοξιών, μεγαλύτερων και των ηγεμονικών σχεδίων της ιμπεριαλιστικής Γερμανίας επί ναζισμού, ένας πόλεμος στον oπoίo οι ΗΠΑ μπορεί να χρησιμοποιήσουν ακόμη και πυρηνικά όπλα, όπως δήλωσε o υπουργός Αμυνας Ράμσφελντ. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να είχε διεξαχθεί o Α` Παγκόσμιος Πόλεμος, αν δε φιμωνόταν η φωνή των κομμουνιστών και των άλλων πατριωτών - διεθνιστών, αν δεν κηρύσσονταν εκτός νόμου, αν δε δικάζονταν από τα στρατοδικεία, αν δε στέλνονταν φυλακή, αν δεν οδηγούνταν στα εκτελεστικά αποσπάσματα; Θα μπορούσε o Χίτλερ να εξαπολύσει τις στρατιές του, αν πρωτύτερα δεν είχε επιβάλει μια αιμοσταγή δικτατορία, καταργώντας την αστική δημοκρατία και κάθε δημοκρατική κατάκτηση του εργατικού κινήματος;

Ετσι και τώρα, οι ΗΠΑ, με τη συνεργασία της ΕΕ, ετοιμάζουν ανάλογες εξελίξεις στο εσωτερικό, τόσο των ΗΠΑ και των άλλων συμμάχων χωρών του ΝΑΤΟ, όσο και σε κάθε άλλο κράτος.

Στις ΗΠΑ, με βάση δηλώσεις μελών της κυβέρνησης, βρίσκεται πλέον υπό αναθεώρηση όλη η νομοθεσία που σχετίζεται με τις δημοκρατικές ελευθερίες. Πρέπει εδώ να υπενθυμίσουμε ότι στις ΗΠΑ οι δημοκρατικές κατακτήσεις είναι εξαιρετικά περιορισμένες, αφού μέχρι πρόσφατα το ΚΚ ΗΠΑ ήταν σχεδόν παράνομο, στην χώρα ισχύει ένα από τα πλέον αντιδημοκρατικά και καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα, ενώ το δικαίωμα του λαού να διαδηλώνει υπόκειται σε ασφυκτικούς περιορισμούς και απαγορεύσεις.

Επίσης, πρέπει να σημειώσουμε ότι επί προεδρίας Κλίντον ψηφίστηκε νέος αντιτρομοκρατικός νόμoς, o οποίος δίνει τη δυνατότητα στο στρατό να αναλαμβάνει τoν έλεγχο μιας περιοχής των ΗΠΑ, αν υπάρχουν και μόνο πληροφορίες ότι επίκειται τρομοκρατική ενέργεια. Αναμένεται, μάλιστα, να αναθεωρηθεί προς το αντιδραστικότερο η αντιτρομοκρατική νομοθεσία των ΗΠΑ.

Εκτός από τις νομοθετικές αλλαγές, ήδη, στις ΗΠΑ φαίνεται να επικρατεί, με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης που ελέγχονται από τις πολυεθνικές, η αντιαραβική και τρομολαγνική υστερία, που ήδη οδήγησε σε επιθέσεις σε βάρος Αμερικανών Αράβων. Ανάλογες διώξεις σε βάρος Ιαπώνων στην καταγωγή Αμερικανών πολιτών είχαν ακολουθήσει τα γεγονότα του Περλ Χάρμπορ. Από την άλλη, η διατύπωση και μόνο απόψεων που αμφισβητούν την πολεμική υστερία της κυβέρνησης Μπους και της ολιγαρχίας θεωρείται ισοδύναμη εθνικής προδοσίας και με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα δεν αποκλείεται - το αντίθετο μάλιστα - σύντομα να διώκεται και ποινικά. «Οποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας», λένε οι ιθύνοντες των ΗΠΑ και αυτό δεν ισχύει μόνο για την εξωτερική πολιτική τους. Ανάμεσα στα άλλα μέτρα, η λογοκρισία παίρνει νέες διαστάσεις, θυμίζοντας έντονα ανάλογες, πολύ σκοτεινές, περιόδους της ιστορίας των ΗΠΑ.

Το κύμα συλλήψεων και αστυνομικών ελέγχων, τόσο μέσα στις ΗΠΑ, όσο και στην ΕΕ, το δικαιολογούν οι αρμόδιοι από την ανάγκη έρευνας για τη σύλληψη των δραστών. Στην πραγματικότητα, αποτελεί και αυτό μέρος του σκηνικού τρομοκράτησης όποιων αμφισβητούν και δημιουργίας κλίματος τρομο-υστερίας. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι το FBI παρουσίασε ως πειστήρια εγχειρίδια οδήγησης αεροσκαφών και αντίτυπα του Κορανίου;

Παράλληλα με τις διάφορες δηλώσεις και εκδηλώσεις, καλλιεργείται o εθνικισμός, για να μην πούμε η ανωτερότητα του αμερικανικού έθνους. Ακόμη περισσότερο, γίνεται λόγος για σύγκρουση των πολιτισμών: Η πολιτισμένη, ανώτερη Δύση ενάντια στους Αραβες υπανθρώπους; Δεν πρόκειται ασφαλώς για νέα φαινόμενα. Μόνο που τώρα παίρνουν υστερικές διαστάσεις και θυμίζουν έντονα τις ρατσιστικές θεωρίες που πλάσαρε o γερμανικός ιμπεριαλισμός διά στόματος ναζί. Ισως στη θέση των διώξεων του εβραϊκού πληθυσμού να μπουν οι Αραβες. Χρειάζεται κάθε φορά μια δικαιολογία και ένα εξιλαστήριο θύμα.

Οπως δήλωσε και o ηγέτης του αστικού Κόμματος των Φιλελευθέρων των ΗΠΑ, Χ. Μπράουν, «είναι εντελώς παράλογο να εγκαταλείπουμε τις ελευθερίες μας στο όνομα της ελευθερίας».

Με τον εναργέστερο τρόπο, τα σχέδια των ΗΠΑ για το πολιτικό καθεστώς των συμμάχων τους και των ουδέτερων κρατών αποκαλύπτονται στα άρθρα του Ου. Κλαρκ (του γνωστού δολοφόνου του γιουγκοσλαβικού λαού) στην «Ουάσιγκτον Ποστ» και την «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν», που αναδημοσιεύτηκαν στον αθηναϊκό Τύπο, ενώ τα εχθρικά κράτη τα αναμένει o όλεθρος, εννοείται.

Πρώτος στόχος είναι, κατά τoν Κλαρκ, η στενότερη συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών και η ανταλλαγή πληροφοριών, δηλαδή το φακέλωμα ανά την υφήλιο όσων δεν είναι αρεστοί στις ΗΠΑ και το NATO. Δεύτερον, όταν το αστυνομικό έργο της καταστολής δε θα είναι αποτελεσματικό σε μια χώρα, τότε οι ΗΠΑ θα παρεμβαίνουν για να «σώσουν την κατάσταση». Ειδικές στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ θα εισβάλλουν σε χώρες «που δεν είναι συνεργάσιμες ή απλώς δε δύνανται να ελέγξουν την επικράτειά τους»! Χωρίς να υπάρχει ταύτιση, η αναλογία με τα χιτλερικά επιχειρήματα είναι εμφανής. Προβλέπεται, επίσης, η κατάληψη πρωτευουσών και εδαφών, προκειμένου να επιβληθεί το καθεστώς της αρεσκείας των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων τους.

Αλλά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δε θα αρκεστούν σε αυτά. Θα «επιβάλουν προληπτικές πολιτικές αλλαγές σε χώρες που δε συνεργάζονται»! Εδώ προαναγγέλλουν ξεκάθαρα εισβολές και πραξικοπήματα, ακόμη και ενάντια σε ασταθείς συνεργάτες τους, ενώ δεν παραλείπουν να τονίσουν ότι δε θα χρησιμοποιούνται μόνο νόμιμα μέσα, αλλά και παράνομα. Κάτι που το κάνουν και σήμερα, χωρίς να το λένε. Αν σήμερα το διατυμπανίζουν, είναι σαφές ότι δεν έχουν δει πολλά τα μάτια μας!

Για τoν ίδιο λόγο σκέφτονται να καταργήσουν το νόμo που απαγορεύει - δήθεν - στη CIA τη δολοφονία ξένων ηγετών. Με βάση την εμπειρία της ανθρωπότητας από τoν αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, o καθένας μπορεί να φανταστεί τι θα ακολουθήσει από αυτήν την κυνική, εγκληματική πρόθεση αλλαγής της νομοθεσίας.

Η ΕΕ, αφού αποφάσισε στις 13 Ιουλίου μέτρα καταστολής των διαδηλώσεων, έχοντας ήδη βάλει σε εφαρμογή το ευρωφακέλωμα και τους μηχανισμούς καταστολής με τη Συνθήκη Σένγκεν και την Ευρωπόλ, αποφάσισε στην πρόσφατη σύνοδο των αρμόδιων υπουργών και στη Σύνοδο Κορυφής που ακολούθησε νέα, σκληρότερα μέτρα πάταξης όποιου αμφισβητεί την κυριαρχία και ασυδοσία των πολυεθνικών. Στην πραγματικότητα, επιτάχυνε την υλοποίηση μέτρων, που έτσι κι αλλιώς σχεδίαζε. Αυτό το ομολόγησαν οι ίδιοι οι υπουργοί της ΕΕ.

Ετοιμάζεται, λοιπόν, η θεσμοθέτηση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και παράδοσης, που θα ισχύει αυτομάτως για όλη την ΕΕ. Ετσι, η χώρα μας θα είναι πλέον υποχρεωμένη να συλλαμβάνει και να εκδίδει όσους κατηγορούνται σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της ΕΕ και, μάλιστα, με ταχύτατες διαδικασίες. Θα εκδίδονται ακόμη και Ελληνες πολίτες κατά παράβαση του Συντάγματος!

Παράλληλα, θα δοθεί νέος ορισμός της τρομοκρατίας, που θα ισχύει για όλη την ΕΕ. Αυτό γίνεται, προκειμένου με το νέο ορισμό να περιληφθούν με πιο ξεκάθαρο τρόπο οι δραστηριότητες κινημάτων και γενικά όποιου αντιστέκεται. Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, ότι στη Γερμανία τρομοκρατικές οργανώσεις θεωρούνται και κάποιες κουρδικές και τουρκικές οργανώσεις, που αγωνίζονται για τη δημοκρατία και την απελευθέρωση των λαών. Στη Μ. Βρετανία, ο ορισμός που δίνει ο νόμος στις τρομοκρατικές ενέργειες είναι τόσο ευρύς, ώστε μπορεί να περιλάβει ακόμη και τη δημόσια (π.χ. σε πλατεία) καταστροφή μεταλλαγμένων προϊόντων.

Ετσι, είναι φανερό ότι στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων που θα καταρτίσει η ΕΕ θα καταγράφονται σταδιακά, όχι μόνο οι οργανώσεις - φαντάσματα που καθοδηγούνται, άμεσα ή έμμεσα, από τις μυστικές υπηρεσίες, αλλά και λαϊκές οργανώσεις, που αμφισβητούν, στον ένα ή άλλο βαθμό, την κυριαρχία της «νέας τάξης πραγμάτων».

Εκτός αυτών, αποφασίστηκε η ενίσχυση της Ευρωαστυνομίας και η δημιουργία ειδικής αντιτρομοκρατικής δύναμης στο πλαίσιό της και η ταχύτερη προώθηση του θεσμού του ευρωεισαγγελέα. Από την άλλη, θεσμοθετείται η στενότερη συνεργασία και διασύνδεση των μυστικών υπηρεσιών. Η συνάντηση των αρχηγών τους γίνεται επίσημος θεσμός της ΕΕ, ενώ θεσμοθετείται και η «συνεργασία» όλων αυτών με τη CIA και τις άλλες μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.

Θα ενταθεί, επίσης, η ηλεκτρονική παρακολούθηση και το ηλεκτρονικό φακέλωμα των ύποπτων για τρομοκρατία. Με την κρίσιμη διαφορά ότι ύποπτος μπορεί να είναι ανά πάσα στιγμή ο καθένας. Το αμερικανικό Εσελον, που λειτουργεί με τη βοήθεια της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Δανίας, αλλά και άλλων εκτός ΕΕ κρατών, θα συμπληρωθεί από αντίστοιχο σύστημα που φιλοδοξεί να δημιουργήσει μόνη της η ΕΕ. Η καταγραφή πολιτικά υπόπτων, μέσω Σένγκεν, Συνθήκης για την Ευρωαστυνομία και άλλων ήδη ψηφισμένων συμβάσεων και νομιμοποιημένων μηχανισμών, που μέχρι τώρα γινόταν με το πρόσχημα της αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος κυρίως, πρόκειται να επεκταθεί και τελειοποιηθεί.

Το πρόσχημα τώρα είναι κυρίως η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, ενώ ολοένα και πιο ανοιχτά ταυτίζεται στις διάφορες διακηρύξεις η τρομοκρατία με τα λαϊκά κινήματα. Είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε με την ευκαιρία ότι όλες οι μέχρι σήμερα γνωστές περιπτώσεις τρομοκρατικών οργανώσεων είτε στήθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες είτε καθοδηγήθηκαν από τις τελευταίες. Υπάρχουν πλέον πλήθος σχετικών μαρτυριών για τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, τη γερμανική RAF και άλλες και για το πώς καθοδηγούνταν από τη CIA. Ο Μπιν Λάντεν είναι μία ακόμη απόδειξη.

Και έτσι, λοιπόν, το αστυνομικό κράτος προσεγγίζει το απόγειό του. Η κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας γνωρίζει νέες μέρες δόξας. Και αυτό ακόμη το σημερινό αστικό Σύνταγμα κουρελιάζεται! Η εθνική ανεξαρτησία ρίχνεται στον κάλαθο των απορριμμάτων! Οι πιο σκοτεινοί μηχανισμοί των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που ευθύνονται για τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα στον κόσμο και για εκατομμύρια νεκρούς, γίνονται νόμος! Οι εγκληματικές υπηρεσίες τους με τους πράκτορές τους θα δρουν και θα συνωμοτούν ασύδοτα σε βάρος του λαού και του λαϊκού κινήματος, αλλά και όποιου εν γένει αμφισβητεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών μονοπωλίων. Οι οδυνηρές μνήμες του παρελθόντος ξυπνούν και θα αφυπνίσουν τον ελληνικό λαό.

Οσο για τα φληναφήματα περί διατήρησης τάχα του κράτους δικαίου και της «ανοιχτής κοινωνίας» παράλληλα με τoν «αντιτρομοκρατικό αγώνα», που υποστηρίζουν οι ηγέτες της ΕΕ και στη χώρα μας η κυβέρνηση, η ΝΔ και o ΣΥΝ, η ζωή έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι οι εγγυήσεις του κράτους δικαίου είναι μια καλή βιτρίνα για την εξουσία της μονοπωλιακής ολιγαρχίας. Στην πραγματικότητα, οι όποιες δημοκρατικές ελευθερίες υπάρχουν, δεν μπορούν από μόνες τους να θίξουν την ουσία της αστικής δημοκρατίας, αποτελούν καρπό του λαϊκού κινήματος και εφαρμόζονται στην πράξη μόνο όταν το κίνημα είναι ισχυρό για να τις επιβάλει. Χώρια, που το ξήλωμα των δημοκρατικών δικαιωμάτων έχει αρχίσει εδώ και χρόνια. Αλλωστε, ακόμη και στη ναζιστική Γερμανία, οι θεωρητικοί της υποστήριζαν ότι υπήρχε κράτος δικαίου(2)! Για να μην πούμε ότι στις πρόσφατες τοπικές εκλογές στο Αμβούργο, ο συνδυασμός των νεοναζί που έλαβε 17% είχε την ονομασία «Επίθεση για το Κράτος Δικαίου».

Για να δείξει το δρόμο που πρόκειται να βαδίσει η ΕΕ, η κυβέρνηση του Βελγίου φρόντισε να απαγορεύσει τη διαδήλωση που είχαν ζητήσει να πραγματοποιήσουν οι Παλαιστίνιοι των Βρυξελλών για να τιμήσουν τα θύματα της νέας Ιντιφάντα. Ακριβώς, όπως απαγόρευσε και τη διαδήλωση καταδίκης της ΝΑΤΟικής επίθεσης στη Γιουγκοσλαβία πριν δύο χρόνια.

Η ελληνική κυβέρνηση, με τη συνηγορία της ΝΔ, προχωρά ακάθεκτη στην υλοποίηση των σχεδίων του ΝΑΤΟ. Στην πολιτική της αυτή, δεν αντιτάσσεται στην πραγματικότητα ούτε ο ΣΥΝ, ο οποίος όλο και ξεχνά να αναφερθεί στην ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, βαφτίζει ανθρωπισμό την υποταγή στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, ενώ αντιτάσσεται ανοιχτά, με απόφαση της Πολιτικής του Γραμματείας, στους αγώνες των εργαζομένων για μη συμμετοχή της χώρα μας στο βρώμικο πόλεμο (ή σειρά πολέμων), που ξεκινούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.

Η ελληνική κυβέρνηση από την πλευρά της συνυπέγραψε, όχι μόνο τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία και έστειλε ελληνικά στρατεύματα να κάνουν το χωροφύλακα του ΝΑΤΟ στις γειτονικές χώρες, αλλά και προώθησε όλες τις αντιδημοκρατικές συμφωνίες της ΕΕ, τις «αντιτρομοκρατικές» συνεργασίες με τις ΗΠΑ και την Τουρκία, ψήφισε τον «τρομονόμο».

Τώρα ετοιμάζεται για νέα βήματα. Η περιστολή των δυνατοτήτων διακίνησης των ιδεών που δεν είναι αρεστές στην ολιγαρχία θα προωθηθεί σύντομα με τον «αφισονόμο», o οποίος προσωρινά και μόνο για λόγους τακτικής αποσύρθηκε. Το νομοσχέδιο καταστολής και διάλυσης των διαδηλώσεων είναι έτοιμο, ενώ στην πράξη η καταστολή τους έχει προωθηθεί εδώ και καιρό, όπως και η ποινικοποίηση των αγώνων και οι απαγορεύσεις των απεργιών.

Από την άλλη, σε μια σαφή προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού, η κυβέρνηση, διά στόματος υπουργού Δικαιοσύνης, υποστηρίζει ότι έθεσε φραγμούς στο αντιδημοκρατικό, αυταρχικό πλέγμα που προωθεί η ΕΕ. Η αλήθεια είναι ότι, ενώ αποδέχθηκε όλα τα μέτρα που προαναφέρθηκαν, πρότεινε εντελώς δευτερεύουσες φραστικές αλλαγές στα κείμενα. Οι αλλαγές αυτές, ακόμη και αν τελικά γίνουν αποδεκτές, δε μεταβάλλουν σε καμιά περίπτωση την ουσία. Με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί που γεννούν και υποθάλπουν τέτοιες ενέργειες θα τρομοκρατούν, θα φιμώνουν, θα υποδουλώνουν τους λαούς.

Και ενώ η «σιδερένια φτέρνα» επιχειρείται να επιβληθεί διά πυρός και σιδήρου, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Χρυσοχοΐδης δήλωσε σε μια εμπνευσμένη, με τον τρόπο της, τοποθέτηση: «Πιστεύω ότι ο πολίτης στην Ελλάδα εκφράζεται ελεύθερα, σκέφτεται ελεύθερα, συνέρχεται ελεύθερα»!

Mόνο που όλα αυτά τα σχέδια μπορεί να μείνουν στα χαρτιά. Η λαϊκή οργή, τόσο στη χώρα μας, όσο και σε όλο τον κόσμο δυναμώνει. Μια γιγάντια λαϊκή συσπείρωση θα ορθωθεί στην χώρα μας για τη μη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο, για να τεθούν εμπόδια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, για να υπερασπιστούμε και να διευρύνουμε τις δημοκρατικές κατακτήσεις.

Μέσα από την ίδια τους την πείρα, και με την παρέμβαση των κομμουνιστών, οι εργαζόμενοι θα κατανοούν ότι η μόνη τους ελπίδα είναι να υψώσουν τις σημαίες της ειρήνης, της εθνικής ανεξαρτησίας, της αξιοπρέπειας και της τιμής, του ανυποχώρητου αγώνα για ζωή. Η βαρβαρότητα της «νέας τάξης πραγμάτων» θα ηττηθεί. Ο άνθρωπος θα νικήσει. Ας ετοιμαστούν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ να αντιμετωπίσουν τις θύελλες των λαϊκών κινημάτων. Ο καιρός πλησιάζει. Τα οπλικά συστήματα, οι μυστικές τους υπηρεσίες και οι δολοπλοκίες τους θα αποδειχθούν χάρτινα, μπροστά στον ενωμένο αγώνα. Γιατί o κόσμος που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας θα είναι καλύτερος.

Παραπομπές

1. Β. Ι. Λένιν, Για τους δίκαιους και άδικους πολέμους, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σ. 15

2. Ι. Μανωλεδάκη, 7 θέσεις για το Δίκαιο και τη Δικαιοσύνη, εκδ. «Αντ. Σάκκουλα», σ. 81