Ωραία φάμπρικα έχει βρει η Νομαρχία του Πειραιά, για να συντηρεί την επικοινωνιακή της προβολή. Τη μία με τα σάπια κρέατα που εντοπίζουν οι υπηρεσίες, την άλλη με τη μη κανονικότητα στη λειτουργία διαφόρων εμπορικών χώρων. Τώρα, με ανακοίνωσή της, ενημερώνει ότι οι τιμές σε διάφορα σχολικά είδη παρουσιάζουν απόκλιση μέχρι και 200% σε διάφορους δήμους του νομού, ενώ από τις αρχές Ιούλη μέχρι τώρα σε αυτά τα είδη παρατηρούνται ανατιμήσεις μέχρι και 75%.

Εντάξει, μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι και αυτού του είδους η ενημέρωση δείχνει και από μία ακόμα σκοπιά, τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, παραμονές ανοίγματος των σχολείων. Να συμφωνήσουμε και ότι με τέτοιες παρεμβάσεις, η διοίκηση της Νομαρχίας ρίχνει τις... μπηχτές της, προς την κυβέρνηση, στη σαφή της προσπάθεια για διαφοροποιήσεις. Ομως, ενώ όλα αυτά είναι κατανοητά, για την ουσία της υπόθεσης η Νομαρχία δε βγάζει άχνα.

Ποια είναι η ουσία; Η επιχειρηματική ασυδοσία, ως αποτέλεσμα της πολιτικής απελευθέρωσης των αγορών που επέβαλαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η θεοποίηση της «επιχειρηματικότητας» και της «κερδοφορίας», ως αποτέλεσμα των πολιτικών της ΕΕ που εδώ εφαρμόζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Η πολιτική λιτότητας στα εισοδήματα των εργαζομένων από την εξουσία πλουτοκρατίας - δικομματισμού και την αφόρητη ακρίβεια - ανατιμήσεις σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης.

Με δυο λόγια, καλές οι ανακοινώσεις και η επικοινωνιακή πολιτική της Νομαρχίας, αλλά πρέπει, να μην ξεχνάμε την... ταμπακέρα.