Πέμπτη 21 Νοέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αποκαλυπτική ταύτιση

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οι εβδομάδες που απομένουν ως την Κοπεγχάγη αποτελούν μια στρατηγική στιγμή για τις σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας και για την Κύπρο. Η ΕΕ έχει μια μοναδική ευκαιρία να επιτύχει δυο ιστορικούς στόχους: την επίλυση του Κυπριακού και την ακόμη στενότερη πρόσδεση της Τουρκίας στην Ευρώπη». Τα παραπάνω αποτελούν την εισαγωγή ενός non paper (νον πέιπερ), που μοίρασαν, προχτές, οι ΗΠΑ στους 15 υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ και αποκάλυψε το χτεσινό «Βήμα». Και μπορεί η ευθεία αυτή παρέμβαση της Ουάσιγκτον στα «εσωτερικά» της ΕΕ να μη συνηθίζεται, φανερώνει όμως και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την προώθηση και αποδοχή του «σχεδίου Ανάν». Κατά τη γνώμη μας, όμως, το πλέον σοβαρό είναι η πλήρης ταύτιση των όσων αναφέρει το νον πέιπερ, με όσα λέει ο Κ. Σημίτης και η ελληνική κυβέρνηση.

Εχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία ότι τα συμφέροντα των ΗΠΑ και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού όχι μόνο δεν ταυτίζονται, αλλά κινούνται σε εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις και, επομένως, μπορούν να εξυπηρετηθούν αποκλειστικά και μόνον από αντίστοιχα διαφορετικές πολιτικές;

Οι πρόεδροι του εταιρισμού...

Απόλυτα ικανοποιημένος πρέπει να είναι ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης. Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2003 και τα φορολογικά μέτρα, τα οποία επεξεργάστηκε το υπουργείο του, απέσπασαν τα θετικά σχόλια, τόσο του προέδρου του ΣΕΒ, Οδ. Κυριακόπουλου, όσο και του προέδρου της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλου. Τι άλλο μπορεί να θέλει ένας υπουργός Οικονομίας, από την υποστήριξη των βασικών «κοινωνικών εταίρων».

Οι εργαζόμενοι και η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, όμως, έχουν ριζικά διαφορετική γνώμη, ίσως πείτε. Σύμφωνοι, αλλά οι πρόεδροι είναι πρόεδροι. Πώς να το κάνουμε....

Ο αντικομμουνισμός τυφλώνει...

Και, βεβαίως, το Πολυτεχνείο εμπνέει και φρονηματίζει το λαό μας και ιδιαίτερα τη νεολαία μας, που, και φέτος, τίμησαν την επέτειο με τις μεγαλειώδεις πορείες και τις πολύμορφες εκδηλώσεις που έγιναν σ' όλη τη χώρα. Είναι γνωστό, ωστόσο, ότι το ανεξαρτησιακό -αντιιμπεριαλιστικό πνεύμα που συμβολίζει το Πολυτεχνείο, ενοχλεί τους οπαδούς του ρεαλισμού της υποταγής.

Μια τέτοια θλιβερή περίπτωση, φαίνεται να αποτελούν στην Κέρκυρα, η διευθύντρια του 3ου Γυμνασίου Κωνσταντίνα Σφήκα και ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, Μάριος Καμπάνης. Οι παραπάνω επιδόθηκαν σε μια θρασύτατη αντιδημοκρατική -αντικομμουνιστική επίθεση, την περασμένη Δευτέρα, σε τρεις ΚΝίτισσες, επειδή διακινούσαν την ανακοίνωση του ΚΚΕ για το Πολυτεχνείο. Η διευθύντρια, λειτουργώντας σαν ...παιδονόμος αντί για παιδαγωγός, δεν αρκέστηκε σε απειλές, ότι θα φέρει την αστυνομία. Τυφλωμένη και από αντιΚΚΕ εμπάθεια, «στόλισε» τις μαθήτριες, χαρακτηρίζοντάς τες «τραμπούκους, φασίστες και... πρεζόνια» και έβριζε το ΚΚΕ, λέγοντας πως «από το 5% θα πάει στο 1%»!

Σε άλλες περιπτώσεις, θα λέγαμε «άξιος ο μισθός σας». Η προαναφερόμενη κυρία, όμως, υποτίθεται πως είναι πρωτίστως παιδαγωγός. Υποτίθεται πως διαπαιδαγωγεί τη νέα γενιά στα ιδανικά και τις αξίες, που σφράγισαν την εξέγερση του Νοέμβρη. Προφανώς, δεν το κάνει. Και τούτο ακριβώς κάνει το περιστατικό πολύ σοβαρότερο.

Θα νικήσει!

«Ο,τι δεν ανανεώνεται, πεθαίνει. Και ό,τι πεθαίνει, ενδιαφέρει μόνο τις εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσες Μαγδαληνές. Το νόημα του Πολυτεχνείου ήταν αντιεξουσιαστικό και αντιστασιακό. Που θα πει πως τα ίδια, πάνω - κάτω, αιτήματα εξακολουθούν να αιωρούνται αδικαίωτα. Ελευθερία είναι τρεις όλες και όλες λέξεις: Παιδεία - Υγεία - Εργασία. Ανευ αυτών, ελευθερία ίσον αέρας κοπανιστός. Σήμερα, η άρτια Παιδεία είναι ιδιωτική, η δωρεάν Υγεία είναι φακελάκι και η Εργασία είναι Ανεργία. Επομένως, το Πολυτεχνείο "πέθανε", αλλά το μετερίζι μένει. Μαζί του "πέθαναν" και οι ήρωες που εξαγόρασαν την ιστορία τους και το καθήκον τους με μια θεσούλα στον προθάλαμο ή το θάλαμο της εξουσίας. Ετσι συμβαίνει. Οι συνθήκες κάνουν τους ήρωες, όχι οι ήρωες τα Πολυτεχνεία. Ο σημερινός είναι τόσο ανώνυμος, όσο ένα μυρμήγκι. Τον προσπερνάνε, τον τσαλαπατάνε, αλλά εκείνος, ο έσχατος και ο αόρατος, εξακολουθεί να υπάρχει, να αγωνίζεται και να ελπίζει. Πως το Πολυτεχνείο θα νικήσει και θα 'ναι ντάλα μεσημέρι!»

Του Δ. Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».

Λεονταρισμοί...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ, λέει, η κυβέρνηση ενόψει της Διάσκεψης του ΝΑΤΟ και ο πρωθυπουργός μάζεψε τα πρωτοπαλίκαρα χτες. Είχε σύσκεψη με τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιάννο Παπαντωνίου. Σιγά τα αίματα παιδιά.

Θα είναι (λέει) όλοι τους αποφασιστικοί, κατηγορηματικοί και κάθετοι για την ένταξη της Κύπρου και δε θα αφήσουν κανέναν άλλο να αρθρώσει κουβέντα. Στο μεταξύ θα συνυπογράψουν ό,τι τους δώσουν για Ιράκ, διεύρυνση της «συμμαχίας» και γενικώς.

Τι να πει κανείς. Ετσι όπως συμπεριφέρονται πλέον σε αυτές τις διασκέψεις, ακόμα και η (αστεία για τα τότε δεδομένα) εποχή των «αστερίσκων» και των «υποσημειώσεων» μοιάζει ηρωική.

Η μόνη μάχη που πραγματικά δίνουν οι άνθρωποι είναι στο εσωτερικό της χώρας και συγκεκριμένα για να μας πείσουν ότι η πειθήνια προσήλωσή τους στο σχέδιο Ανάν αποτελεί σκληρή διαπραγμάτευση ή... διαπραγματευτική τακτική.

ΣΕ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας θα προχωρήσει ο Ερντογάν σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του Τύπου. Αραγε, η κυβέρνηση αυτή προέκυψε στην Τουρκία επειδή η τελευταία είχε προβλήματα εξωτερικής πολιτικής;

Δεν είναι κάπως ασύμβατο με την πραγματικότητα να εστιάζουν κυρίως σε αυτά κάποιοι που κυβερνάνε μια χώρα με τεράστια οικονομικά προβλήματα και ένα λαό που ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης;

Αν και μεταξύ μας - τηρουμένων των αναλογιών - αυτό ίσως ισχύει και για τη δική μας χώρα, ιδίως όταν δηλώνει «παράγοντας προόδου στη Βαλκανική Χερσόνησο» και γενικώς τοπική υπερδύναμη.

ΜΠΟΛΙΚΕΣ θεωρίες αναπτύχθηκαν στο ΠΑΣΟΚ μετά τις δημοτικές εκλογές για την προσέγγιση των αγροτών και τη δυσαρέσκεια που προκαλεί η κυβερνητική πολιτική. Το ειλικρινές της προσπάθειας όμως αποδείχτηκε χτες με τους αγρότες της Λάρισας.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Για άλλη μια φορά εισέπραξαν την αδιαφορία κι ας διεκδικούν αποζημιώσεις για τις καταστροφές του Γενάρη. Προφανώς τα επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την πολιτική πραγματικότητα.

Προϋπολογισμός για ποιόν;

Οταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός ομολογεί, όπως έγινε χτες, πως η κυβέρνηση «επιμένει στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική», και αυτό αποτελεί μια διατύπωση που οι εργαζόμενοι την ακούν από την εποχή που ο Κ. Σημίτης ήταν υπουργός Εθνικής Οικονομίας τη δεκαετία του '80, τότε είναι εμφανές, ότι έχουμε να κάνουμε με μια ιδιαίτερα στοχοπροσηλωμένη πολιτική. Και όταν λίγο αργότερα ο επί της Οικονομίας υπουργός του επαναλαμβάνοντας την ίδια αρχή, σπεύδει να εξαιρέσει, από αυτή την αυστηρότητα, τρεις συγκεκριμένους τομείς μεταφοράς κρατικών κονδυλίων προς τους τραπεζίτες και το μεγάλο κεφάλαιο (Ολυμπιακά έργα, Τρίτο ΚΠΣ, πληρωμές δημόσιου χρέους) στους οποίους απλόχερα θα εκταμιευτούν και το 2003 κρατικοί πόροι, τότε ξεκαθαρίζεται και το ερώτημα «ποιος ωφελείται» και «ποιος είναι θύμα» αυτής της πολιτικής.

Η περιπλάνηση στους αριθμούς και τα μεγέθη του προϋπολογισμού μπορεί να βοηθά -και βοηθά - στην απόδειξη του βαθιά αντιλαϊκού χαρακτήρα του κρατικού προϋπολογισμού, αλλά τι να τους κάνεις τους πολλούς αριθμούς, όταν θεωρείται «ένα το κρατούμενο» ότι: οι «αυξήσεις στους μισθούς θα είναι μικρότερες και από το ύψος του επίσημου πληθωρισμού. Θα αυξηθούν κι άλλο οι φόροι που πληρώνουν τα μόνιμα υποζύγια του φορολογικού συστήματος προκειμένου να εξασφαλιστούν κονδύλια για την οικονομική ολιγαρχία. Αναμένεται, ουσιαστικά, νέα μείωση στις δαπάνες που προορίζονται για τη μόρφωση των νέων και την υγεία των εργαζομένων. Θα συνεχιστεί το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας στο μεγάλο κεφάλαιο. Πολλά ακόμα δισεκατομμύρια θα δοθούν με τη μορφή κινήτρων στους μεγαλοεπιχειρηματίες κ.ο.κ.

Οι εργάτες, οι αγρότες, τα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, η νεολαία, δεν είχαν ανάγκη να περιμένουν τη δημοσιοποίηση του κρατικού προϋπολογισμού του 2003 για να καταλάβουν ποιον υπηρετεί η εφαρμοζόμενη πολιτική. Το στίγμα έχει δοθεί και είναι απόλυτα συγκεκριμένο: Πολυετής εισοδηματική λιτότητα. Ανεργία. Ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Ανατροπή του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και συντάξεων. Αυξανόμενες ανάγκες και οικονομική επιβάρυνση για υπηρεσίες Παιδείας, Υγείας. Επικίνδυνη και με απρόβλεπτες συνέπειες εκτόξευση των καταναλωτικών δανείων από τις τράπεζες. Αυτά και πολλά άλλα, μαζί με την εντεινόμενη ακρίβεια, τους όλο και περισσότερους φόρους και τη συνεχώς διευρυνόμενη ανασφάλεια για το αύριο, συνθέτουν την κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά στην Ελλάδα της ΟΝΕ και του ευρώ.

Βέβαια, άλλο είναι να καταλαβαίνει κάποιος βιωματικά, να νιώθει, τις συνέπειες της πολιτικής των αναδιαρθρώσεων κι άλλο να συνειδητοποιεί ότι τα στοιχεία αυτής της πολιτικής αποτελούν συστατικά και αναγκαία μέρη οποιασδήποτε πολιτικής είναι ταγμένη να υπηρετεί το κεφάλαιο. Να συνειδητοποιεί, δηλαδή, ότι όσο διαρκεί η κυριαρχία της οικονομικής ολιγαρχίας και η λογική του κέρδους, για το σύστημα, αποτελεί μονόδρομο η όλο και πιο βαθιά αντιλαϊκή πολιτική και η ανατροπή των καταχτήσεων των εργαζομένων. Από αυτή την άποψη τακτικές που εντάσσονται στη λογική του «πέντε πάνω - πέντε κάτω», ακόμα και στις περιπτώσεις που μπορεί να συμβάλλουν στην πρόσκαιρη άμβλυνση των επιπτώσεων της εφαρμοζόμενης πολιτικής, εν τέλει οδηγούν στον εγκλωβισμό των εργαζομένων σε ψευτοδιλήμματα, πως τάχα είναι δυνατόν να δούνε «άσπρη μέρα», σε καθεστώς κυριαρχίας των μονοπωλίων και των πολιτικών τους εκφραστών.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Τα τελεσιγραφικά χρονοδιαγράμματα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Είκοσι μόνον ημέρες έχουν απομείνει μέχρι τις 12 Δεκέμβρη, ο ΓΓ του ΟΗΕ επιμένει, ότι οι όποιες προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού εξαντλούνται στο χρονικό αυτό διάστημα. Δηλαδή, μέχρι την παραμονή της συνόδου κορυφής της ΕΕ, με θέμα τη διεύρυνση της κοινότητας. Με άλλα λόγια, ο Κόφι Ανάν επιμένει στον τελεσιγραφικό χαρακτήρα των χρονοδιαγραμμάτων, που θέτει το διαβόητο σχέδιό του, μεταχειριζόμενος την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, ως μοχλό εκβιασμού. Και αυτό, παρ' ότι η τουρκοκυπριακή ηγεσία δεν έχει καν απαντήσει ακόμη, εάν δέχεται ή όχι να συμμετάσχει στον προτεινόμενο διάλογο. Παρότι, όπως σημειώνουν οι διπλωμάτες, είναι αστείος - το λιγότερο - ο ισχυρισμός, πως ένα κείμενο 140 περίπου σελίδων και τόσο μεγάλης σοβαρότητας και κρισιμότητας, μπορεί να συζητηθεί μέσα σε είκοσι μέρες.

Και, όμως, ο Κ. Ανάν επιμένει. Τι να υποθέσουμε άραγε; Πόσο σχέση έχει η εμμονή αυτή, με τα τα όσα έχουν ειπωθεί στις «εκ του σύνεγγυς» συνομιλίες, στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις, που προηγήθηκαν της παρουσίασης του σχεδίου; Ποια η σχέση της, με τα αμερικανικά σχέδια, τόσο για το Κυπριακό, όσο και για τα Ελληνοτουρκικά, την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, αλλά και τις εντεινόμενες αντιθέσεις της τελευταίας με τις ΗΠΑ;

... και η μόνη διέξοδος

Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα μπορεί να θέσει ο καθένας, με αφορμή, τόσο την εμμονή του γγ του ΟΗΕ στα τελεσιγραφικά χρονοδιαγράμματα, όσο και το περιεχόμενο του απαράδεκτου σχεδίου του. Και σίγουρα, η αμερικανοβρετανικής έμπνευσης πρωτοβουλία του Κ. Ανάν είναι ενταγμένη σε γενικότερα σχέδια και επιδιώξεις, που δεν αφορούν μόνο στην Κύπρο, αλλά στην ευρύτερη περιοχή. Σίγουρα, τα γενικότερα αυτά αμερικανοβρετανικά σχέδια και επιδιώξεις συναντιούνται με αντίστοιχα σχέδια άλλων μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών, όπως η Γερμανία ή η Γαλλία και, ταυτόχρονα, να κονταροχτυπηθούν μεταξύ τους, στα πλαίσια των εντεινόμενων τελευταία ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ΕΕ και ΗΠΑ.

Ολ' αυτά, όμως, δεν κάνουν λιγότερο απαράδεκτο το «σχέδιο Ανάν», όπως υπονοούν ορισμένοι, αναφερόμενοι στην κρισιμότητα των καιρών και στη διεθνή κατάσταση. Ούτε λιγότερο επικίνδυνη, για το άμεσο μέλλον της Κύπρου. Το αντίθετο. Σε τέτοιες στιγμές, χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή προσήλωση και υπεράσπιση των θεμελιακών αρχών επίλυσης του Κυπριακού, όπως αυτές εκφράζονταν στις παλαιότερες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Συνέλευσης του ΟΗΕ. Σε τέτοιες στιγμές, χρειάζεται η μεγαλύτερη και πλατύτερη δυνατή ουσιαστική ενημέρωση και κινητοποίηση του λαού. Οπως και των δυνάμεων εκείνων, που έχουν τη θέληση και μπορούν να εκφράσουν τη διεθνή συμπαράστασή τους στην Κύπρο.

Η μισή αλήθεια...

Πράγματι, η μισή αλήθεια είναι ολόκληρο ψέμα. Και είναι δυο φορές ολόκληρο, όταν δε λέγεται ούτε καν η μισή αλήθεια, αλλά η μισή της μισής. Ας εξηγήσουμε, όμως, σε τι αναφερόμαστε.

Πρώτο ζήτημα: Σε δελτίο Τύπου της ΚΕΔΑ αναφέρεται ότι ο Δ. Κορφιάτης απέστειλε επιστολή στον «Ρ», η οποία απαντούσε σε σχόλιο της εφημερίδας και δε δημοσιεύτηκε. Ο «Ρ», όμως, δεν έλαβε τέτοια επιστολή και έμαθε για την ύπαρξη και το περιεχόμενό της από το προαναφερόμενο δελτίο Τύπου.

Δεύτερο ζήτημα: Στην επιστολή του ο Δ. Κορφιάτης, επιβεβαιώνοντας τα όσα σχολιάσαμε, παραδέχεται ότι συνεργάστηκε με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ στο συνέδριο της Ομοσπονδίας ΕΒΕ Πειραιά και - συμμετέχοντας στο αντίστοιχο ψηφοδέλτιο - εκλέχθηκε αντιπρόσωπος στη ΓΣΕΒΕΕ, αφού παραιτήθηκε το ισοψηφήσαν μαζί του στέλεχος της ΠΑΣΚΕΒΕ. Συμπληρώνει, όμως - κατηγορώντας μας ότι λέμε τη μισή αλήθεια - «ότι στις ίδιες εκλογές το ΚΚΕ και η ΝΔ συνεργάστηκαν επισήμως σε κοινό ψηφοδέλτιο με τίτλο "Αγωνιστική Συνεργασία"».

Απ' όσα αναφέρει ο Δ. Κορφιάτης ένα μόνο είναι αληθινό, η ύπαρξη δυο ψηφοδελτίων στο συνέδριο της Ομοσπονδίας ΕΒΕ Πειραιά. Το ένα, όμως, είχε επικεφαλής τον κομμουνιστή Θ. Παναγόπουλο και στις προγραμματικές θέσεις του κυριαρχούσε η κριτική στην πολιτική της κυβέρνησης και των «ευρω-μονόδρομων» και γενικότερα η αντιμονοπωλιακή λογική. Ενώ, το άλλο - στο οποίο συμμετείχε και ο Δ. Κορφιάτης - είχε επικεφαλής στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και οι θέσεις του εξωράιζαν την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οταν το ΝΑΤΟ απλώνει πλοκάμια

Ισχυροποιείται. Διευρύνεται. Δημιουργεί στρατιωτικές μονάδες ταχείας επέμβασης. Ενισχύει το νέο του δόγμα, προσθέτοντας την «αντιτρομοκρατική» του δράση. Στην Πράγα, το ΝΑΤΟ κάνει ένα ακόμα σοβαρό βήμα, για να ολοκληρώσει το νέο του ρόλο. Δυο 24ωρα είναι αρκετά για τους αξιωματούχους των χωρών - μελών της δολοφονικής συμμαχίας, να καθορίσουν και να αποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους. Να δρομολογήσουν εκείνη τη στρατηγική, η οποία σκοπό έχει την επιβολή της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας. Ο στόχος τους είναι ξεκάθαρος. Φιλοδοξούν, όλος ο πλανήτης να αποτελεί ενιαίο επιχειρησιακό χώρο του ΝΑΤΟ. Στην Πράγα, αυτή η φιλοδοξία γίνεται πράξη. Πράξη ενδεικτική τού τι θα ακολουθήσει. Η ασφάλεια της Συνόδου Κορυφής βρίσκεται κάτω από τη ΝΑΤΟική «ομπρέλα», πολεμικά αεροσκάφη και πύραυλοι της συμμαχίας, «φρουρούν» ολόκληρη τη χώρα. Η κυβέρνηση της Τσεχίας παρέδωσε τον εθνικό και εναέριο χώρο της χώρας στη ΝΑΤΟική στρατιωτική μηχανή...

Το ΝΑΤΟ, λοιπόν, διευρύνει τους εγκληματικούς ορίζοντές του... Πλέον δε θα κατακρεουργεί τους λαούς μόνο στο όνομα της ειρήνης και των δήθεν ανθρωπιστικών επεμβάσεων. Οι μαγικές λέξεις: διεθνής ασφάλεια, σταθερότητα και διεθνής τρομοκρατία έρχονται να «εμπλουτίσουν» το επιχείρημα της συμμαχίας, που μέσα στις εργασίες της Συνόδου θα ισχυροποιηθούν ακόμα περισσότερο και στο όνομα των οποίων θα σπείρουν νέους πολέμους και θα καταστρέψουν ολόκληρες χώρες. Βέβαια, είναι εξίσου σίγουρο ότι από τη συγκεκριμένη σύνοδο θα αναδειχτεί και θα καταγραφεί πλέον και επίσημα η θεωρία ότι αντίπαλοι του ΝΑΤΟ δε θα είναι μόνο κράτη, αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων ο «εχθρός» είναι τα λαϊκά κινήματα. Αλλωστε, αυτός είναι ο αντίπαλος των ιμπεριαλιστικών κρατών.

Για την επιτυχία, λοιπόν, αυτού του εγχειρήματος, εκτός από τις αποφάσεις χρειάζονται και άμεσες ενέργειες. Δημιουργία ευέλικτων στρατιωτικών σχηματισμών, που ανά πάσα στιγμή θα μπορούν να μεταφέρονται σ' όλα τα σημεία του πλανήτη και θα διαθέτουν νέα οπλικά συστήματα ικανά να προσβάλλουν κάθε στόχο. Οι λαοί καλούνται να πληρώσουν τεράστια ποσά, για να εξοπλίσουν τους ΝΑΤΟικούς «λεγεωνάριους», που ίσως κάποια στιγμή μπορεί να στραφούν και εναντίον τους... Παράλληλα, με την είσοδο των εφτά νέων χωρών στο ΝΑΤΟ, επιτυγχάνεται τόσο η διεύρυνση των ορίων δράσης όσο και των αποστολών των ιμπεριαλιστών. Με τη νέα αυτή εξέλιξη μετατρέπεται το ΝΑΤΟ σε παγκόσμιο χωροφύλακα του καπιταλισμού, που θα προστατεύει και θα διασφαλίζει τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του κεφαλαίου σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, ουσιαστικά, σηματοδοτεί προκλητικά την παραπέρα στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων. Κάθε έννοια δικαίου και εφαρμογή των διεθνών συνθηκών αποτελεί δυστυχώς ουτοπική πραγματικότητα. Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, οι λαοί θα πρέπει να αντιδράσουν. Να αγωνιστούν και να παλέψουν εναντίον της βαρβαρότητας. Στην Πράγα σήμερα, χιλιάδες άνθρωποι θα διαδηλώσουν κατά των σχεδίων του ιμπεριαλισμού. Το μήνυμα της Πράγας πρέπει να φτάσει παντού και ένα πλατύ αντιιμπεριαλιστικό κίνημα να ξεδιπλωθεί, ενάντια στην πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων σε κάθε χώρα της Γης, έως την οριστική απαλλαγή των λαών από την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.

Προϋπολογισμός

«Αυξήσεις»

δυο τοις εκατό

ο υπάλληλος θα πάρει

κι εμπρός ας πει

...«ευχαριστώ»

για τη μεγάλη χάρη!

* * *

«Αυξήσεις»

δυο τοις εκατό

και λίγο παραπάνω,

...κάτι προσθέτει

στο μιστό

το νέο

το κλεφτοπλάνο!

* * *

«Αυξήσεις»

δυο τοις εκατό

και... τυχερέ χαλάλι

κι αν σε ξανάπιασαν

κουτό

χτύπα, βρε, το κεφάλι

που χρόνια τώρα

δεν μπορεί

σταλιά μυαλό να βάλει!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ