Τετάρτη 10 Σεπτέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το νερό ... νεράκι!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μετά τις αυξήσεις στα διόδια, στο ηλεκτρικό ρεύμα και στα άλλα είδη πρώτης ανάγκης, μαζί με αυτά των σχολικών ειδών, οι τιμές των οποίων τραβούν την ανηφόρα και φέτος, οι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου θα αντιμετωπίσουν από τον Οκτώβρη και τους αυξημένους λογαριασμούς της ΕΥΔΑΠ.

Πρόκειται, σύμφωνα με πληροφορίες, για αυξήσεις στα τιμολόγια νερού γύρω στο 3,5% και για αυξήσεις στα τέλη αποχέτευσης γύρω στο 8%. Παράλληλα, όλα αυτά δεν αποκλείεται να συνοδευτούν με ένα νέο χαράτσι που θα επιβληθεί για τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού της Ψυττάλειας, το αποκαλούμενο και «Ψυτταλειόσημο»...

Η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ και η κυβέρνηση για την επιβολή των αυξήσεων αυτών θα επικαλεστούν τη λειψυδρία και τα αυξημένα έξοδα για την άντληση νερού από την Υλίκη. Είναι, όμως ο πραγματικός λόγος αυτός; Ασφαλώς και δεν είναι. Η ΕΥΔΑΠ, στο πλαίσιο της πολιτικής που ακολούθησαν και ακολουθούν τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, δε λειτουργεί ως δημόσια και κοινωφελής επιχείρηση, αλλά ως μια καθαρά ιδιωτική επιχείρηση με σκοπό αποκλειστικά το κέρδος, σε όφελος των ιδιωτών μετόχων της. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κέρδη της το 2007, μετά από τους φόρους, έφτασαν στα 43,3 εκατ. ευρώ, έναντι 33,3 του 2006, δηλαδή αυξημένα κατά 30%!

Το μόνο που τους ενδιαφέρει, λοιπόν, είναι τα κέρδη κι όχι το ενδεχόμενο λειψυδρίας...

Και η ταμπακέρα;

Ωραία φάμπρικα έχει βρει η Νομαρχία του Πειραιά, για να συντηρεί την επικοινωνιακή της προβολή. Τη μία με τα σάπια κρέατα που εντοπίζουν οι υπηρεσίες, την άλλη με τη μη κανονικότητα στη λειτουργία διαφόρων εμπορικών χώρων. Τώρα, με ανακοίνωσή της, ενημερώνει ότι οι τιμές σε διάφορα σχολικά είδη παρουσιάζουν απόκλιση μέχρι και 200% σε διάφορους δήμους του νομού, ενώ από τις αρχές Ιούλη μέχρι τώρα σε αυτά τα είδη παρατηρούνται ανατιμήσεις μέχρι και 75%.

Εντάξει, μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι και αυτού του είδους η ενημέρωση δείχνει και από μία ακόμα σκοπιά, τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, παραμονές ανοίγματος των σχολείων. Να συμφωνήσουμε και ότι με τέτοιες παρεμβάσεις, η διοίκηση της Νομαρχίας ρίχνει τις... μπηχτές της, προς την κυβέρνηση, στη σαφή της προσπάθεια για διαφοροποιήσεις. Ομως, ενώ όλα αυτά είναι κατανοητά, για την ουσία της υπόθεσης η Νομαρχία δε βγάζει άχνα.

Ποια είναι η ουσία; Η επιχειρηματική ασυδοσία, ως αποτέλεσμα της πολιτικής απελευθέρωσης των αγορών που επέβαλαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η θεοποίηση της «επιχειρηματικότητας» και της «κερδοφορίας», ως αποτέλεσμα των πολιτικών της ΕΕ που εδώ εφαρμόζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Η πολιτική λιτότητας στα εισοδήματα των εργαζομένων από την εξουσία πλουτοκρατίας - δικομματισμού και την αφόρητη ακρίβεια - ανατιμήσεις σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης.

Με δυο λόγια, καλές οι ανακοινώσεις και η επικοινωνιακή πολιτική της Νομαρχίας, αλλά πρέπει, να μην ξεχνάμε την... ταμπακέρα.

Τα «λάφυρα» του πολέμου

«Η Shell έγινε η πρώτη δυτική πετρελαϊκή εταιρεία που υπογράφει συμφωνία με την ιρακινή κυβέρνηση, μετά από την αμερικανική εισβολή του 2003, για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Βασόρα αξίας 4 δισ. δολαρίων». Η είδηση αυτή, που έκανε χτες το γύρο του κόσμου από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, αποκαλύπτει ένα από τα πραγματικά κίνητρα του πολέμου στο Ιράκ το 2003. Ενός πολέμου, στον οποίο πρωτοστάτησαν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας, με πρόσχημα την καταπολέμηση της... τρομοκρατίας και την κατοχή - δήθεν - από την κυβέρνηση του Ιράκ όπλων μαζικής καταστροφής. Το αποτέλεσμα του πολέμου, ήταν η ισοπέδωση του Ιράκ, η δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων αθώων Ιρακινών και η κατοχή της χώρας από τους δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς και Βρετανούς και άλλους πρόθυμους συμμετέχοντες, στρατιώτες.

Φυσικά, ο πραγματικός λόγος της εισβολής των αμερικανοβρετανικών στρατευμάτων στο Ιράκ, δεν ήταν ούτε η καταπολέμηση της τρομοκρατίας ούτε η ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής από την τότε κυβέρνηση Σαντάμ Χουσεΐν, αλλά η εκμετάλλευση των ιρακινών πετρελαιοπηγών από τις πολυεθνικές του πετρελαίου και η παρουσία τους στη σημαντική από γεωστρατηγική άποψη περιοχή. Οσο για το πετρέλαιο, του λόγου το αληθές, βεβαιώνει και η χτεσινή δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του ιρακινού υπουργείου Πετρελαίου, Ασέμ Τζιχάντ, ο οποίος προανήγγειλε την εκμετάλλευση του 49% των ιρακινών κοιτασμάτων πετρελαίου από την πολυεθνική Shell. Οπως δήλωσε ο Α. Τζιχάντ, «οι υπεύθυνοι της Shell έχουν προσκληθεί στη Βαγδάτη τον επόμενο μήνα για την υπογραφή της συμφωνίας, η οποία κατά πάσα πιθανότητα μέσα από κοινοπραξία θα δίνει το 49% στην εταιρεία και το 51% στο υπουργείο της χώρας».

Είναι ηλίου φαεινότερο, πως και η συμφωνία αυτή - ανάμεσα στη Shell και την εγκάθετη ιρακινή κυβέρνηση - είναι ένα από τα «λάφυρα» του πολέμου, που κήρυξαν μονομερώς εναντίον του Ιράκ οι κυβερνήσεις ΗΠΑ και Βρετανίας.

Οι δύο όψεις

Την ώρα που στην Ελλάδα, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας (με τις ιδιωτικοποιήσεις και νέα «εργαλεία» όπως τα ΣΔΙΤ) - ολοκληρώνοντας το θεάρεστο έργο που άρχισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, το... ξαναγύρισαν στις «εθνικοποιήσεις»! Ετσι, την Κυριακή, την ώρα που ο Κ. Καραμανλής ανακοίνωνε στη ΔΕΘ την απόφαση της κυβέρνησής του να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της «Ολυμπιακής», του ΟΣΕ και άλλων κρατικών επιχειρήσεων ή υποδομών, η κυβέρνηση Μπους προχωρούσε στην κρατικοποίηση ακόμα δύο ιδιωτικών τραπεζών, μέσα σε λίγους μήνες. Της Fannie Mae και της Freddie Mac, οι οποίες οδηγήθηκαν από τα αφεντικά τους - δηλαδή ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλομετόχους - στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Οι καιροί αλλάζουν. Από τη δεκαετία του '70 και του '80, που οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Αγγλίας πρωτοστάτησαν στην εφαρμογή ενός εκτεταμένου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, τώρα ξαναπροβάλλουν στον ορίζοντα κρατικοποιήσεις. Τα τελευταία 30 χρόνια οι κυβερνήσεις Ρήγκαν και Θάτσερ και οι κάθε είδους θιασώτες της πολιτικής των «ρεγκανόμικς», επέβαλαν εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις με κύριο επιχείρημα πως «το κράτος δεν κάνει για επιχειρηματίας γιατί παράγει ζημιές». Τώρα, δικαιολογούν τις κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων, στο όνομα της προστασίας των εθνικών συμφερόντων και του κοινωνικού συνόλου! Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο υπουργός Οικονομίας των ΗΠΑ, Χ. Πόλσον, ο οποίος δικαιολογώντας τη στροφή της αμερικανικής κυβέρνησης σε πολιτικές κρατικοποιήσεων, δήλωσε: «Το σχέδιο εθνικοποίησης των εταιρειών χρηματοδότησης ενυπόθηκου χρέους Fannie Mae και Freddie Mac έχει σχεδιαστεί έτσι, ώστε να προστατεύσει τους Αμερικανούς φορολογούμενους»!

Μπορεί η κρατικοποίηση των δύο αμερικανικών τραπεζών, φαινομενικά να κινείται σε εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης, στην ουσία, όμως, δεν ξεφεύγει ρούπι από τα πλαίσια του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού και των αντιδραστικών επιλογών των κυβερνώντων. Με την απόφαση αυτή, η αμερικανική κυβέρνηση, δεν προστατεύει - όπως ισχυρίζεται ο Χ. Πόλσον - τα συμφέροντα των Αμερικανών εργαζομένων και φορολογουμένων, αλλά αποκλειστικά τα συμφέροντα των Αμερικανών κεφαλαιοκρατών. Το ίδιο ακριβώς έκαναν και οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όταν κρατικοποιούσαν υπερχρεωμένες και προβληματικές επιχειρήσεις («Ολυμπιακή», «Λάρκο», ΑΓΕΤ, «Πειραϊκή - Πατραϊκή» κλπ.). Με τις πολιτικές κρατικοποιήσεων - μετοχοποιήσεων που εφάρμοσαν στη δεκαετία '70 και '80, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ απάλλαξαν τους Ωνάσηδες, Μποδοσάκηδες, Τσάτσους, Στρατοκατσαμπαίους κλπ. από τα φέσια που είχαν βάλει στις επιχειρήσεις, τα οποία φόρτωσαν στον κρατικό προϋπολογισμό - δηλαδή στους εργαζόμενους - με πρόσχημα την προστασία του «κοινωνικού οφέλους».

Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσες από αυτές τις επιχειρήσεις «εξυγιάνθηκαν» και ξαναστήθηκαν στα πόδια τους - με την... κοινωνικοποίηση των χρεών των πρώην αφεντικών τους και με κρατικές επενδύσεις - παραδόθηκαν στη συνέχεια και πάλι στους ιδιώτες, μέσα από διάφορα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Βλέπετε, το καπιταλιστικό κράτος, λειτουργεί σαν συλλογικός καπιταλιστής. Οταν αγοράζει από τους ιδιώτες (χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και εμπορεύματα), πληρώνει το γάιδαρο σε τιμή αλόγου, ενώ όταν πουλάει (κρατικές επιχειρήσεις και εμπορεύματα ή υπηρεσίες) χρεώνει το άλογο σε τιμή γαϊδάρου! Γι' αυτό λέμε πως οι πολιτικές αυτές δε λύνουν τα προβλήματα των εργαζομένων, με μικροαλλαγές και μπαλώματα, και πρέπει να ανατρέπονται.


Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Για την κερδοφορία του κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΣΠΡΩΞΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ...θα πέσει η ανάπτυξη! Κάπως έτσι μας τα λέει ο επίτροπος Αλμούνια που ζήτησε έκτακτα μέτρα από την ΕΕ για την οικονομία.

Τι μέτρα θα προτείνει και τι μέτρα θα πάρουν δεν ξέρουμε. Ξέρουμε όμως τι εννοούν όταν λένε «ανάπτυξη».

Και στο δικό τους λεξιλόγιο σημαίνει μόνον και αποκλειστικά αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Πέραν τούτου ουδέν.

Από εκεί και πέρα δε χρειάζεται παρά να βάλουμε τη φαντασία μας να δουλέψει και φυσικά ο νους μας πρέπει να πάει στο ...κακό.

Νέες αυξήσεις φόρων θα σκαρφιστούν; Καινούρια επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα; Περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις (αν γίνεται άλλο πια); Περισσότερη «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις;

Πολύ πιθανόν και ...όλα μαζί, απλά με ένταση των ρυθμών για την εφαρμογή ακόμη πιο ακραίων μέτρων.

ΩΣΤΕ ΕΤΣΙ; Οι δραστηριότητες του Γ. Βουλγαράκη ήταν σύμφωνες με την τραπεζική πρακτική, μας πληροφόρησε με ανακοίνωσή της η Τράπεζα Πειραιώς!

Και γιατί δηλαδή να ήταν διαφορετικές; Να κερδίσει από επενδύσεις ήθελε ο άνθρωπος. Πότε αυτό ήταν αντίθετο στην «τραπεζική πρακτική»;

Μιλάμε για την ίδια «τραπεζική πρακτική» φυσικά που λέει ότι οι δανειολήπτες πρέπει να στραγγαλίζονται και να πληρώνουν υπέρογκα ποσά σε τόκους.

'Η για την πρακτική που επιδιώκει καθημερινά να εξαπατήσει τον κοσμάκη πουλώντας του ψεύτικες ελπίδες με πιστωτικές κάρτες, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια, φοιτητοδάνεια και ...γενικώς δάνεια.


Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Αυτά που οδηγούν πολλούς σε οικονομική καταστροφή και στη συνέχεια τους ...ψέγουν κι από πάνω ως «αφερέγγυους» και κακούς διαχειριστές των οικονομικών τους.

Μόνο που είμαστε βέβαιοι ότι ο Γ. Βουλγαράκης δεν είχε ποτέ τέτοιου είδους προβλήματα με το τραπεζικό σύστημα.

Βλέπετε, ούτε μισθωτός είναι, ούτε συνταξιούχος, ούτε μικροεπαγγελματίας.

«Αδιόρθωτη» σκανδαλολογία

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Ολα τ' άλλα εκτός από τη ρίζα του κακού ακουμπά η κριτική που ασκούν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά το σκάνδαλο του ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας στη Μονή Βατοπεδίου. Στρέφουν την προσοχή τους στο τίμημα της αγοραπωλησίας και τη ζημιά που υπέστη το Δημόσιο, στο ποιος υπέγραψε τα συμβόλαια ή ποιος πήρε τη μίζα, κοκ, ενώ παραβλέπουν το κυρίαρχο, δηλαδή ότι τα δάση και η δημόσια γη μπορούν να παραχωρούνται νόμιμα στα μοναστήρια και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Φυσικά δεν πρόκειται για τυχαία παράλειψη, ακριβώς γιατί και τα δύο αυτά κόμματα της αντιπολίτευσης υιοθετούν και κινούνται εντός της κυρίαρχης πολιτικής. Εντελώς δικαιολογημένη λοιπόν η επιφύλαξη που εξέφρασε το ΚΚΕ απευθυνόμενο προς τους εργαζόμενους, να μην περιμένουν πολλά από την εισαγγελική έρευνα που ξεκίνησε... Πολύ περισσότερο που ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς έσπευσε, όπως είχε κάνει και με την υπόθεση «Ζήμενς», να προδικάσει ότι δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και οι εμπλεκόμενοι υπουργοί απλώς «παραπλανήθηκαν»(!) από τις κρατικές υπηρεσίες... Εχουν άδικο μετά όσοι υποστηρίζουν ότι η Δικαιοσύνη χρησιμοποιείται πολλές φορές για το ξέπλυμα των πολιτικών ευθυνών και τον εξαγνισμό των εγκλημάτων της εκτελεστικής εξουσίας;

Αστείες δικαιολογίες...

Πρέπει να έστυψε πολύ το μυαλό του ο γαλάζιος δήμαρχος Ανω Λιοσίων Χρήστος Παππούς για να βρει τις δικαιολογίες που πρόβαλε τελικά ώστε να στηρίξει το αίτημα της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας. Αίτημα που αποδέχτηκε στη συνέχεια και η πράσινη νομαρχιακή αρχή Δυτικής Αττικής. Ξεκίνησε από τη δήθεν στήριξη των σεισμόπληκτων καταστηματαρχών των Ανω Λιοσίων, όπως διακήρυττε προφορικά στους λόγους του, για να φτάσει στη γραπτή απόφαση να υποστηρίξει, ότι το μέτρο είναι αναγκαίο για να εξυπηρετηθούν και «διακινούμενοι τουρίστες, εργαζόμενοι κατά τις Κυριακές και αργίες». Τώρα, αν αναρωτιέστε ποιους τουρίστες εννοεί, πολύ απλά τον κόσμο που πάει στη Φυλή για εκδρομή και φαγητό στις ταβέρνες!!!

Ακούγεται βέβαια αστείο και γελοίο, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Γιατί ο δήμαρχος ξέρει πολύ καλά, ότι οι καταστηματάρχες αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες, καθώς εδώ και δέκα χρόνια από τους σεισμούς δεν τους βοήθησε κανείς, η ανεργία στα Ανω Λιόσια τσακίζει με σχεδόν 1.000 απολύσεις τα τελευταία χρόνια και ο εργατόκοσμος στενάζει με τους μισθούς πείνας που παίρνει, ενώ η τελευταία φοροεπίθεση της κυβέρνησης θα τους πνίξει ακόμα περισσότερο. Και όσον αφορά τους «τουρίστες - εργαζόμενους», ξέρει, ότι αυτό που θέλουν είναι να πάνε με τις οικογένειές τους στη Φυλή στους πρόποδες της Πάρνηθας για μια μέρα ξεκούρασης. Δεν έχουν ανάγκη να βρουν ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα της πόλης.

«Κινητοποιήσεις» για το θεαθήναι

«Κινητοποίηση» - πυροτέχνημα για τα νέα φορολογικά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση πραγματοποίησε χτες η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ), ενώ αντίστοιχη... κινητοποίηση στη Βουλή έχει προγραμματίσει για σήμερα η Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών (ΕΟΤ).

Είναι σαφές ότι σε μια περίοδο που τα προβλήματα συνολικά των λαϊκών στρωμάτων, και ιδιαίτερα των ανθρώπων με αναπηρία και των οικογενειών τους οξύνονται οδηγώντας τους στην εξαθλίωση, εξαναγκάζονται ακόμα και οι πλειοψηφίες των συμβιβασμένων οργανώσεων των αναπήρων να κάνουν κάτι για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Αλλά και αυτές οι... ψευτοκινητοποιήσεις αποφεύγουν ακόμα και να ακουμπήσουν το κύριο: Να αναδείξουν και πολύ περισσότερο να αντιπαλέψουν τον πυρήνα της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που δημιουργεί και οξύνει τα προβλήματα για τις λαϊκές οικογένειες. Αντίθετα, οι αποσπασματικές διεκδικήσεις - π.χ. να εξαιρεθούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες με αναπηρία από τα νέα φορολογικά μέτρα - λες και τα άλλα προβλήματα των αναπήρων είναι λυμένα, διευκολύνουν την αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης.

Οι ανάπηροι, οι γονείς και κηδεμόνες μπορούν και πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη και μαζί με το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να παλέψουν για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

... για να δικαιολογήσει τις υπηρεσίες του

Αλλού επομένως χτυπάει η απόφαση του δημάρχου. Είναι ευθυγραμμισμένη με την πολιτική της κυβέρνησης και την αξίωση του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο του εμπορίου. Επιχειρεί να δημιουργήσει μια απόφαση - πιλότο που θα μπορούν να επικαλεστούν κι άλλοι γαλαζοπράσινοι τοπικοί άρχοντες, ώστε να περάσει η κατάργηση της Κυριακής Αργίας από την πίσω πόρτα. Εκεί στοχεύει η απόφασή του, την οποία μάλιστα πήρε σε συνεργασία με τη ΝΔ και τον ΣΥΝ στο Δημοτικό Συμβούλιο. Επιβεβαιώνεται έτσι ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σαν το μακρύ χέρι μιας πολιτικής που χτυπάει και καταργεί δικαιώματα, στο όνομα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Απ' αυτή την πολιτική και αυτούς τους εκφραστές της σε τοπικό επίπεδο οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αντιπαιδαγωγική πολιτική

Η κατάσταση που υπάρχει στους παιδικούς σταθμούς και στα νηπιαγωγεία της χώρας είναι εξαιρετικά δύσκολη. Δύσκολη για τους γονείς, τα νέα ζευγάρια, τα μικρά παιδιά, τους παιδαγωγούς. Δέκα μέρες μετά την έναρξη λειτουργίας των δημοτικών παιδικών σταθμών και μία μέρα πριν από αυτή των νηπιαγωγείων, είναι φανερή η πρόθεση της κυβέρνησης και των ιδιοκτητών ιδιωτικών σταθμών και νηπιαγωγείων να στρέψουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά στους ιδιώτες και τους γονείς τους να φορτώνονται ένα ακόμα υπέρογκο κόστος.

Χιλιάδες παιδιά χάνουν το δικαίωμα στην προσχολική αγωγή εξαιτίας της ανυπαρξίας παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων. Μεγάλος αριθμός παιδιών είναι αναγκασμένος να βρίσκεται μέσα σε ακατάλληλα και επικίνδυνα για τη σωματική τους ακεραιότητα κτίρια. Οι δάσκαλοι βιώνουν την αγωνία της επόμενης μέρας, αφού δε γνωρίζουν για πόσο καιρό θα δουλεύουν. Την αγωνία αυτή την καταλαβαίνουν τα παιδιά και τη βιώνουν πολύ περισσότερο όταν βλέπουν την «κυρία» να φεύγει μετά από 6 ή 8 μήνες χωρίς να μπορούν να το εξηγήσουν. Είναι η ίδια περίπου αγωνία που βιώνουν τα παιδιά και στο σπίτι όταν ο πατέρας και η μητέρα δεν έχουν δουλειά ή δουλεύουν με το φόβο της απόλυσης και του μισού μεροκάματου.

Ετσι, τα μικρά παιδιά και τα νήπια διαπαιδαγωγούνται σε συνθήκες άθλιες. Ολα αυτά έχουν άμεση επίπτωση στην ψυχοσωματική τους ανάπτυξη, στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα τους. Για παράδειγμα, υπάρχουν παιδιά σε νηπιαγωγεία που αναγκάζονται να μένουν στην ίδια σχολική τάξη (τις περισσότερες φορές ακατάλληλη) για 9 ώρες τη μέρα, με βάση το μέτρο της αύξησης του διδακτικού ωραρίου των νηπιαγωγών. `Η - ένα άλλο παράδειγμα - υπάρχουν παιδικοί σταθμοί και νηπιαγωγεία χωρίς αύλειο χώρο, με αποτέλεσμα παιδιά να μην μπορούν να τρέξουν και να παίξουν, βασικός παράγοντας της κοινωνικοποίησής τους. Οπως επίσης άμεση επίπτωση στο παιδί έχει το γεγονός ένας παιδαγωγός να πρέπει να συνεργαστεί, να διδάξει, να μιλήσει, να επικοινωνήσει και βέβαια να φροντίσει 50 ή 60 παιδιά που βρίσκονται σε μία τάξη ή σε ένα σταθμό...

Ολα αυτά ξεκινούν από την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που υλοποιούν τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για «σχολειοποίηση» της προσχολικής αγωγής. Μια πολιτική που θέλει την ανάπτυξη δεξιοτήτων σε όσο το δυνατόν μικρότερες ηλικίες. Για κάτι τέτοιο δε χρειάζονται υποδομές και ανθρώπινες συνθήκες για τα παιδιά. Η ανάπτυξη μιας ισορροπημένης προσωπικότητας με κριτική σκέψη, που ξεκινά από αυτή την ηλικία, όχι μόνο δεν είναι στα σχέδιά τους, αλλά δεν τους βολεύει καν. Η λειτουργία της προσχολικής αγωγής με όρους ανάλογους με αυτούς του δημοτικού αντιβαίνει στην ανάγκη ειδικής παιδαγωγικής στη νηπιακή ηλικία για την ψυχονοητική ανάπτυξη του παιδιού.

Η πολιτική τους είναι επικίνδυνη. Οι γονείς, τα νέα ζευγάρια, οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν και να διεκδικήσουν την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην εκπαίδευση παντού. Τη γενναία αύξηση των κρατικών δαπανών. Τη θέσπιση δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής μέσα από κρατικό δίκτυο παιδικών κέντρων. Τη δημιουργία νέων δημόσιων δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών με κατάργηση κάθε πληρωμής, τη δημιουργία σύγχρονων κρατικών υποδομών αλλά και την ποιοτική παροχή προσχολικής αγωγής για τα παιδιά τους. Να διαμορφώσουν μέσα από την πάλη τους τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της αντιπαιδαγωγικής πολιτικής.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ